chapter 1 last gift, last chance
Title: taming my cold hearted ceo fiance and his son [ my mr ceo is secretly mafia ]
genre: romcom action mystery
author: msyohanwrites
•
•
•
•
•
••••••••••
START
•
kung may ibang ako sa ibang oras, gusto ko makipag palit, gusto ko tumakas at gusto ko maging ako, tumingin ako sa langit na madilim at sa buwan na maliwanag. at sinigaw ang salitang... ' HOY NARIRINIG MO BA AKO HA!!! GUSTO KO MAKIPAG PALIT!! ANG BUHAY KONG ITO NAKAKAPAGOD AT MASALIMOT!!!
palitan mo ang buhay na binigay mo sakin please *sobs* pagod na ako masaktan, maloko, pangakuan at maabuso,' dahil sa pagod na rin ako mag mahal at lalo na sa mga taong abuso
Flashbacks of Huli ka pero di ka kulong
nagising ako sa kuwartong hindi ko alam kung pano ako napunta 'may nag uwi ba sakin' tatayo na sana ako ng maramdaman akong masakit na parte ng katawan ko at ng makomprima ko
.....
ang maselan kong parte...naibigay ko ang virginity ko sa Hindi ko kilala at walang pahintulot
ang naalala ko kagabi ay
camille!! tara bar tayo, para naman di ka lagi pagod at stress sa boss mong panot!
"ginie i have still alot of work to do, mapapagalitan na naman ako pag may mali at kulang sa papers ko kaya wag nalang.
noo mag liwaliw ka naman! lahit ngayon araw lang at baka naman bukas bigla lumitaw ang tatay mong lilimusin lahat ng perang meron ha"
sabagay...
saka ngayon lang naman
kaso...di pa ako nakakapasok ng bar noon puro kasi trabaho ang laman ng isip ko kaya kj ako sa mga outgoing activities
pag punta namin ng bar ay sumalubong ang masangsang na halo halong amoy, alak, sigarilyo, pabango isabay mo pa ang bibig ng bawat isang tao na narito
camille pede raw kumanta dun oh kanta kaya ang galing mo kumanta nung highschool pa tayo eh'
sus me Ginie nakakahiya, isip isip ko at umiling pero kalaunan ay napakanta rin
?Playing:: ??? sabihin
by zelle
... Bakit wala ka pa
Kasama ka'y parang nag-iisa
Pangakong nagmamahal
Aalis ka rin pala
Marko niloloko mo ba ako?
what hindi!! ikaw lang mahal ko kahit di kana ganun ka ganda
i feel his lying through his lips and eyes
mag kasama kami pero parang ang layo ng agwat namin
hindi na kita maabot marko....
ako ba ang nag bago o ikaw
Sabihin mo na kung babalik ka pa
Para di na maghintay
you keep ignoring my calls
you keep ignoring my messages
chat me whenever you want and forget me every single time
Sabihin mo na kung aayaw ka na
Para lang malaman ko oh
that hurts me...thats torture me more
how? kasi binigyan mo ng kulay at pag asa ang mundo kong madilim at masalimoot, hinikayat mo ako lumaban kahit wala na ako lakas
kung iiwan mo rin ako marko...para mo narin ako deretchan pinatay paharap, inabot mo ang kamay mo sakin at bibitawan mo rin pala ako
... Naririnig mo ba ako
nagagalit na sya sakin mas madalas at hindi na ako napapakinggan
Sigaw ko ba'y walang tinig
i keep thinking na baka busy or baka wala syang time sakin
Nakaya kong walang imik
alam ko ramdan ko may mali pero tikom ako dahil mahal kita marko, mahal na mahal
Naririnig naman ako
every time na umiiyak ako every time na gusto ko ng comfort mo....hindi kita malapitan
ni hindi mo rin ako maalala
kahit tapunan ng pag aalala
Sabihin mo na kung babalik ka pa
Para di na maghintay
Sabihin mo na kung aayaw ka na
Para lang malaman ko
ang sakit, knowing ito na yung kutob ko na dapat may assurance ako maririnig kaso Wala
... Iiyak na lang
Iiyak na lang
Hey yeah
binuhos ko nalang lahat sa kanta
lahat ng nararamdaman ko , dahil hindi ako pede sumuko sa laban, lalo na kung mahal ko
ewan ko ba naging mabuti naman ako anak at girlfriend
kaso wala eh, gusto ko nasasaktan ginusto ko to
paninindigan ko!
... Bakit wala ka pa
Naririnig naman ako
Sabihin mo na kung babalik ka pa
Para di na maghintay
Sabihin mo na kung aayaw ka na
Para lang malaman ko
hindi ko ini expect na matapos ko kumanta ay marami ang pumalakpak, kahit papano nakahinga ako ng kunti sa problema , Meron ako.
matapos nun ay nilasing ako ni ginie, hindi naman ako ganun kababa ang alcohol tolerance para malasing at makatulog agad. sadyang inantok ako at pagising ko...na rape na ako, iniwan pa ang video type sa tabi ko
papunta na sana ako sa police pero naisip ko tawagan si ginie pero hindi ko sya matawagan, kaya sinubukan ko si marko. kaso wala rin sya
baka sa apartment nya, bulong ng isip ko
litong lito at kinakabahan ako sa magiging reaction ni marko, o ano uunahin ko
ng marating ko ang unit ni marko ay agad ko tinype ang password at pumasok, pero una nakapag pa kaba sakin ay sandals ng babae. mataas ang heels at mukhang mamahalin
unlike mine, gustusing rubber shoes at pudpud na sa kalumaan
ughhh, ahhh, uhmm~~
nabalik ako sa reyalidad ng marinig ang mga halinghing na iyon, pero ito ako pilit tinatanggi na si marko at ang babae nya iyon,
hindi ganun si marko camille
kasalanan ang mag hinala sa jowa mo
puro kung ano ano iniisip mo camille
pumasok ako at bawat madaanan ko ay mga damit , paty.... blouse....bra...
lumakad pa ako kahit nang hihina at dinudurog ang puso ko..
para akong sinasaksak ng libo libong karayom sa sakit o kaya plastic sa sa mukha ko na hindi ako makahinga
skirt...polo....pants..
nakita ko ang naiwang pinto ng kuwartong bukas....
mula sa kina tatayuan ko.....rinig na rinig ko
"ughhh genie!! ang sikip"ungol ni marko dahilan para mapahinto
g..ginie...
nag umpisa mag unahan ang luha ko, at napatakip sa bibig para iwasan makalikha ng ingay na i kakaistorbo nila
mga hayop
ughhh ahhh faster marko shi* ang laki
bilisan mo pa
mas masarap ako kesa kay camille right?
ano masarap di ko pa nagagalaw yun
hahaha edi ako ang una mo mas masaya
ughhh ginie matagal na kita pinagnanasaan, kesa sa babaeng yu-------
natigil si marko ng makita ako nakatayo sa gitna ng pinto, nakabukas na ito ng maluwag at kitang kita sila.
si ginie nakatuwad at si marko nasa likod nito at nakaharap sa puwetan ni ginie
"ca...camille" nauutal na utas ni mark
"camille your here" ginie
akmang lalapitan ako ni marko ng umatras ako at tingnan sya ng masakit sa mata
so all this time niloloko ko ang sarili ko para lang mapanatili ka
still until now i cant accept the fact that your the only one that Left me but you still choose to left me to
"okay lang marko... ituloy nyo lang at wag kayo huminto" ngiting kong saad pero ang luha ko ay Mukha hindi pa na uubos dahil panay ito sa pag apaw
now my life is no different to mom life, miserable and painfull.
"what the hell are you talking about" marko
tumingin ako sa kanya na may buong pagkadurog ng puso
ano nga ba?
ano nga ba ang dapat na maging reaction ko sa situation nato?
pero hindi ko ugali mag skandalo o manakit
"ano gusto mong gawin ko? sabunutan sya, sisihin sya? sampalin ka, sumbatan ka, marko...isa lang pinag sisihan ko sa nga oras na ito" pahinto sinasabi habang umiiyak at pinipilit na makapag salita ng maayus
"yun ay ang mahalin ka dahil ikaw ang naging pader ko sa ulan ng problema, nang sunod sunod ang bagyo at dilobyo dumating sa buhay ko lagi ko tinatanggap ang kamay mo , sa pag asang hindi mo ako bibitawan" ngumiti ako ng mapakla at hinawakan ang guwapo nyang muka kinabisado at hinaplos
"pinag sisihan ko tinanggap ko ang kamay mo, na nag hangad ako hawakan ang malinis mong kamay. habang ako ay nasa putikan, na....kahit alam ko hindi ako ang tipo mo umasa, Ako na baka...baka lang naman....mamahalin mo ako sa kung ano ako, diba marko?"
nakikita ko ang hindi maipaliwanag na mukha ni marko ewan ko kung ano pa paniniwalaan ko, sa panahon ngayon lahat ang galing magpanggap at umarte
isa kana dun marko
di ko kasi kaya eh.
masyado kasi ako mabait
bumitaw ako pero nakatingin parin sa kanya"totoo minahal kita, walang kulang at labis pa sa labis.... kaya kung gusto mo sya, ginie ingatan mo sya, sasaya na si marko kung ikaw magiging girlfriend nya" saad ko at tumalikod
total na rape naman na ako at kilala ko na ang may gawa
baket pa ako hahadlang kung ...bagay naman sila cheater at traydor
baket di nlang nya kunin ang lalake pede nya rin maging problema
atleast nakapag share ako ng problema diba?
diba?
diba ang sakit?
"...ma..man..manloloko kayo .." bulong ko
iyon lamang ang aking nasambit ng makita ko mismo sa aking mga mata ang matagal ko ng hinala, baket kasi tatanga tanga ako at pinili ko maniwala pinili ko maging mabait at ipilit nalang ang sakit at kutob ko
hanggang sa huli nakatayo nakatulala si marko
hanggang sa huli wala parin sya maramdaman sakin kahit kunti limos ng awa sa ginawa nya
nandidiri ako sa sarili ko pero mas nandidiri ako sa napanood ko
pag pasok ko sa company ay agad ako dumeretcho sa cr para sumuk, bumaliktad sikmura ko sa kahayupan nila.
nag huhugas ako ng kamay dahil naalala kong hinawakan ko ang mukha ni marko
lalabas na sana ako ng cr ng mag light ang screen ng cellphone ko, "alam ko kung nasaan ka anak, labasin ko ako o mag s skandalo ako Dito sa labas ng company nyo"
message ni papa, napatakip ako ng buhok at napasabunot dito "WALA BA MAGANDA MANGYAYARI SA BUHAY KOOOO, GUSTO KO NALANG MAGLAHO" sigaw ko sa cr
kahit pa may mga tao dito
?playing?? can you hear my heart
[Chorus: Lee Hi]
Geudae deutgo issnayo?
Naui moksori, geudael hyanghan i gobaek
Jigeum deutgo issnayo?
Ireon nae maeum deullinayo?
Changgae tteoreojineun bisbangulcheoreom
Nae mamsoge muldeureoganeun neo
I need you, I need you, I miss you
[Verse 1: Tablo]
Neol ijeuryeo mareul akkidaga
Jeongmal ijeossdamyeo gyeolguk neo yaegi
Ijeuryeo hago isseossdaneun geosdo
Ijhyeojyeoya ijeun gеogessji
You gotta give me timе, I ain't perfect
But I'm tryin' to erase you perfectly
Dorikiryeo hamyeon neomu meonde
Dorabomyeon neon eonjena eokkae dwi (I know)
Jiul suneun eopsgessji, miwanhan naege
Geu chueogi neomu wanbyeokhaessgie but I try again
Sarange ppajil ttaeboda
Geu sarangeseo ppajyeo naoneun ge hwolssin eoryeopgun
You make me live and die again
I'm not alive without you
I'm not alive without you
You know I'd die without you
Ijjimarayo
"camille" papa
napatingin ako sa likod ko nakita ko si papa. ngumiti ako ng pagod habang ang hanging ay umiindayog kasabay ng aking maikling buhok saka ito sinagot
kasabay ng malungkot na tunog ay ang patulo ng aking luha sa aking pisngi 'ofcourse pagod na pagod na ako'
"pa...ano ba ginawa ko kasalanan sa mundo para ganito ang maging buhay ko" saad ko
habang naka kunot noo, maging ako ay hindi ko alam baket puno ako ng kamalasan, "camille, mabuti at dumating ka anak" sabi nya at lumapit na malapad ang ngiti.
