CHAPTER19

1265 Words
“KUMAIN na muna tayo bago umuwi.” Wika ni Rose kay Iris nang makalabas ang kanilang professor. Katatapos lamang ang klase nila sa Graduate School. “Ahmm…” Naalala ni Iris na lalabas silang dalawa ni Joseph. “May lakad ka ba?” tanong ni Rose nang mapansin ang pag-aalangan ni Iris. Tumango si Iris. “Mayroon akong lakad ngayon, eh. Pasensiya na. Next time na lang.” Rose grinned. “May lakad ka ba o may date ka?” tanong niya habang sinusubok na huliin ang kaibigan. Iris had no reply to that. Kasi hindi naman niya alam kung date ba talaga ang pupuntahan niya o inaya lang ni Joseph para may kasama ito. Tumawa na lamang si Rose saka napailing. “It’s okay. I understand.” Sabi niya saka pinisil ang pisngi ng kaibigan. “Napagdaanan ko na ‘yan. Ang jowa ko na lang ang ayain kong kumain o kami na ang magkainan.” Napangiwi si Iris. “Kailangan mo ba talagang sabihin ‘yan.” Nagkibit ng balikat si Rose. “Try mo? Masarap.” Nakangisi niyang saad. Tinakpan ni Iris ang dalawang tainga. “My ears… my poor innocent ears.” Tumawa lang ulit si Rose saka napailing. “Wake up, Iris. It’s the reality.” “Even so.” Sabi naman ni Iris saka napasimangot. Then she whispered to Rose, “So, hindi ka na virgin?” Lumaki ang mata ni Rose. “Gaga! Syempre, virgin pa ako.” “Eh, bakit kasi ganun ang sinabi mo kanina. Bakit parang alam mo kung ano ang pakiramdam? Parang sinasabi mo na may nangyayari na sa inyo ng jowa mo.” Sabi ni Iris saka inilagay ang strap ng bag sa kaniyang kanang balikat. Umikot lang ang mata ni Rose. “I was just kidding. At isa pa, nagbabasa ako ng mga rated book kaya alam ko ang pakiramdam. Ito naman. Alam mo ang hirap mong biruin minsan. Lahat sineseryoso mo.” Aniya. Iris was about to speak but her phone beeped. Mabilis niyang tinignan ang cellphone niya. Kusang gumuhit ang ngiti sa kaniyang labi nang makitang si Joseph ang nag-text. ‘I’m outside. I’ll wait for you.’ Malawak ang ngiti ni Iris. Sinilip naman ni Rose ang screen ng cellphone ng kaibigan. “Ah, kaya pala ang lawak ng ngiti.” Mapang-asar niyang saad. Itinago naman ni Iris ang cellphone. “Your special friend?” nakangising tanong ni Rose. Tumango si Iris. “Let’s go.” “Alam mo nagtataka talaga ako kung sino ang kaibigan mong ‘yan. He can make you smile happily.” Sabi ni Rose habang naglalakad sila sa corridor. Iris smiled. “Come with me, and you can meet him.” Aniya. “Really?” Tumango si Iris. “He’s outside the premises and waiting.” “Okay. I want to meet him.” Iris smiled. “Iris! Rose!” Lumingon ang magkaibigan dahil sa tumawag sa kanilang dalawa. Rose looked at Iris. “Ano na naman kaya ang kailangan ng Nate na ‘to?” Nagkibit ng balikat si Iris. “Hindi ko alam. Hindi ko na siya nakakausap nitong mga nakaraang araw." “Palabas na ba kayo?” tanong ni Nate. “Hindi paloob pa lang.” Pilosopong sagot ni Rose. Natawa na lamang ng mahina si Iris saka napailing. “Let’s go. Huwag na kayong magbanyagan.” Yumakap si Rose sa braso ni Iris at naglakad na sila. Tumabi naman si Nate kay Iris. He smiled at Iris, and she nodded her head at him. Nang makalabas sila ng Research School, nakita agad ni Iris si Joseph. Natawa na lamang siya ng mahina nang makita ang suot ni Joseph. Nakasuot ito ng white polo blouse at maong pants. And he paired it with white shoes. “Is it him?” Rose looked at the man who looked like a foreigner leaning