ตอนที่ 6 นนท์ช่วยได้
4442 Words
ตอนที่ 6 นนท์ช่วยได้
คุณนนท์เวอร์ชันเต็มที่ผมเพิ่งได้รู้จัก ‘รับมือยาก’
นี่คือสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ใหม่จากการนัดกับคุณนนท์วันนั้น เพราะนอกจากคุณนนท์จะน่ารักและเซ็กซี่แบบเกินต้าน คุณนนท์ยังช่างสังเกตและพูดตรงชนิดที่ว่าผมตั้งตัวไม่ทัน
“นนท์ยังไม่มีแฟนครับ คนคุยก็ยังไม่มี คนมาจีบยังไม่มีเลย ถามทำไมเหรอครับ หรือคุณพลสนใจนนท์”
ประโยคที่คุณนนท์พูดกับผมวันนั้นยังทำผมช็อกไม่หาย ช็อกแรกคือผมไม่คิดว่าคุณนนท์จะรู้ เพราะก็ไม่คิดว่าบิ๊กจะไปถามคุณนนท์แล้วบอกว่าผมถาม ช็อกที่สองคือที่คุณนนท์บอกว่าไม่มีแฟน ไม่มีแม้กระทั่งคนมาจีบ น่ารักแบบคุณนนท์น่ะเหรอไม่มีคนมาจีบ และช็อกสุดท้ายคือคำถามของคุณนนท์
หรือคุณพลสนใจนนท์
ผมไม่รู้ว่าคุณนนท์ถามเล่น ๆ หรือถามจริงจัง แต่ถ้าถามจริงจังก็ต้องบอกว่าคุณนนท์จับสังเกตเก่งมาก ถึงได้รู้ว่าผมแอบสนใจคุณนนท์จริง ๆ หรือไม่ก็อาจจะเป็นที่ผมเองที่แสดงออกมากเกินไป แต่ผมทำแบบนั้นเหรอ ผมว่าผมก็รักษาอาการได้ในระดับหนึ่งแล้วนะ
แต่ไม่ว่าคุณนนท์จะถามด้วยเหตุผลอะไร ผมก็ต้องบอกเลยว่าคำถามของคุณนนท์ทำผมเลิ่กลั่กอย่างเห็นได้ชัด ผมพยายามคิดหาทางแถเอาตัวรอด แต่ตอนนั้นก็โชคดีที่มีคนอื่นเดินขึ้นมาก่อน ผมเลยรอดพ้นจากสถานการณ์นั้นมาได้
แต่ถึงผมรอดพ้นจากสถานการณ์นั้นมาได้ ผมก็ยังเจอปัญหาเห็นหน้าคุณนนท์แล้วหวั่นไหวอยู่ตลอด ซึ่งวิธีเอาตัวรอดของผมคือพยายามตั้งใจทำงาน แล้วก็ไม่มองหน้าคุณนนท์มาก ซึ่งมันก็ช่วยในระดับหนึ่ง แล้วอีกอย่าง เดี๋ยวสัปดาห์หน้าผมก็ต้องย้ายกลับห้องทำงานเดิมของผม ที่ตอนนี้รีโนเวตใกล้เสร็จแล้ว ถ้าได้กลับไปอยู่ห้องส่วนตัว ผมว่าผมน่าจะมีสมาธิมากขึ้น
แต่ก่อนจะไปถึงตรงนั้นได้ ผมจะต้องผ่านสี่วันนี้ไปให้ได้ก่อน
“ปกติเวลาขึ้นเครื่องคุณพลหลับไหมครับ” เสียงเจื้อยแจ้วของคุณนนท์เอ่ยถามผมด้วยรอยยิ้ม
ตอนนี้เรากำลังจะเดินทางไปที่เชียงใหม่ เพื่อไปเซอร์เวย์สำหรับโพรเจกต์ใหม่ของเรา ในการไปครั้งนี้ก็มีคนที่ไปด้วยสิบกว่าคน แต่ด้วยความที่ผมเป็นหัวหน้าโพรเจกต์ และมีคุณนนท์เป็นผู้ช่วย ทำให้ผมคงจะได้ทำงานใกล้ชิดกับคุณนนท์มากหน่อย แล้วในบรรดาคนที่ไปก็ดูเหมือนผมจะสนิทกันคุณนนท์ที่สุดอีกด้วย
