เช้าวันรุ่งขึ้นในห้องที่ถูกปิดจากด้านในคนในห้องหลับเป็นตายหลังจากผ่านศึกดุเดือดกันจนฟ้าสาง ร่างบางที่เปลือยเปล่าถูกกอดรัดจนแน่น แสงที่ทอดเข้ามาจากหน้าต่างปลุกลูอิสให้ตื่นขึ้น เขาค่อยๆ ขยับตัวเพื่อระวังไม่ให้คนที่กำลังหลับตื่นขึ้น ลูอิสจ้องมองใบหน้าสวยขณะที่เจ้าตัวกำลังหลับ
“อื้อ” ร่างบาเริ่มขยับตัวเมื่อแสงจากแดดส่องมากระทบผิวเนียน ลูอิสค่อยๆ ลุกจากฟ้าไปเลื่อนผ้าม่านให้ปิดบังแสงแดด เพื่อให้อีกคนได้นอนอย่างสบาย เมื่อคืนค่อนข้างดุเดือดคงจะเพลีย เขารีบใสเสื้อผ้าเพื่อจะแอบลงไปอาบน้ำแล้วไปดูและเด็กๆ
“คิดจะฟันแล้วทิ้งหรือไง” ฟ้าลืมตาขึ้นมาเห็นลูอิสทำท่าว่าจะออกไปแล้วเลยร้องทัก ร่างสูงที่ยืนอยู๋หน้าประตูชะงักแล้วหันมายิ้มให้กับฟ้า
“ป่าวสักหน่อย เห็นคุณหลับอยู่ ไม่อยากกวน” ร่างบางพลิกตัวนอนคว่ำบนเตียงทั้งที่ยังเปลือยอยู่ เหมือนจงใจอ่อยให้เสือป่าแตกตื่นขึ้นมาขย้ำเหยื่อ
“คุณคงไม่ได้อ่อยผมอยู่หรอก
