Celladıma aşık olmuştum.İvan'ın ellerine kendimi bıraktığımda,acımasızlığına bile bile teslim olmuştum.Sarf ettiği acımasız sözleri beni darmaduman etmişti.Kalbimin kırılma sesi sanki kulaklarımda çınlıyordu.Söylediklerinden sonra yıkılışımı gördüğünde bu halimden keyif alırcasına sırtıyordu karşımda.Gözlerimden dökülen her bir damla yaş kalbimi parçalıyor,onu sevdiğim için lanetler okuyordu bana.
Sonumun ne olacağını bilmeden avuçlarına düşmüştüm daha şimdiden çaresizce çırpınıyordum.
"Duydun mu?Fahişelerimden farksızsın benim için!"
Tekrar tekrar söylediği her bir kelime beni kanlı ızdırap çukuruna itiyordu.
Başımı iki yana inanmazca sallarken"Sen adi pisliğin tekisin!"dedim,acımasızca parlayan gri gözlerine bakarken"Sen hayatımda gördüğüm en pislik,acımasız insansın!"diye bağırdım.
