บทที่ 39

1783 Words

“ก็ดีครับ คุณมั่นใจในตัวเองไปเถอะ วันนี้ครีมอาจจะยอมอยู่กับผู้ชายเห็นแก่ตัวอย่างคุณ แต่จับตามองเธอไว้ให้ดีๆ นะครับ เพราะหากคลาดสายตาแม้เพียงเสี้ยววินาที ผมจะพาเธอออกมาจากขุมนรกของคุณเอง !” นับหมื่นคงไม่ต้องเฝ้าระวังอีกต่อไปเมื่อเพื่อนสนิทเดินเลี่ยงขึ้นรถแล้วบึ่งออกไปจนฝุ่นตลบหลังหย่อนระเบิดลูกโตทิ้งไว้แล้ว... และตอนนี้คนที่น่ากลัวที่สุดเห็นจะเป็นพี่ชายเขานี่แหละ ที่ดูเหมือนจะโมโหจนตัวสั่นเทิ้ม ไปหมด “พี่แสน ผมว่าเข้าไปดื่มอะไรหน่อยดีมั้ย” นับพันไม่อยากให้ทั้งพี่ชายและพี่สะใภ้มีปากเสียงกันมากกว่านี้ ห่างกันสักแป๊บทุกอย่างน่าจะดีขึ้น “ไม่ ! ฉันจะกลับบ้าน” นับแสนเน้นเสียงหนักๆ แล้วทำท่าจะผละ ไปบ้าง “แต่ผมว่า...” “พวกแกมีอะไรกับพี่นักหนาวะ !!” คนอื่นมองเขายังไงนั่นเรื่องหนึ่ง แต่น้องๆ ที่คลานตามกันมามองเขาแบบไหนนี่สิที่น่าโมโห “เปล่าๆ พี่แสนอยากกลับก็กลับไปเหอะ ใครจะไปห้ามเนอะ พี่พัน พี่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD