ลักษณ์ทำหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์ เมื่อกลับมาถึงห้องแล้วไม่เจอคนที่ควรอยู่ในห้อง เขาเดินออกจากห้องของศศิตา ไปยังห้องของเขาเอง และก็เจอคนที่เขาตามหา
เธอกำลังนอนกระดิกขาอยู่บนเตียงนอกระเบียงหน้าสระว่ายน้ำขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่
“รองกลับมาแล้วเหรอ”
“อือ ไม่หนาวเหรอ” ลักษณ์สาวเท้าเข้าไปหาคนตัวเล็กแต่นมโตเพราะฝีมือเขา แต่ก็ไม่ได้โตจนน่าเกลียด สวยด้วยมือหมออย่างนั้นหรือเปล่านะ จะว่าอย่างนั้นก็ได้ บางส่วนเขาทำให้ แต่บางส่วนเธอก็มีอยู่แล้ว ถ้าเปรียบเป็นต้นไม้ก็คงเหมือนตัดแต่งกิ่งไม้มากกว่ามั้ง
“ไม่หนาว” ศศิตายกไวน์ขึ้นมาจิบ มองพระอาทิตย์ยามเย็นที่ลับขอบฟ้าแล้ว แต่แสงของพระอาทิตย์ยังทำให้ท้องฟ้ากลายเป็นสีแดงอมส้ม
สีของท้องฟ้ายามนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกถึงความเหงา และคิดถึงบ้าน
“เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ อยากว่ายน้ำเหมือนกัน” ลักษณ์บอกก่อนจะยื่นมือมาให้เธอจับ
“เหนื่อยไหม” ศศิตาเงยหน้ามองคนตัวสูงระดับร้อ
