ร่างบางนอนนิ่งบนเตียงมาหลายวัน อาหารที่ถูกบังคับให้กินพอประทังชีวิตไม่ให้อดตาย "คุณแก้วคะ ทานข้าวเถอะค่ะ" สาวใช้ยกสำรับมาครั้งแล้วครั้งเล่าแต่แก้วขวัญก็ไม่แม้แต่จะขยับตัว เว้นแต่ผู้เป็นพ่อจะมาจับยัดปากเท่านั้นครูแก้วขวัญถึงจะได้รับอาหารเข้ากระเพาะ
"ทานเถอะนะคะ อย่าให้คุณพ่อมาเจอว่าไม่กินเลยนะคะ" สาวใช้พยายามคะยั้นคะยอให้กิน
"เอาออกไป" เสียงแหบพร่าเปล่งออกมาอย่าแผ่วเบา แต่อยู่ในหัวก็คิดอะไรขึ้นมาได้ ถ้าเอาแต่นอนรอเวลาให้วันงานเข้ามาถึงโดยไม่คิดทำอะไรเลยสุดท้ายเราก็จะต้องตกนรกหมกไหม้ที่ต้องไปแต่งงานกับคนคราวพ่อแบบนั้น สู้ลุกขึ้นทำตัวปกติขอเลื่อนวันงานเพื่อคิดแผนหนีไม่ดีกว่าหรือ
"เดี๋ยว!" เมื่อคิดได้อย่านั้นครูแก้วขวัญจึงลุกขึ้นแล้วร้องบอกสาวใช้
"เอามานี่สิ หิวแล้วล่ะ" ได้ยินแบบนี้สาวใช้ก็รีบยกถาดมาให้ถึงบนเตียง แก้วขวัญรับจานข้าวมากินจนหมด แล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว
-รีสอร์ท แดนตะวัน-
