“ฉันต้องรีบไปแล้วค่ะ”
เจ้าของร่างบางระหงลงจากรถแทบจะไม่ทัน เธออยู่กับดนัยมาหลายปียังไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน หรือจะเป็นเพราะว่าเพลิงคือคนที่ได้พรหมจรรย์ของเธอไปกันนะถึงได้ชอบคิดเหลวไหลทุกที
หลังจากที่สลัดความคิดบ้าๆออกจากไปจากหัวญาดาก็เข้าไปเช็คอินในโรงแรมเพราะคนอื่นๆมาถึงก่อนเธอและเช็คอินเรียบร้อยกันทุกคนแล้ว
“คุณหมอญาดาใช่ไหมคะ”
ยังไม่ทันที่ญาดาจะได้พูดอะไรพนักงานต้อนรับของโรงแรมก็เอ่ยทักเธอด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“รู้จักดิฉันด้วยหรอคะ”
แล้วก็ธรรมดาที่ญาดาจะอดสงสัยไม่ได้เพราะเธอพึ่งเคยมาที่นี่เป็นครั้งแรกแล้วก็ไม่ได้เป็นคนที่จองโรงแรมด้วย
“เอ่อ คือ พอดีว่ากรุ๊ปคุณหมอที่มาถึงก่อนแจ้งเอาไว้น่ะค่ะ นี่ค่ะคีการ์ดของคุณหมอทางเราจะมีพนักงานถือกระเป๋าขึ้นไปส่งนะคะ”
หลังจากเช็คอินเรียบร้อยพนักงานผู้หญิงของโรงแรมก็ส่งคีการ์ดมาให้ญาดาก่อนจะมีพนักงานชายอีกคนเดินมาถือกระเป๋าให้แต่ญาดาก็รี
