ตอนที่ 8
“แต่ข้าอยากเห็นหน้าคนบุกรุกก่อนนี่นาท่านลุง” มูนาค้านตามนิสัยดื้อรั้นและอยากรู้อยากเห็น
“มูนากลับไปพักผ่อนก่อนเถอะนะ พรุ่งนี้เราต้องออกเดินทางกันแต่เช้า” อะมีนะฮ์รั้งตัวมูนาให้เดินกลับไปที่กระโจมโดยมีราชิดตามไปส่ง พร้อมกับกวาดตามองรอบๆ ที่พัก จนแน่ใจว่าไม่มีผู้ใด จึงได้กล่าวลาทั้งมารดาและมูนาก่อนกลับไปสะสางคนร้าย ส่วนมูนาก็ได้แต่นอนพลิกตัวไปมาอยู่บนพรมหนังสัตว์ เพราะเวลานี้เธอไม่อาจข่มตาหลับลงได้อีกแล้ว นั่นเพราะสิ่งที่อยากรู้ยังคงค้างคาใจอยู่ ส่วนที่วงล้อมหน้ากองไฟการิดกำลังให้คนสนิทเปิดหน้าของคนร้าย เพื่อจะได้เค้นหาความจริงว่าพวกมันเป็นใคร
“เจ้านี่มัน... เป็นคนของฮากิมนี่ครับ ท่านการิด” อุสมานอุทานหน้าเครียด เพราะเคยเห็นคนร้ายเคยลับลอบเข้าไปในหมู่บ้านอยู่หลายครั้ง ก่อนที่ฮากิมจะบอกว่าเป็นญาติห่างๆ จะมาขออยู่ด้วย แต่เหตุใดทำไมเจ้าคนนี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่ แล้วยังหมายจะทำร้ายคนใน