“ไม่ครับ มันไม่ค่อยนาน”
“งั้นตอนขึ้นเครื่องนนท์ขอซบหน่อยนะครับ ตอนเดินทางนนท์ชอบง่วง นอกจากขับรถเองถึงจะไม่ง่วง” คุณนนท์บอก ตอนนี้เรากำลังนั่งรอกันอยู่ในสนามบิน การพูดของคุณนนท์ก็ดูธรรมดา แต่ไม่รู้ทำไมผมรู้สึกเหมือนคุณนนท์อ้อน
คงเพราะช่วงนี้ผมจิตใจไม่บริสุทธิ์ละมั้ง
“งั้น แล้วแต่คุณนนท์”
“ขอบคุณนะครับ คุณพลใจดีตลอดเลย มากับคุณทีไรนนท์สบายใจตลอด”
“ครับ ผมก็เหมือนกัน”
หมายถึงเมื่อก่อนน่ะเหมือนกัน ถ้าเป็นเมื่อก่อนเวลาทำงานแล้วมีผู้ช่วยเป็นคุณนนท์ ผมจะรู้สึกว่าสบายใจและทำงานด้วยง่าย ผมสบายใจกับคุณนนท์ขนาดไหนน่ะเหรอ ก็ขนาดที่ว่าผมเลือกพักกับคุณนนท์ ทั้ง ๆ ที่ตามจริงผมสามารถพักห้องเดี่ยวได้เลยละ
แต่ตอนนั้นผมแค่คิดว่าพักด้วยกันก็ประหยัดงบดี คนอื่นเขาก็พักสองคนกันหมด ผมเองก็ไม่ได้จะใช้สิทธิพิเศษในการเลือกพักคนเดียว แต่ตอนนั้นระหว่างผมกับคุณนนท์มันยังไม่มีอะไรไง ถ้าผมรู้ก่อนว่าในอนาคตผมจะหวั่นไหวกับคุณนนท์ขนาดนี้ ผมไม่มีทางเลือกพักกับคุณนนท์แน่ ๆ
เราใช้เวลาในการเดินทางถึงที่พักไม่ได้นานนัก เพราะเดินทางโดยเครื่องบิน พอมาถึง มีเวลาให้เก็บของได้ไม่นาน เพราะในตอนบ่ายจะต้องมีการคุยกับพาร์ตเนอร์ในโพรเจกต์นี้ หลังคุยกันเสร็จตอนเย็นก็จะมีการกินเลี้ยงกันเล็ก ๆ น้อย ๆ กับพาร์ตเนอร์พอเป็นพิธี
การคุยงานผ่านไปด้วยดี งานเลี้ยงในตอนเย็นก็เช่นกัน ผมไม่ได้ดื่มไปเยอะ คุณนนท์เองก็ด้วย เพราะเราต่างรู้กันว่าถึงแม้จะเป็นการกินเลี้ยง ก็ยังอยู่ในขอบเขตของการทำงาน จะปล่อยเมาจนขาดสติก็ไม่ได้
หลังจากกินเลี้ยงเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันกลับห้อง ผมเองก็กลับมากับคุณนนท์ ผมเพิ่งสังเกตว่าที่พักผมอยู่แยกกับคนอื่น ๆ ของพนักงานคนอื่น ๆ ที่มาด้วยกันน่าจะเป็นห้องธรรมดา ส่วนของผมกับคุณนนท์เป็นห้องพิเศษ ขนาดผมบอกว่าอยากพักเหมือนกัน ก็ยังได้ไม่เหมือนคนอื่นอยู่ดีสินะ
ผมกับคุณนนท์กลับมาถึงห้องในเวลาสองทุ่มกว่า เรียกว่าค่อนข้างเร็ว พอกลับมาถึงต่างคนก็ต่างทำธุระของตนเอง คุณนนท์อาบน้ำ จากนั้นผมก็อาบต่อ ตอนผมออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่ามีพนักงานรูมเซอร์วิสเข้ามา กำลังเดินออกไป
