Uzun bir bölümle geldim umarım beğenirsiniz...
Berfu
İçimde büyüyen ölüm sessizliğiyle akıp giden yolda çaresizce kalbimdeki acıyla kıvranıyordum.Abimi gördükten sonra bütün benliğimle nasıl teslim olacaktım İvan'a?
Bana ne yaşatacağını bilmeden nasıl bırakacaktım kendimi ona?
Sürücü koltuğunda tam dikkat kullandığım aracın dikiz aynasından geriye bakarken,arkamdan kimsenin peşime düşmemesi içimi rahatlatmıştı.Eminimki biliyordu benim yanından ayrılıp tekrar ona gideceğimi,bu yüzdendi bu kadar sakinliği.
Geçen sürenin ardından Hastane'ye ulaştığımda,kendimi araçtan dışarıya attım.Aracın içi bile onun erkeksi kendine has kokusuna bulanmıştı,ve bu durum dakikalarca nefes almamı güçleştirmişti.
Hastane'ye girdiğimde yoğun bakım alanlarının olduğu kata gitmeden önce Marin'i son bir defa
