รักเรากี่ซีซี

ตอนที่ 8

“ถ้าเธอไม่ได้ชอบฉัน ก็นั่นแหละ ถ้าเธอไม่อาย ไม่อยากมีพิรุธ เธอก็ต้องทำตัวให้เป็นปกติ ไปไหนมาไหนกับฉันปกติ คนอื่นจะได้ไม่สงสัย โดยเฉพาะพี่บี” ลักษณ์อ้างเหตุผลต่าง ๆ จากนั้นเขาก็หมุนตัวไปล้างจาน

“แกให้ฉันช่วยไหม” ศศิตาเข้าไปยืนใกล้แล้วถามเขาอย่างจริงใจ

“เธอมาล้างสิ ฉันจะได้ยืนดู” ลักษณ์พูดพร้อมทั้งยักคิ้วข้างหนึ่ง

“ไอ้รอง! ฉันมาช่วยนะ” ศศิตาแหวใส่คนที่เธออยากจะมาช่วยแต่กลับโดนแกล้ง

“งั้นมาใกล้ ๆ ตรงนี้”

“มีอะไร” ศศิตาเดินเข้าไปยืนใกล้ขึ้นอีก

“คันตรงหน้าผาก เกาให้หน่อย มือเปื้อน” ลักษณ์ย่อตัวให้มาอยู่ในระดับเดียวกับหญิงสาว ยื่นหน้ามาให้เธอเกาหน้าผาก เพราะมือเขาเปื้อนน้ำยาล้างจาน

“ตรงนั้นแหละ ตรงนั้น”

“อื้อ!” ริมฝีปากแดงนุ่มของคุณหมอหนุ่มทาบอยู่บนริมฝีปากแดงสดสีเชอร์รีของดาราสาว ร่างเพรียวบางถูกรวบตัวขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ ทำให้หน้าของทั้งสองอยู่ในระดับเดียวกัน เขาแทรกกายอยู่กลางระหว่างขาเรียวของเธอ

“รอง อย่า!”

“ไม่ทันแล้วบี๋ มันแข็งแล้ว” อะไรที่ว่าแข็งคงไม่ต้องบอกก็รู้ เพราะตอนนี้อะไรแข็ง ๆ กำลังเสียดสีกับดอกไม้ของเธอ ถึงจะมีอะไรต่ออะไรขวางกั้น แต่ยังรู้สึกได้ไม่ยาก เขาล้างมือโดยที่ปากยังจูบกับเธอไม่ยอมห่าง

“รอง ไม่เอา”

“บี๋ นะครับ”

“ไม่เอา อื้อ” คนบอกว่าไม่เอา ไม่เอา แต่ตอนนี้ขาทั้งสองข้างของเธอกำลังเกี่ยวกับเอวสอบของเขา

“บี๋ โซฟาหรือบนเตียง” เขาถามในขณะที่ใบหน้ายังซุกอยู่บนซอกคอขาวเนียน

“อ๊ะ อย่าทำรอย เตียง เตียง อ๊ะ บอกบนเตียงไง” ศศิตาร้องทักเมื่อเขาพามานั่งบนโซฟาตัวใหญ่กลางห้องนั่งเล่น

“ลองตรงนี้บ้างนะบี๋” เสียงทุ้มครางกระเส่า แสงแดดข้างนอกยังร้อนแรง แต่คงไม่เท่ากับความร้อนแรงของเขาและเธอในตอนนี้

“ไม่เอา อย่าถอด” ศศิตาร้องห้ามเมื่อเขาดึงเสื้อยืดของเธอพ้นร่าง ไอเย็นของเครื่องปรับอากาศสร้างความเย็นวาบให้เธอในส่วนบน

ร่างกายเธอกลับร้อนขึ้นมาอีกครั้งเมื่อสายตาและริมฝีปากหนาเข้าจู่โจมยอดถันสีแดงสด

“รู้ไหม เราอยากดูดนมบี๋ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น นมโคตรสวย แต่ก็ยังมาทำนม” เขาบีบเคล้น ไล้ปลายลิ้นละเลงทั่วปลายถันทั้งสองข้าง

“อย่าพูดมาก อื้อ!” ศศิตากดหน้าเขาเข้ากับยอดอกของเธออีกครั้ง เวลานี้ใช่เวลาที่ต้องพูดไหม ตอนนี้อยากให้เขาเน้นการกระทำมากกว่า

เสียงดูดพร้อมเสียงหัวเราะแผ่วเบาจากคนใต้ร่าง ศศิตาดึงเสื้อยืดของเขาให้พ้นกาย เธอมอบจูบเขาอีกครั้งแนบทุกสัดส่วนเข้ากับร่างหนา

เขาชันกายขึ้นเล็กน้อย พร้อมทั้งพยายามถอดกางเกงส่วนล่างของเขาและเธอออก ทุกอย่างถูกกำจัดทิ้งไปด้วยความพร้อมใจของทั้งสอง ในหัวของเธอขาวโพลนไม่มีสิ่งใดให้คิดถึง นอกจากรสสัมผัสวาบหวาม มันช่างน่ากลัวและเย้ายวนใจอย่างที่ไม่เคยได้พบเจอ

ปลายยอดส่วนแข็งขึงถูไถส่วนปลายยอดของดอกไม้ ฝ่ามือหนากุมสะโพกงาม รั้งมาบดเบียดตัวตนของเขาอย่างจงใจเล่นกับส่วนนั้นของเธอ

