Devrim son yarım saattir boş boş bilgisayar ekranına bakıyor, Umut’un söylediklerini düşünüyordu. Afra’nın sevgisini öğrendiği ilk zamanlar Oğuz denen adamla birlikte olabilir düşüncesi gayet mantıklı gelmişti ama şimdi durum öyle değildi. Umut söyleyince nedense Oğuz ve Afra ismini yan yana düşünmek huzursuzlaşmasına neden olmuştu. Bu hissi sevmiyordu. Kalbinin rahatsızca bedenini yoklaması adil değildi.
Yeniden, tüm kötü olasılıkları da beraberinde düşününce denemek mantıklı gelmiyor, aksine bu histen kaçmak ve bir an önce kurtulmak istiyordu. Fakat aklı devamlı Afra’ya kayarken kaçmayı başarması mümkün değildi. O mavi gözleri, burnuna ve ciğerlerine işkence eden yasemin kokusunu, Afra’nın canını sıkan konuşmalarını bile özlemişti. Kalbi Afra’ya uçmaya gönüllüydü ama Devrim’in tereddütl
