ฉันทำตามที่เจคบอก ขับรถไปจอดที่หน้าบ้านของเจคซึ่งเป็นสองชั้นเหมือนกับหมู่บ้านแถบๆ นี้ ฉันลงจากรถเดินตามเจคเข้าไปในบ้าน ก็พบว่าในบ้านของเขาก็มีของครบทุกอย่างเลยนะ ตรงโซฟามีโน้ตบุ๊คและกล้องถ่ายรูปตั้งวางใกล้ๆ กัน ฉันทิ้งตัวนั่งบนโซฟามองหน้าจอโน้ตบุ๊คเห็นว่าเป็นภาพวิว มีเอกสารมากมายคงจะเป็นชีทการเรียนนั่นแหละ เจคเอาซองสีขาววางบนโต๊ะและเดินหายไปด้านหลัง ฉันเห็นหน้าซองเขียนว่า ‘ร้านยา’
แก้วน้ำวางบนโต๊ะ เจคทิ้งตัวลงนั่งข้างฉันที่หันไปมองใบหน้าหล่อเหลา “ตกลงเป็นอะไร?”
“ไม่มีอะไร”
“ไม่มีได้ไง หน้าช้ำขนาดนี้” คาดคั้นเจคซึ่งเขาก็ยกมือเสยผมสีดำสนิทขึ้น มองฉันด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“เธอน่ะ มาหาผมเพื่อ?”
“เจค”
“ถ้าไม่มีอะไรก็กลับไป” ไล่ฉันเหรอเนี่ย เด็กเวรนี้ คนเขาอุตส่าห์เป็นห่วงนะเว้ย!
“โอเค ไม่บอกฉันก็จะไม่เซ้าซี้” มองค้อนเขาก็ทิ้งตัวลงนั่งบนพื้น ชี้นิ้วไปยังหน้าจอโน้ตบุ๊ค “ถ่ายเองหรือไง”
“อื
