ผมสวมชุดนอนลายทางสีขาวตัดดำก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อตรงไปยังห้องทำงานของพ่อ เคาะประตูก็เปิดเข้าไปเห็นพ่อกำลังนั่งขีดเขียนอะไรบางอย่างอยู่อันที่จริงแม้ว่าพ่อจะเกษียณจากการเป็นหมอแล้วแต่ยังทำหน้าที่เป็นอาจารย์สอนนักศึกษาหมอรุ่นต่อรุ่นไป
“มาแล้วเหรอ? งานหนักไหมวันนี้”
“ที่โรงพยาบาลกับที่คลินิกไม่หนักครับ” ตอบพลางดึงเก้าอี้ตรงข้ามนั่งระหว่างโต๊ะที่กั้นเราสองคนไว้ “แม่บอกว่าพ่อจะคุยกับผมเรื่องพรุ่งนี้”
“ใช่ ช่วยพ่อหน่อยแล้วกันพอเกษียณไปก็ไม่ได้ไปตรวจสุขภาพคุณอัตพลเขาเลย” พ่อพูดพลางถอดแว่นตาออกยกนิ้วนวดคลึงระหว่างปลายหัวคิ้ว “เขาเป็นผู้มีอิทธิพลคนหนึ่ง เมื่อก่อนสมัยที่พ่อตรวจสุขภาพเขาเขาได้ฉายาว่ามาเฟียใหญ่แสงสีทองเลยล่ะ”
“ท่านเป็นมาเฟียเหรอครับ?”
“อืม แต่ตอนนี้ก็วางมือลงไปเยอะหันไปทำบริษัทส่งออกอะไหล่รถกับเครื่องบิน”
“...”
“มีลูกสาวคนเดียว เสียภรรยาไปทั้งสองคน... เขาติดต่อพ่อมาพ่อก็ไม่ร
