วิศรุตเอ่ยถาม เขาคับข้องใจมานานแล้ว แต่ที่ถึงที่สุดก็ตอนเด็กในสังกัดบอกว่าเขาเป็นพี่ชายคนโต มันใช่เหรอ เขาอายุน้อยกว่าพวกมัน แต่หน้าแก่กว่าพวกมันอีก
“มึงคิดว่ากินอาหารครบห้าหมู่ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ ดื่มน้ำมาก ๆ ช่วยได้จริงเหรอ ถ้ามึงคิดว่าเป็นจริง ป่านนี้คลินิกกูคงเจ๊งไปแล้ว”
ลักษณ์พิงหลังกับพนักพิง มองหน้าน้องชายที่คลานตามกันมา น้องชายเขาใช้ชีวิตแบบลูกผู้ชายจริง ๆ ทำให้หน้าตาหมองคล้ำและดูแก่กว่าเขากับราม หรือพี่ต้นของพวกเขาทั้งสองคน
“ทำไงหน้ากูจะเด็กเหมือนมึง” ไอ้เล็กของพวกพี่ถามขึ้นอย่างสนใจ ตอนนี้เขาอยากหน้าเด็ก ไม่อยากให้ใครมาพูดว่าเขาแก่อีก
“มีเงินรึเปล่า ไม่ฟรีนะ” ลักษณ์ถามยิ้ม ๆ ถึงมันจะเป็นลูกชายเจ้าของคลินิกเหมือนเขา แต่ตอนนี้พ่อยกให้เขาบริหารแล้ว ใครจะใช้บริการก็ต้องจ่ายเงิน
“เงินน่ะมีโว้ย! งกไปได้” คนมีเงินแต่หน้าแก่โวยวาย
“มีก็ดี ไม่มีเงิน คลินิกกูไม่รับ” ลักษณ์ยิ้มเ