oo papa dumating ang anak mong napapagod na sa pagtatago sa iyo, sa mga katutuhanan pilit ko tinatanggi para mapanatili ang taong ayaw naman pala sakin
pero ako ay ngumiti lamang ng mapait at nilabas ang aking sama ng loob sa mundo at sa mga tao nag pahirap sakin
"una...may ama ako kagaya mo na walang ginawa kundi perahan ako, gipitin, saktan at cornerin, habang ikaw na ama ko ay taga lustay ng pinaghihirapn ko ng dugo at pawis.
hindi ba nakakapagod? kaya namatay si mom dahil pinabayaan mo rin sya lumala...ang kawawa kong ina na minahal ka kahit hadlang ang magulang nya Sayo.
at ngayon may nobyo ako ikinama ang best friend ko
tapos naalala ko pa lubog kapa sa utang, hahahaha saka sa boss kong walang ginawa kundi pahirapan ako,
ang pinakamasaklap ay narape na ako lahat lahat at ikaw ay nandito lang para sa perahan ulit ako?!!
asaan ang 50k na inubos mo sa account ko pa! at baket puro nalang pera ang bukang bigbig mo! tao ako hindi bangko, hindi ako tumatae ng pera!" saad ko at binato sa kanya ang wallet ko na butas.
kahit sarili ko ay wala matira, tamang kape at tinapay nalang.. lumuluha akong napasabunot sa aking buhok
damn this life, give me another life,
pero ang mas ikinagulat ko ay parang nababaliw na tumakbok papunta sakin. aking aking ama na mukhang pera ay hinawakan ako sa magkabilang braso at tinangka ako kapkapan,
wala na talaga pag asa si papa
" PA!! ano ba anak mo ako ! maawa ka naman at gumawa ka ng ikabubuhay mo wag ka umasa sakin pa! tumigil kana kakasugal! at papa pls tingnan mo ako pagod na ako pa..." saad ko
pilit ko kumakawala sa kanya, nalimutan ko na rin na rooftop pala ito ng company, hanggang dito ay ayaw nya paawat. pero sa isang iglap ay mas natulala ako sa sinabi nya,
"camille wala kang utang na loob!!, pinalaki kita! inalagaan at kahit wala na mommy mo ay di kita pinalayas,"
so dapat ipag pasalamat ko di nya ako tinakwil?
na okay lang na lahat ng pasa, gutom, bugbug at sahod ko eh parang thank you nalang?
"kaya ibigay muna ang tira pera, maawa ka sakin nak" na ubusan ako ng lakas at dahan dahan ako timingin sa kanya at tumawa ng pagak
' ganito kalupit ang mundo'
sarili mo ama Walang pakiealam sa buhay mo
"pa...ano pag aalaga? ano di ginutom...pa isang beses lang ako kumain, pa...natutulog ako puro pasa galing sayo, namatay si mama dahil din sayo at sa bugbug mo, kaya papa wala kang kapatan sabihan ako wala utang na loob kasi buhay ako dahil maparaan ako" saad ko at tumulo ang luhang tinitigan sya sa mata may takot
saglit na parang may lumitaw na kakaibang expression, guilt?.
pero nahanap ko nalang bigla ang sarili ko sa pa babang daloy ng hangin habang pinag mamasdan ang ama ko galit na tumitingin sakin
ah
nagkamali ako
pano maawa sakin si papa
ngumiti ako ng matapis sa kanya na may luha
salamat papa tinapos mo pag hihirap ko atleast may mabuti kang nagawa
nakita ko nagulat si papa ay may isa pang tao na dun
Ahhh marko tinaas ko ang kamay ko na parang hinahaplus ang mukha nya
lets not meet in another life or in my next life i caused you pain and you cause me broken
tinatawag nya ang pangalan ko pero ngumiti lang ako ng matamis
tapos na pag hihirap ko marko dapat maging masaya ka, at magiging malaya kana
nilipad ang luha ko bago ako pumikit ramdam ko na ang papalapit kong katawan sa lupa
"hanggang sa huli malas parin ako ..." sabi ko ahabang hinahanda ang sarili malaglag
" hanggang sa huli ...magisa at malungkot parin katapusan ko"
pero atleast nakita ko sila may kunti emotions diba?