“มีอะไรเหรอครับ”
“คุณแซมสั่งไวน์มาให้น่ะครับ” คุณแซมที่ว่าคือพาร์ตเนอร์ของเรา และยังเป็นหุ้นส่วนของที่พักที่เราพักอยู่ด้วย
“อ่อ”
“นนท์อยากดื่มพอดี คุณพลมาดื่มด้วยกันสิครับ” คุณนนท์จัดการรินไวน์ให้ผม แล้วขยับตัวให้ที่ผมนั่งข้างตนเอง
“ผมไม่ค่อยชอบดื่มไวน์น่ะครับ” ผมแถ ไม่ชอบอะไรล่ะ ผมโคตรชอบเลยเถอะ แต่เพราะเวลาดื่มไวน์ผมมักจะเมา ผมไม่อยากขาดสติตอนอยู่กับคุณนนท์ เพราะผมกลัวจะเผลอทำตัวให้คุณนนท์รู้ว่าสนใจอยู่
“หืม แต่ปกติเวลาไปทำงานต่างจังหวัดด้วยกัน เราดื่มด้วยกันทุกครั้งเลยนะครับ”
แต่ดูเหมือนการแถของผมจะไม่เป็นผล ผมดันลืมคิดไปว่าผมไปทำงานกับคุณนนท์ก็บ่อย พักด้วยกันก็บ่อย แล้วทุกครั้งคืนไหนที่ไม่ได้หนักและกลับเร็ว เราก็จะชอบมานั่งจิบไวน์ด้วยกันแบบนี้บ่อย ๆ จะบอกว่าไม่ชอบก็ดูจะฟังไม่ขึ้นเท่าไร
“วันนี้ผมไม่ค่อยอยากดื่มน่ะครับ”
“งั้นไม่ดื่มก็ได้ครับ แค่มานั่งเป็นเพื่อนนนท์ก็ได้” คุณนนท์ลูบที่ข้าง ๆ ตัวเองแล้วส่งยิ้มให้ผม เพียงเท่านั้นผมก็หมดแรงจะต้านทาน
“แค่นั่งนะครับ”
ผมยอมเดินไปนั่งลงข้าง ๆ คุณนนท์ พอมานั่งข้างกันผมก็เพิ่งได้สังเกตชุดที่คุณนนท์ใส่ เป็นชุดนอนแบบที่ใส่นอนกับผมวันนั้นเลย เพียงแต่ครั้งนี้เป็นชุดนอนสีชมพูอ่อน เข้ากับผิวขาว ๆ ของคุณนนท์
ปกติที่เคยต้องนอนด้วยกันเวลาไปทำงาน คุณนนท์จะใส่ชุดนอนเหมือนผมปกติ แต่พอได้รู้ตัวตน ความชอบภายในลึก ๆ ของกันและกัน คุณนนท์ก็เป็นตัวของตัวเองใส่ผมเต็มที่ ซึ่งผมก็บอกเลยว่าตัวตนจริง ๆ ของคุณนนท์เนี่ยแหละ โคตรอันตราย
“คุณพลว่าโรงแรมนี้เป็นยังไงบ้างครับ...”
พอมานั่ง คุณนนท์ก็ชวนผมพูดคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปเรื่อย แต่ส่วนใหญ่จะไม่ได้เกี่ยวกับงาน และดูคุณนนท์จะหลีกเลี่ยงที่จะพูดถึงเรื่องงาน ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ถูกต้อง คนเราจะรักงานแค่ไหน แต่หลังเวลาเลิกงานก็ควรจะวางงานทิ้งแล้วใช้ชีวิตของตนเอง
ผมกับคุณนนท์คุยกันไปคุยกันมา พอโดนคุณนนท์ชวนเข้าบ่อย ๆ ก็กลายเป็นว่าผมเผลอดื่มไวน์กับคุณนนท์ด้วยจนได้ แม้จะไม่ได้เยอะมาก แต่ก็ทำเอาเริ่มเมาได้ระดับหนึ่งเลย
“คุณนนท์ง่วงรึยังครับ” พอรู้สึกว่าเริ่มเมา ผมก็พยายามหาทางออกให้ตัวเองอีกครั้ง ผมว่าเราควรจะเลิกดื่มก่อนจะเมากันไปมากกว่านี้
“ไม่นะครับ คุณพลง่วงแล้วเหรอ”
“ครับ ผมอยากนอนแล้ว”
“งั้นดื่มในแก้วให้หมดก่อนสิครับ ค่อยไปนอนกัน”
“ได้ครับ” ผมตอบรับแล้วกำลังจะคว้าแก้วของตนเองขึ้นมาดื่มต่อให้หมด แต่จังหวะที่กำลังจะจับ คุณนนท์ก็จับมือผมไว้ก่อน
“ไหน ๆ ก็โค้งสุดท้ายแล้ว เรามาเล่นเกมกันหน่อยดีไหมครับ”
“เกมอะไรครับ”
“ผลัดกันถามคำถามที่อยากรู้เกี่ยวกับอีกฝ่าย ถ้าตอบได้ก็ไม่ต้องดื่ม”
“ผมว่าอย่าเลยครับ”
ผมปฏิเสธแทบจะทันที เกมของคุณนนท์สุ่มเสี่ยงเกินไปสำหรับผม ถ้าเกิดคุณนนท์ถามอะไรอย่างเช่น คิดยังไงกับคุณนนท์ กำลังสนใจใครอยู่รึเปล่า อะไรทำนองนี้ผมคงแย่แน่ ๆ
“โถ่ คุณพลครับ เล่นกับนนท์หน่อยสิ นนท์อยากเล่น นนท์ไม่ถามแรงหรอก หรือถ้าคำถามไหนอึดอัด คุณพลจะไม่ตอบก็ได้นี่ครับ นะครับ”
“ผม...”
“นนท์ไม่ได้ถามคุณพลฝ่ายเดียวด้วย คุณพลก็ได้ถามนนท์ คุณพลไม่มีอะไรเกี่ยวกับนนท์ ที่อยากรู้บ้างเหรอครับ” คุณนนท์ถามด้วยใบหน้าอ้อน ๆ เอาอีกแล้ว น้องกระต่ายทำดาเมจใส่ผมอีกแล้ว ยิ่งกว่านั้นคือคำเชิญชวนของคุณนนท์เนี่ยสิ
เรื่องเกี่ยวกับคุณนนท์ที่ผมอยากรู้น่ะเหรอ
โคตรเยอะ!
“คุณพลครับ”
“โอเคครับเล่นก็ได้ แต่อย่านานนะครับ ผมง่วงแล้ว” ผมดักไว้ก่อน
“เย่” พอผมตอบตกลงคุณนนท์ก็ยิ้มโชว์ฟันกระต่ายที่สุดแสนจะน่ารักออกมา ทำเอาคนที่เริ่มเมาแบบผม เมายิ่งไปกว่าเดิมซะอีก
“งั้นมาเป่ายิงฉุบกันไหมครับว่าใครเริ่มก่อน”
“ไม่เป็นไรครับ คุณนนท์เริ่มก่อนเลย”
ผมให้คุณนนท์เริ่มก่อน ออกจะแอบเอ็นดูกับวิธีการของคุณนนท์ด้วย เป่ายิงฉุบเหรอ คนอายุเกือบสามสิบมาชวนคนอายุเกือบสี่สิบเป่ายิงฉุบ มันไม่ดูน่ารักเกินไปเหรอ
“งั้นนนท์ถามเบา ๆ ก่อนนะครับ วันนั้นคุณพลเฟลมากไหมที่คุณกระต่ายกลายเป็นนนท์” คุณนนท์ยิงคำถามแรกมา มันเป็นคำถามที่ดีสำหรับผม เพราะผมก็อยากจะบอกคุณนนท์เกี่ยวกับเรื่องนี้ และอยากรู้ในฝั่งของคุณนนท์เหมือนกัน
“ไม่ครับ แค่ตกใจ แต่ไม่ได้เฟลเลย”
“จริงเหรอ คุณไม่ต้องเกรงใจนะ เกมนี้เราต้องพูดความจริงต่อกัน”
“จริงครับ ผมไม่ได้รู้สึกแย่เลยที่เจอคุณนนท์ แค่ตกใจจริง ๆ คุณนนท์อย่าคิดมากนะครับ”
“โอเคครับ ได้ยินแบบนี้นนท์ก็สบายใจ กลัวทำคุณมิสเตอร์พีเฟล ที่ตัวจริงน้องกระต่ายอาจจะไม่ได้น่ารักเท่าที่คิดไว้”
คุณนนท์พูด ผมละอยากจะสวนกลับไปว่า เอาอะไรมาไม่น่ารัก คุณนนท์น่ารักโคตร ๆ แต่พอก่อน ขืนพูดออกไปแบบนั้นโดนจับได้แน่ ๆ ว่าเริ่มมองคุณนนท์เปลี่ยนไป ผมต้องคีปลุคไว้ก่อน
“ตาคุณพลครับ”
“คำถามเดียวกันครับ วันนั้นคุณนนท์ผิดหวังไหม”
“ก็ผิดหวังนิดหน่อยนะครับ” พอผมยิงคำถามออกไป คุณนนท์ก็ตอบกลับมาทันที
คำตอบของคุณนนท์ทำเอาใจผมแทบหยุดเต้น ผมรู้สึกชากับคำตอบของคุณนนท์ แต่ก็พยายามบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร มันไม่แปลกที่คุณนนท์จะรู้สึกแบบนั้น แล้วผมก็จะโกรธที่คุณนนท์พูดออกมาไม่ได้ เพราะกติกาของเกมนี้คือเราจะไม่โกหกกัน
“ผิดหวังเพราะไม่อยากให้เป็นผมเหรอครับ”
“ไม่ใช่หรอกครับ ตอนรู้ว่ามิสเตอร์พีเป็นคุณพล นนท์ดีใจซะอีก แต่ที่นนท์ตอบว่าผิดหวัง เพราะคำถามของคุณพลคือวันนั้นผิดหวังไหม ซึ่งวันนั้นนนท์มีเรื่องให้ผิดหวังนิดหน่อย”
“เกี่ยวกับผมรึเปล่าครับ”
“ครับ เกี่ยวกับคุณพล”
“ผมทำอะไรให้คุณนนท์รู้สึกผิดหวังเหรอครับ” ผมถามด้วยความรู้สึกผิด แม้จะรู้สึกโล่งใจที่คุณนนท์ดีใจที่รู้ว่ามิสเตอร์พีเป็นผม แต่ก็ยังรู้สึกผิด ที่ทำให้คุณนนท์ผิดหวัง
คุณนนท์เองก็คงจับสังเกตถึงใบหน้ารู้สึกผิดของผมได้ เลยขยับเข้ามานั่งชิดผม มือบางลูบแก้มผมก่อนจะเอ่ยความรู้สึกของตนเองออกมา
“วันนั้นนนท์ผิดหวังเพราะคุณไม่ได้เอาของคุณเข้ามาในตัวนนท์น่ะครับ”
แต่แล้วคำตอบของคุณนนท์ก็ทำเอาผมช็อกไป ความรู้สึกผิดในตอนแรกหายไป กลายเป็นความรู้สึกอะไรก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ ๆ ตอนนี้หน้าผมคงจะเหวอมาก คุณนนท์ถึงได้ขำออกมาแบบนั้น
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะครับ ก็เรานัดมีเซ็กซ์กันนี่นา พอไปแล้วไม่ได้มีเซ็กซ์กันมันก็อดเสียดายไม่ได้ ยิ่งตอนนั้นได้ลองใช้ปากกับคุณพลแล้วด้วย มันดีจนผมรู้สึกเสียดายที่เราไม่ได้ทำกันถึงขั้นนั้นเลย”
“อึก” คุณนนท์พูดความรู้สึกออกมาแบบตรง ๆ ยิ่งคุณนนท์พูดผมก็ยิ่งเสียววูบที่ช่องท้อง ไม่คิดว่าคุณนนท์จะพูดตรงขนาดนี้ นี่คืออานุภาพของเกมที่เรากำลังเล่นใช่ไหม
“เอาละ ตานนท์ถามต่อนะครับ วันนั้นคุณพลอยากทำกับนนท์ต่อไหมครับ”
