When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
One week later… “Baby, kanina ka pa lakad nang lakad hindi ka ba napapagod?” “May hinihintay akong tawag, pero hanggang ngayon ay wala pa rin.” “Sino ba ‘yon at bakit hindi na lang siya magpunta dito?” “Nasa Maynila siya, at usapan namin ay tatawagan niya lang ako.” “Iyon ba ang nilakad mo last week?” “Yes, isa iyon sa inasikaso ko.” “I see,” wika na lang niya dahil ayaw ng magtanong pa. Hihintayin na lang niyang magkusa ito na magsabi sa kaniya. “Hindi pa siguro tatawag iyon kaya doon muna ako sa kusina para magluto. Maya maya lang lunch na at baka nagugutom na ang dalawang bata.” “Gusto mo tulungan kita?” boluntaryo niya upang marinig sakaling tatawag ang taong hinihintay nito. “Bakit wala ka bang gagawin? Hindi ba at ngayon ang punta mo sa maggahan?” “Ah, hindi na muna, naba