“ผมขอกาแฟดำกับน้ำส้มสักแก้ว แล้วก็ขอขนมอะไรที่พอจะทานรองท้องได้ ช่วยเอาเข้ามาให้ผมในห้องทำงานด้วยนะคุณเชอร์รี่...”
ก่อนท่านประธานหนุ่มจะก้าวขาเข้าห้องทำงาน ซึ่งได้หายออกจากห้องไปตั้งแต่ช่วงเช้า กลับขึ้นมาอีกทีนั้นใกล้เวลาเลิกงานเต็มที เนื่องจากนั่งทำงานต่อไปไม่ได้ เก้าอี้มันรู้สึกร้อนๆอย่างไรบอกไม่ถูก จนต้องเผ่นแนบลงไปดับร้อนอยู่หลายชั่วโมง
ขคราชไม่ลืมที่จะเอ่ยปากสั่งแม่เลขาสาวลูกครึ่ง ผู้มีนิสัยสอดรู้สอดเห็นเป็นงานรอง ให้นำเอาเครื่องดื่มเข้าไปให้เขา พร้อมกับขนมรองท้อง เพราะคงต้องใช้เวลานานพอสมควรกว่าเขาจะเคลียร์งานบนโต๊ะเสร็จ กลัวคนบอกว่าเหนื่อยจะหิวเอา
“ได้ค่ะเจ้านาย...” เลขาลูกครึ่งสาวรับคำพร้อมรอยยิ้มหวานหยดเป็นการเอาใจเจ้านายสุดหล่อของตัวเอง แต่ก็ต้องมีอันต้องค่อยๆหุบยิ้มลง เมื่อเจ้านายสุดหล่อของเธอ เขาไม่ได้ยืนอยู่เพียงลำพัง แต่ข้างกายสมาร์ทสุดเท่นั้น ดันมีสาวน้อยหน้าตาสะสวยไปท
