แบล็คฝุ่น #5
:: คนป่วย ::
:: BLACK TALK ::
“คุณแบล็คครับ” ผมเงยหน้ามองเขตที่ยืนอยู่ตรงหน้า เห็นถึงสีหน้าที่มีความวิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัด ตั้งแต่พายัยเด็กนั้นไปขังไว้ก็ปาเข้าไปเกือบหกชั่วโมงแล้วที่ผมไม่ได้คิดจะสนใจหรือใส่ใจ
แต่ต้องการดัดสันดานและต้องการทำให้เธอรู้ว่าอย่าคิดแม้แต่จะมาล้วงความลับที่คลับแห่งนี้
“ฉันรู้ว่านายจะพูดอะไร” เขตดูแตกต่างออกไปจากเดิม หมอนี่ไม่ค่อยได้สนใจใครแต่ทำไมกับศัตรูถึงได้ห่วงแปลกๆ “ทำไมถึงได้ดูกระวนกระวาย?”
สีหน้านิ่งๆ ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นสักนิด เพราะอาการที่ออกของเขตต่างหากที่ทำให้ผมรู้สึกแบบนั้น “ผมเปล่าครับ”
“เหรอ” ตอบกลับไปพลางวางปากกาลงบนโต๊ะ “เห็นใจคนของไอ้เซ้นส์?”
“แต่เราก็ยังไม่รู้นะครับว่าฝุ่นเป็นคนของคุณเซ้นส์หรือเปล่า”
“ถ้าไม่ใช่ ก็ของคนอื่น”
“...”
“จะคนของใครก็ช่าง ถ้าคิดร้ายต่อคลับกับฉัน” หยิบปืนขึ้นมาวางบนโต๊ะจนเกิดเสียงดัง “ตายอย