“เอ่อ” แล้วคำถามต่อมาของคุณนนท์ก็ทำผมช็อกไปอีกครั้ง คราวนี้ผมไม่มีทางเลือกจริง ๆ ผมตัดสินใจคว้ามือไปหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มแทนการบอกว่าตอบไม่ได้
“อะไรกันเนี่ยคุณพล นนท์ถามง่ายแค่นี้เอง”
“ถ้างั้นผมถามบ้าง แล้ววันนั้นคุณนนท์อยากต่อรึเปล่าครับ”
ผมเอาคืนคุณนนท์ ในเมื่อคุณนนท์บอกว่าตัวเองถามง่าย ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าคุณนนท์ได้คำถามนี้ คุณนนท์จะตอบว่ายังไง
“อยากสิครับ อยากมาก ๆ เลยด้วย อยากจนต้องรีบนอน กลัวเผลอชวนคุณพลทำอีก”
โอเค ผมน่าจะรู้จักคุณนนท์น้อยเกินไป มันเป็นคำถามที่ง่ายสำหรับคุณนนท์จริง ๆ นั่นแหละ เพราะคุณนนท์ตอบมันออกมาแบบง่ายมาก ๆ เลย
“นนท์ถามต่อนะครับ ตั้งแต่หกเก้ากันไปวันนั้น เวลาช่วยตัวเองคุณพลนึกถึงเรื่องวันนั้นบ้างไหมครับ”
ฟังคำถามจบผมก็คว้าแก้วไวน์ขึ้นมาซัดอีกรอบ แต่คราวนี้ผมไม่ถามคุณนนท์กลับด้วยคำถามเดิม ถึงแม้จะอยากรู้แค่ไหนก็ตาม ผมว่าผมควรพาคุณนนท์ออกจากเรื่องวันนั้นสักที ไม่งั้นผมมีแต่จะแย่แน่ ๆ
“ว่าง ๆ คุณนนท์ชอบทำอะไรเหรอครับ”
“หืม คำถามเปลี่ยนอารมณ์ไวจัง ฮ่า ๆ ๆ ปกติเวลาว่างนนท์ชอบช็อปปิงเสื้อผ้าทางออนไลน์ ชอบแต่งตัวแล้วก็ถ่ายรูป แล้วก็ที่ชอบที่สุดคือชอบดูคลิปโป๊ อ่อ ชอบช่วยตัวเองด้วยครับ ทำประจำเลย”
แล้วคำถามที่แสนธรรมดาของผมก็ได้คำตอบสิบแปดบวกกลับมา แต่เนื่องจากกติกาของเราคือห้ามโกหก นั่นก็หมายความว่าที่ตอบมาคงเป็นสิ่งที่คุณนนท์ชอบทำจริง ๆ ช่างเป็นกิจกรรมที่เหมาะจะทำคนเดียวจริง ๆ เพราะถ้าใครได้ทำกิจกรรมร่วมกันคุณนนท์คงลำบาก มีหวังจะโดนดาเมจของคุณนนท์แผดเผาตายซะก่อน
“ตานนท์ถามนะครับ คุณพลมีแฟนมาแล้วกี่คนครับ”
ผมโล่งใจที่คุณนนท์มูฟออนจากเรื่องวันนั้น แต่กลายเป็นว่าเรื่องที่คุณนนท์ถาม ดันเป็นเรื่องแฟนของเก่าของผมแทน แต่มันก็ไม่ได้ตอบยากสำหรับผมหรอก
“2 ครับ แล้วคุณนนท์ล่ะครับ”
“คุณพลก๊อบคำถามนนท์อีกแล้ว นนท์มีแฟนมาแล้ว 4 คนครับ ไม่นับแฟนอนุบาล แฟนประถมนะ ฮ่า ๆ ๆ ๆ” คุณนนท์หัวเราะออกมาแบบโคตรน่ารัก ฟังดูแล้วคุณนนท์ก็แสบไม่เบา มีแฟนตั้งแต่เป็นเด็กน้อยเลย
“ตานนท์ คุณพลมีครั้งแรกตอนอายุเท่าไรครับ”
“17”
“ว้าว กับใครเหรอครับ”
“แฟนคนแรกของผม”
“แล้วเกิดขึ้น...”
