พี่ดินบอกว่าวันนี้เข้าตรวจคนไข้ถึงเที่ยง หลังจากเที่ยงจนถึงเปิดคลินิกก็ว่างเลย เขาก็เลยบอกว่าหลังกินพิซซ่าเสร็จจะพาไปขับรถเล่นและให้ฉันเลือกว่าจะไปที่ไหนก็คิดไม่ออก
มาถึงร้านพิซซ่าที่เจคทำงานอยู่ฉันกับพี่ดินก็เลือกที่จะนั่งโต๊ะริมกระจกหยิบเมนูขึ้นมาดู
“รับอะไรดีครับ” เสียงเย็นชาแบบนี้ เจคแน่นอน มั่นใจว่าเป็นเขาก็พบว่าเจคจริงๆ ด้วย ฉันฉีกยิ้มกว้างให้เขาซึ่งเห็นหัวคิ้วด้านซ้ายแปะพลาสเตอร์อยู่ เขามองฉันแวบหนึ่งก็มองกระดาษในมือพร้อมจดรายการอาหาร
“เอวากินอะไรดีครับ” พี่ดินเอ่ยถามขณะที่สีหน้าของฉันสลดลงเมื่อเจคทำเหมือนไม่รู้จักกัน “เป็นอะไรหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะ พี่ดินสั่งให้เอวาได้เลยนะคะ เอวากินได้ทุกอย่าง”
“งั้นผมสั่งเลยนะ เอา...” ระหว่างที่พี่ดินสั่งอาหาร ฉันก็มองเจคที่จดสิ่งที่พี่ดินสั่ง เรียบร้อยเขาก็บอกว่ารอยี่สิบนาที ระหว่างนั้นฉันเห็นเขาเดินออกจากร้านไปยังด้านหลัง
“พี่ดินคะ เอวาขอไ