“รอง อย่าแกล้ง”

“บี๋ อยากเหรอครับ”

“อื้อ รองอย่าแกล้ง อา...” เสียงหวานจิกเล็บตรงบ่ากว้าง พร้อมทั้งส่งสายตาให้เขาอย่างขอร้อง ความปรารถนาของเธอฉายชัดในแววตาไม่ต่างจากเขา เขาเองก็ ‘อยาก’ ไม่น้อยไปกว่ากัน เขาแกล้งคนบนตักก็เหมือนทรมานตัวเองไม่ต่างกัน

“รองเอาเข้ามาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันรุกนะ” คนโดนแกล้งโวยวาย ถ้าเขายังแกล้งเธอแบบนี้ เธอจะไม่ทนแล้ว

“โอ๋ ครับทูนหัว ได้เดี๋ยวนี้เลย”

“อื้อ อ๊ะ!” ลักษณ์กดสะโพกเธอเข้ากับส่วนกลางกายเขา เพราะความสดใหม่ ทุกอย่างยังยากที่จะเข้าไปจนสุด ความเจ็บยังคงมีจนเธอต้องนิ่วหน้า

“ขยับหน่อยบี๋ มันยังใหม่อยู่ เจ็บนิดนะครับ ทำบ่อย ๆ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว”

“เงียบ!” ศศิตาอยากจะตบปากคนพูดมาก มันใช่เวลาไหม เวลานี้เธอต้องการให้เขากระทำเท่านั้น เธอชันตัวขยับขึ้นลงตามจังหวะที่เขาช่วยควบคุม

“อื้อ” คนพูดมากถูกปิดปากด้วยเต้างามที่เขาเลือกสรรขนาดมาด้วยตัวเอง เขารู้ว่าตรงไหนเป็นจุดอ่อนไหวของหญิงสาว ตรงไหนเป็นส่วนที่ไวต่อความรู้สึก

เขาใช้ปลายลิ้นไล้เขี่ยเล่นอย่างเอาใจ คนบนตักแม้จะเป็นครั้งแรกที่ได้ขึ้นอยู่บนตัวเขา แต่ความสุขความเสียวที่ได้รับก็หอมหวานจนเธอรับแทบไม่ไหว

“รอง” เสียงหวานครางกระเส่า เมื่อเธอขย่มแรงขึ้น ทุกอย่างกำลังอัดแน่นไปทั้งหมด ความอึดอัด ความเสียดเสียวมีมากจนเธอต้องครางออกมา

เสียงครางหวานที่เปล่งออกมาเพื่อให้ความทรมานแสนหวานลดลงบ้าง แต่เปล่าเลย ความทรมานยังเพิ่มมากขึ้นเมื่อคนใต้ร่างเพรียวบางส่งแรงกระแทกเข้าช่วยให้เธอปลดปล่อยได้เร็วขึ้น

“บี๋ เสียว” เขาเองก็ไม่ต่างกัน ยิ่งเธอคราง ยิ่งเธอเสียว เขายิ่งได้รับสิ่งนั้นคืนกลับมาเป็นแรงตอดรัด

“รอง ไม่ไหวแล้ว” เสียงหวานครางกระเส่า เธอสั่นไปทั้งร่างเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ แรงตอดรัดภายในกายของเธอ ความร้อนในกาย ร่างกายที่สอดประสานกัน

“บี๋!” เขาโน้มหน้าของหญิงสาวลงมารับจูบแสนหวาน กลืนเสียงครางกระเส่าของทั้งคู่ด้วยจูบดูดดื่ม

ความตอดรัดของเธอกำลังเล่นงานเขาไม่หยุด พายุอารมณ์แห่งความหฤหรรษ์เล่นงานทั้งคู่ไม่หยุด เสียงเนื้อตัวช่วงล่างของทั้งสองยังดังกระทบกันไม่หยุด

จูบของเขาทำเธอแทบขาดอากาศหายใจ เธอหอบหายใจอย่างหนักเมื่อเขาปล่อยริมฝีปากเธอให้เป็นอิสระ เสียงร้องครางหวานที่เขาชื่นชอบมาพร้อมกับการกระตุกเกร็งของร่างเพรียวบาง น้ำหวานจากใจกลางของดอกไม้สาดซัดเข้าหาตัวตนเขาจนเปียกแฉะ

“รอง ไม่ไหว อ๊า” เธอกระตุกเกร็งอีกครั้ง เมื่อเขาขยับตัวส่งตัวตนเข้าหาเธอไม่หยุด ร่างเพรียวสวยกอดคอชายหนุ่มแน่น

“ยืนนะ” เสียงกรีดร้องของเธอดังมากขึ้น เมื่อเขายืนขึ้นทั้งที่ทั้งสองร่างยังสอดประสาน

“รอง ฮือ..ไม่ไหว เราเสียวจะตายแล้ว” ศศิตาน้ำตาไหลอาบด้วยความเสียวซ่าน ตอนนี้เธอกำลังจะขาดใจตายเพราะความเสียว เธอจะไม่ช็อกคาอกตายเป็นข่าวหน้าหนึ่งใช่ไหม

“โธ่ บี๋ ไม่มีใครตายเพราะเอากันหรอก”