บทที่ 13
เอวาและหมอดินบอกชอบกัน
นั่งมองหมอดินอยู่นานพร้อมกับแอบถ่ายรูปเขาตอนหลับเก็บไว้ไม่ให้เขารู้ ไว้อยากแกล้งจะส่งไปให้ดูแล้วกันนะ เวลาผ่านไปเกือบสี่โมงเย็นแล้วเขาจะต้องเตรียมตัวเปิดคลินิกนะ ยังไม่ทันได้เขย่าท่อนแขนเปลือกตาของเขาก็ค่อยๆ เปิดขึ้นมองฉันพลางขมวดคิ้ว “ตื่นแล้วเหรอคะ?”
“ผมหลับไปนานแค่ไหน” ลุกขึ้นนั่งพลางยกมือเสยผมขึ้น
“สามชั่วโมงค่ะ”
“เฮ้อ”
“ได้พักผ่อนเต็มอิ่มแล้ว ไม่ต้องมาเฮ้อค่ะ” คว้าข้อมือให้เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “เข้าไปล้างหน้าล้างตาก่อนค่ะ”
ดันแผ่นหลังกว้างให้ตรงเข้าห้องน้ำไป เพราะมัวแต่มาจิ๊จ๊ะอะไรก็ไม่รู้แค่หลับเองนะ ทำยังกับว่าหลับแล้วงานตัวเองจะทำไม่ทันซะงั้น ระหว่างที่หมอดินเข้าห้องฉันก็คว้าเอาผ้าที่จะตัดสูทเขาขึ้นมาปูราดยาวบนโต๊ะที่ไว้สำหรับตัดเสื้อ มองสมุดที่วัดรอบตัวเขาก็ใช้ไม้บรรทัดเหล็กกับปากกาหมึกสีขาวขีดให้รู้ เพราะถ้าทำแบบนี้ก็เหลือแค่ตัดให้เขารูป
