อา...
เมื่อคืนฝันดีจังเลย ฝันว่าได้นอนหลับในอ้อมแขนของวชิรวิชญ์
หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้น ก่อนจะพบว่าสิ่งที่คิดว่าคือความฝัน แท้จริงแล้วมันคือความจริงต่างหาก เพราะตอนนี้วชิรวิชญ์ก็ยังคงนอนกอดหล่อนเอาไว้เหมือนเดิม
หัวใจของนิวารินฟูฟ่องเหมือนฟองอากาศ มองไปทางในก็มีแต่สีชมพู หล่อนระบายยิ้มกว้าง ดวงตาพร่าพรางไปด้วยสีแห่งความรัก
หล่อนผงกศีรษะขึ้น และก็จ้องมองใบหน้าหล่อคมสันของสามีในนามของตัวเองด้วยความลุ่มหลง
นิ้วเล็กซุกซนไล้ไปตามสันจมูกโด่ง ไล่ไปที่ดวงตาทั้งสองข้าง และมาหยุดที่ปากหยักสวยของเขา
“ปากพี่หมอสวยจังเลย...”
และเพราะความรักที่มีต่อเขาล้นอก ทำให้หล่อนนิวารินอดที่จะลวนลามคนหลับไม่ได้ หล่อนยื่นหน้าเข้าไปหา แล้วเอาแก้มของตัวเองไปชนกับปากหยักสวยนั้นแผ่วเบา กดแช่เอาไว้สักพักก็ค่อยๆ ผละออกห่าง
“แค่นี้ก็เหมือนกับพี่หมอจูบแก้มเราแล้วล่ะ”
หล่อนกำลังจะขยับตัวลุกขึ้น เพื่อไปอาบน้ำ แต่แล้