diba?
diba? ang saklap?
kahit manlang hindi ganito matapos ang kabanata ko, mahirap ba iyon lord? tumulo ang luha ko at pumikit, sana ..naging makasarili nalang ako. saad ko sa isip ko bago lamunin ng dilim, 'if there's is another me in another universe ano kaya buhay at ano kaya ako dun ?
ako si camille namatay sa mundo pero binigyan ako ng second chance maging si camilla angelyn Anderson i called it miracle
and
i am camilla angelyn Anderson i sold myself to a devil, the worthless bi**h who i gave up my life to give it to someone worth it this time camille live with yourself fully and happy
as me
#?
mula sa madilim na palid, nahanap ko ang sarili ko sa madamong lugar na parang park lang. may nakikita akong babaeng naka upo sa bench nakatalikod ito at kumakanta ng favorite Kong song "we all lie," "camille anak" she smile turn and spread her arms para akong we ni welcome, kilala ko ang boses nayun kilala ko sya
napaupo ako umiiyak na napatakip sa mukha ko at humahagulhol, sa lahat ng masamang nangyari sakin, ay ito ang pinaka maganda regalo
kahit na naging mabuti akong tao at puro kamalasan ay at least makita ko si mama ay sulit ma
" Camille my baby ano nangyari sayo, baket ganito kana kapayat... halika kay mama nak, kumain tayo" saad nya ng malumanay at malambing na ikinaiyak ko
"ang kawawa kong anak" mula sa napa ganda nyang mukha at umagos ang luha habang inaantay ako lumapit sa kanya
nakaputi di mama bistida na hanggang sakong at naka yapak,
"anak goodjob and well done, i see all your hard work to keep on living and keep giving love even those people are not worth it, my poor and innocent child, im sorry for leaving you to fight alone" mom
tumakbo ako kay mama at yumakap, "pagod na ako mama at natatakot" saad ko at umiyak ng malakas
ano na ang mangyayari sakin matapos nito
pero ang kaba ko at bigla nag laho ng haplusin ni mama ang buhok ko at kasabay ay pagtapik sa likod ko
"shhh... mommys is here my baby, my angel" boses palang ni mommy ay napapakalma ako sabi noon nila lolo ay parang angel ang boses nu mommy dahil malumanay at hindi ito sumisigaw, plus napaka ganda at mabait si mommy
"mommy, tinulak ako ni papa pero okay lang nandito kana di na ako takot sumama" saad ko pag susumbong ko sa kanya,
"he never change his anger on me passed on you, but don't worry anything now baby, just rest for now and sleep, so your tired soul can rest"
pero napahinto si mommy at nagtataka tumingin sakin "no camille you cant go with me yet, my baby your so pure and kind, this is your mom last gift live for yourself, be happy and never be blue in pool of challenges and trials in life, dont forgot to smile for i, your mom will look after you in this life or another life " she smile and hugged me while kissing my top of my head 'wake up my daughter'
and see what mommy's last gift to you,
be camilla
live as camilla
fullfil your dream happiness and her as well
my poor daughter
my angel
unti unting nilamon ng dilim ang lahat at ang katawan ng totoong camille ay naibaon na habang ang camilla na 4years ng tulog ay muling nag mulat
this is your wish
your wish is granted
unti unting lumalayo ang pigura ng babaeng kumakanta sa damuhan kayakap ang anak hanggang maging tuldok nalang ito at mabura,
WAKE UP CAMILLA'
' live as camilla angelyn Anderson and be happy my dear daughter, the stronger are the only one who survived but if your brave and smart im sure you can too"
third person pov
isang babae ang nakahiga sa isang hospital bed at may mag asawa naman ang nag-aalalang kinukulit ang doctor ukol sa kalagayan ng unicaija nila "this could be coma or brain dead, mrs and mr Anderson please prepare yourself. its been four years since you confined her here " doctor statement
agad napa takip ng mukha si mrs Anderson at niyakap naman sya ng asawa "please just...please just...dont remove her life support, well pay as much as you want" saad ni mrs Anderson habang hinahawakan ang lab gown ng doctor.
tumingin ang doctor na may pag ka ganid sa pera matatanggap kaya tumango ito
"im not going to do that, but im just here hoping for your to accept the truth that she's already dead with or without that machine" saad nito na matapobre
napa kuyom naman ng kamao si mr anderson at agad sya kinuwelyohan
"dont you dare speak ill of her"galit na saad ng ama
'my daughter will wake up'
matapos umalis ng doctor ay napaupo si mrs anderason sa sahig habang umiiyak, tinitingnan ang anak na wala parin malay. lumapit si mr Anderson sa dalagita at hinaplus ang buhok nito
"princess, daddy is here and well going to wait for you until you wake up, so please to wake up, so please baby open your eyes now, our baby, our angel" saad nyang naluluha
bagaman maluho si camilla at masama ang ugali tinatanggi ito ng ama at ina nya, dahil nang bata ay masiyahin naman mabait itong bata. nag karoon lamang ng accidente na tumapos ng ka innosentihan ng anak nila, mag mula noon ay nag bago ito ng personalidad at ng paraan nang pakikitungo.
maririnig lamang ang tunog ng machine o apparatus sa loob ng malawak na kuwarto. tunog ng beeping sa monitor at amoy Gamot sa loob ng kuwarto, mistulang naging ikalawang tahanan ito ng pamilyang Anderson.
"han, need ko umuwi ay pumunta sa company tawagan mo nalang ako kung may kailangan ka." saad ni mr Anderson
tahimik na tumango ang ina at ayaw iwaglit ang paningin sa anak
napag pasyahan na maiiwan muna si mrs anderason sa kuwarto para mag bantay, habang ang asawa naman ay pupunta ng kompanya dahil hindi maari maiwan pa ito ng matagal lalo na at critical rin ang lagay ng kompanya nila.
dahil sa kakaiyak dala ng balita ng doctor ay napagod si mrs Anderson inayus nya muna ang sofa bago nag lagay ng unan at i idlip muna kahit saglit lang,
sa lumipas na taon ay huminto si mrs Anderson sa pag tratrabaho bilang modeling agencies owner at pinaubaya ito sa kapatid nya para mabantayan ang anak na apat na taon ng tulog
nakatulungan ni mrs Anderson ang anak dahil sa pagod at sakto naman na dahil may papasok na nurse para sa rounds nya,
natagpuan nya ang ginang na tulog kinumutan nya ito at ginawa ang dapat nyang gawin
naawa man sya sa mag asawa ay wala itong magawa. dahil ang unicaija nila ay wala parin pag babago,
matapos nya palitan ang dextrose ng dalaga ay inayus nito ang damit at saka pinalitan kumot na nangangamoy sa gamot.
tila ba bahay na nito ang hospital, pinindot nya ang remote sa bed ng dalaga at pinataas ito ng kaunti saka sinuklay ang buhok nitong mahaba,
saka ngumiti "kung gising kalang sana , im sure sobrang ganda mo! nakakainggit para kana dyosang tulog" saad dahil maputla ang dalaga at may natural na light brown na buhok at mainis pa, ang nurse na pala na ito ay best friend nya na naging malayo ang loob dahil sa masasama ang impluwensya ng dati nitong mga kaibigan,
ang Camila kasi nakilala nya ay naging sugarol, basagulera, spoildbrat, maluho, mainitin ang ulo, at kung ano ano pa panget na ugaling Hindi maisalita.
ng matapos sya ay tumalikod na syang may luha at binuksan ang pinto, saka lumabas bago sinara ito ulit, ang dalagitang matagal na mahihimlay ay muling minulat ang mga mata at lumuluhang nakatingin sa kisame,
'mmmm' hindi makapagsalitang subok nito
tinanggal nito ang nasa bibig at umupo sa gilid ng kama sakto naman na ang ina ng daligita ay namulat para punasan ang anak pero laking gulat nya ng makita ang anak na naka upo sa hospital bed at naka tingin sa kanya ng may pagtataka,
'sino sya? sino ako? asaan ako at and ginagawa ko dito?"
??