on his car. “Kanina ka pa nakatingin sa kaniya?” tanong ni Rose kay Iris. Ngumiti si Iris saka tumango. Hinila niya ang kaibigan palapit kay Joseph. “She wanted to meet you.” Sabi ni Iris kay Joseph. Siniko naman siya ng kaibigan. Iris just smiled and shook her head. He looked at Joseph. “My friend, Rose. Rose, Joseph, ahmm… a special friend of mine.” ‘Special friend? Kailan pa’ Nagtaka si Iris sa mismong lumabas ng kaniyang bibig. Joseph smiled at Rose. “Hi.” “Are you pursuing Iris?” deretsong tanong ni Rose habang tinititigan ang lalaki. Joseph was a handsome man and incredibly gorgeous that any woman would dream of. She glanced at Iris. Ang suwerte naman ng kaibigan niya. Tumango si Joseph. “Yes, I do.” Rose smiled and looked at Iris. “Nasagot na ang tanong ko. That explains why you are happy every day.” Aniya. Tinapik niya ang balikat ng kaibigan. “Not bad.” Iris smiled. “Okay, you can go to your date now, and I will go mine.” Sabi ni Rose nang makita niya ang kasintahan na dumating. “Bye.” Iris waved her hand. “Bye. Take care.” While walking away, Rose waved her hand. Iris looked at Joseph. “Let’s go?” Tumango si Iris. “You’re not broke today? You bring your car.” Aniya habang natatawa. Natawa na rin si Joseph. Binuksan niya ang pinto ng kotse. “Get in.” Ngumiti si Iris saka sumakay. Joseph gently closed the car’s door and went to the driver's seat. “Let’s eat first. Then we find something to do.” “Okay,” Iris said and buckled her seatbelt. Nang makaalis ang kotse na sinakyan ni Iris, nahulog sa malalim na pag-iisip si Nate. Nakasunod siya sa papalayong kotse. Pamilyar sa kaniya ang lalaking kasama ni Iris. Parang nakita na niya ito dati pero hindi naman niya matandaan kung saan niya ito nakita. He looked like… Kumunot ang nuo ni Nate. Impossible na nandito siya. Nate sighed and shook his head. IRIS raised her eyebrows when Joseph was quiet while eating. “Ang tahimik mo. Anong nangyari sa ‘yo? Hindi ba masarap ang pagkain?” Nag-angat ng tingin si Joseph saka uminom ng tubig. Umiling siya. “I’m fine. The food tastes good.” “Then why are you quiet?” Ngumiti si Joseph. “I was thinking about what we will do later.” Aniya. Pero ang totoo niyan natahimik siya dahil nararamdaman niyang may nagmamasid sa kanila ni Iris. “What’s the matter?” Iris asked. Umiling si Joseph at ngumiti. “You’re beautiful.” Iris looked at Joseph flatly. “Anong kinalaman ng sagot mo sa tanong ko?” Medyo masungit niyang saad. Joseph chuckled. “Nothing. I just want to say you’re beautiful. Kumain ka na. Where do you want to go later?” Napaisip naman si Iris. “Hmm… have fun?” patanong niyang saad. Tumango si Joseph at uminom ng tubig. “Okay. Let’s have fun.” But while they were having fun, someone was watching them from afar. Klint Estevez. The man who was watching Joseph and Iris. Tumaas ang sulok ng kaniyang labi habang nakatingin kay Joseph. Mafia Don Joseph Alejandro Auclair De Luca. Hindi niya inaasahan na makikita niya itong ngumiti at tumawa. When he met him the first time, he had that Stoic expression. And seeing him now, smiling genuinely is very different from the Mafia Don he knew. ‘So, love changed the Mafia Don? This is interesting. Mafia Don has found his weakness and this woman will be targeted by his enemies.’ Klint smirked and left.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD