"ผมขอตัวไปดูความเสียหายจากพายุก่อนนะครับ"อัลฟ่ารีบปลีกตัวออกไปทันทีเมื่อลงมาถึงชั้นล่าง "ร้ายนี่หว่าไอ้เสือ พัฒนาไวถึงขั้นเอาขึ้นเตียงตัวเองแล้วเหรอ?"เฉินเอ่ยแซวหน้าระรื่นต่างจากแดเนียลที่ไม่สบอารมณ์นักกับการมาที่ผิดจังหวะของเขา "ไร้สาระ.." "ไร้สาระอะไรวะกูเห็นชัดเต็มสองตาว่าเด็กนั่นนอนอยู่ในห้องมึง แถมบนเตียงอีกต่างหาก หลงแล้วล่ะสิ" "มึงเลิกพูดเรื่องไร้สาระสักทีเถอะ กูไม่มีวันสนใจยัยนั่นอยู่แล้ว เป้าหมายของกูยังคงเหมือนเดิมเสมอ ยัยนั่นจะต้องอยู่ที่นี่จนกว่าจะตายอย่างทรมาน" "เออๆ ไม่กวนแล้ว กูมีเรื่องอยากปรึกษามึงสักหน่อยเกี่ยวกับเรื่องที่พวกแก๊งนั้นมันทำนั่นแหละ ดูเหมือนว่ามันกำลังสืบเรื่องของมึงอยู่นะ พักนี้ชอบมีลูกค้าแปลกหน้ามาถามหามึงที่บ่อนบ่อยๆ ขึ้นฝั่งไปก็ระวังตัวไว้หน่อยนะ"เฉินเปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังทันที "แล้วพวกของเราที่ฮ่องกงล่ะ?" "น่าเสียดายแต่ทุกคนที่ส่งไปเป็นสายถูกเก็