"camil....camilla.." wala sa sarili saad nito dahil hindi ito makapaniwala na ang anak ay buhay at nakaupo na sa kanyang harapan mismo,
pero ng mahimas masan ito sa narinig na tinig ng anak ay napatakip sya ng bibig
"m..mo..mo..m" paos at hirap nito magsalita,
galak ang una salita na naiisip nya sa oras na iyon, agad syang natulala at nahulog ang baso na dapat iinumin ang naman, saka dinaluhan ang anak
"CAMILLA ANAK!!! DOC !!!"sigaw ng ina
na sige pindot sa call button at nais pa sana umalis pero hinawakan ng dalaga ang kamay nya
muli tawag ng dalaga sa natatadaan nyang tinatawag na ina
"n..n..no mo..mom" saad nya at niyakap ang ina ma parang ayaw pakawalan
"shh dont worry mommy is here, dont speak i know it's hurt your throat" saad ng ina
habang hinahawakan ang mag kabila pisngi nito " this is you, your awake my angel is awake" umiiyak na sabi nito
niyakap nya muli nya ang anak, hindi naman mag kanda ugaga ang doctor at ibang doctor maski ang mga nurse ng makita ang apat na taon nang tulog ay nagising sa pang limang taon
"i .. impossible" utas ng matapobreng doctor
"doc...pls check my daughter please and
please....tell me the do and donts for her" sabi ni mrs Anderson
naguguluhan man sa nakikita ngayon ay si camille ay naging si camilla na
ang ina nya ay buhay na buhay, isa ba itong himala ganun na nga ang hinala
'nanaginip ba ako? pero baket sya lang ang natatandaan ko at baket Wala ako maalala"
matapos ng pag susuri ng mga doctor ay namangha sila, ayus lang lahat ng senses at organs ng bata
nilubayan narin nila ito di kalaunan, dahil wala sila makuha iba pang impormasyon sa dala kundi puro...
"mommy said she has her last gift for me'
"mommy is singing me my favorite song'
"mommyyy...- enough we know your mommy is the best right?
doctor interrupt
ilang saglit pa ay bumukas na naman ang pinto ng marahas at inuluwa nito ang mag ama sina mr Haxion (jaxion Callisto) Anderson na halatang nag madali at galing pa sa kani kanilang trabaho
" sweetie/camil" utas ng dalawa ng sabay at niyakap ang babae pero ang inaasahan ng ina maalala ang dalawa ay hindi ng yari.
agad na nag tatanong itong tumingin sa dalawa at sinabi "mommy sino po sila dalawa?" sabi nya sa kanyang ina na ikina lumo di lamang ng mag ama kundi nang dalawa
"i..its me your dad can't you remember? that's your older brother?" na ngingilid na luha ang lumantay sa mata ng matanda at nalilito naman ang binatang lalaki
umiling ang dalaga at muli binigyan ng nagtatanong na tingin ang ina
"my dad and my brother I cannot remember anything im sorry" saad nito at kumamot sa ulo pero pinigilan ito ng ina saka sinabi
"its okay lets just make new memories honey" saad nya at niyakap ang dalagita "right right" agaran tugon rin ng ama
ngumiti lang si camilla na ikinagulat nila dahil ito ang unang pag kakataon ngumiti ito ng napaka tamis at innosente
para itong anghel pag ngumingiti napaka ganda at napaka amo
"camil, im your handsome brother, i am Charles xion Anderson" pakilala ng kapatid nya
sabay pa pogi pa pero ngumiwe lang ang dalaga at nilihis ang tingin
'okay na sana eh kaso nag pa pogi pa'
"im your dad haxion Callisto Anderson, saka ko na sasabihin name ng grandparents mo kapag okay kana nak" Sabi nya na may buong pag aaruga
tumango lang ang dalaga at nilalaro ang kamay
para itong bagong silang na Walang alam sa paligid.
"d..da... daddy" hirap na saad ni camilla
"dad i think mahihirapan pa sya makapag salita kasi matagal rin sya bago nagising" saad ni xion
tumango naman ang asawa at sinabihan bumalik at mag focus nalang sa work nila dahil sya na ang bahala sa dalaga "just one more bite sweetie" habang sinusubuan ang anak
matapos ang ilang linggo gamutan ay nag deklara na ang doctor "she will be able to walk but not so fast she need to go back here for further check up and therapy after nun saka ko lang masasabi pede na sya bumalik sa normal life nya" doctor
tumango ang ina at inuuwi ang anak
end of prologue
#pls leave comments and reaction to this chapter thanks
delete or tuloy?