“คุณนนท์ถามสองแล้วนะครับ”
“อ่า ขอโทษครับ นนท์ลืมตัว” คุณนนท์ขำจนตาปิด ท่าทางของคุณนนท์ดูเหมือนตกใจที่เผลอถามออกมาจริง ๆ ไม่ยักจะรู้ว่าเรื่องครั้งแรกของผมจะน่าสนใจสำหรับคุณนนท์ด้วย
“ตาผมถามนะ ผมถามคำถามเดียวกับคุณ”
“คุณก๊อบอีกแล้ว”
“ผมคิดไม่ออก”
“รอบหน้านนท์ไม่ให้ก๊อบแล้วนะ”
“โอเคครับ”
“นนท์มีครั้งแรกตอนอายุ 14 กับรุ่นพี่ในชมรมคณิตศาสตร์”
“...” ผมคิดว่าผมก็มีครั้งแรกเร็วในระดับหนึ่ง แต่คุณนนท์ไวกว่าผมอีก ผมฟังจบก็กำลังจะบอกให้คุณนนท์ถามต่อ แต่คุณนนท์กลับเล่าเรื่องต่อ
“ตอนนั้นนนท์นั่งทำการบ้านอยู่ในห้องชมรมตอนเย็น แล้วพี่คนนั้นเขาก็มาสอน ตอนนั้นนนท์ยังไม่รู้เลยว่าพี่เขาชอบผู้ชาย จนพี่เขาเอามือล้วงกางเกงนนท์ แล้วขอนนท์ทำ นนท์ถึงรู้ นึกแล้วเขินชะมัด วันนั้นเราทำกันในห้องชมรมจนมืดเลย”
คุณนนท์เล่าไปก็ทำหน้าฟินไป แล้วผมก็ดันจินตนาการตามคุณนนท์ คุณนนท์ในตอนยี่สิบหกยังตัวเล็กน่ารักขนาดนี้ ผมไม่อยากจะคิดเลยว่าคุณนนท์ตอนสิบสี่จะน่ารักขนาดไหน รุ่นพี่คนที่คุณนนท์ว่านี่โชคดีชะมัด
“จบแล้วครับ นนท์เล่าแถมให้ ชดเชยที่ถามเบิลใส่คุณ”
“ครับ”
“นนท์ถามต่อนะ เล่าครั้งแรกของคุณให้นนท์ฟังบ้างสิ” คุณนนท์ขยับมาชิดจนแทบจะนั่งเกยกับผม ท่าทางคุณนนท์ดูอยากรู้มาก ๆ ถ้านี่เป็นรอบแรก ๆ ที่เราเล่นกับ ผมคงจะหยิบไวน์ขึ้นมาดื่ม แต่พอเห็นว่าคุณนนท์กล้าตอบอะไรหลาย ๆ อย่างกับผม ผมก็คิดว่าผมไม่ควรเอาเปรียบคุณนนท์
“เรื่องของผมไม่ได้เร้าใจแบบคุณนนท์หรอกครับ ก็แค่วันนั้นผมกับแฟนเราได้ไปเที่ยวเมืองอื่นด้วยกันครั้งแรก เป็นครั้งแรกที่เราได้นอนห้องเดียวกัน เธอเลยขอลองทำเพราะอยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง”
“เธอ? ผู้หญิงเหรอครับ”
“ครับ แฟนคนแรกของผมเป็นผู้หญิง”
“งั้นคุณพล...”
“คุณนนท์จะถามเกินอีกแล้วเหรอครับ”
“นนท์ลืมตัวอีกแล้ว”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ งั้นตาผมนะครับ เล่าเซ็กซ์ที่คุณประทับใจให้ผมฟังหน่อย” ในเมื่อตอนนี้คำถามมันมาแนวนี้ ผมก็ไม่อยากจะฉีกอีก เพราะสุดท้ายคุณนนท์ก็คงโยงกลับมา ผมเลือกจะถามให้เข้าธีม และถามในสิ่งที่ตนเองอยากรู้ไปด้วยเลย
“ขอเปลี่ยนเป็นเซ็กซ์ที่อยากเล่าได้ไหมครับ ไม่ได้ประทับใจมาก แต่อยากเล่า”
“ก็ได้ครับ”
“นนท์เคยมีเซ็กซ์ที่บริษัท”
“ฮะ” แม้เตรียมใจกับคำตอบสิบแปดบวกของคุณนนท์ไว้แล้ว แต่พอได้ฟังผมก็ตกใจจนแทบช็อกอยู่ดี คุณนนท์เคยทำในบริษัทงั้นเหรอ นี่ขั้นกว่าที่ผมคิดแล้วนะ
“คุณอย่าไปบอกใครหรืออย่าไล่นนท์ออกนะครับ ฮ่า ๆ ๆ ปีที่แล้วพาร์ตเนอร์โพรเจกต์หนึ่ง นนท์ไม่บอกแล้วกันว่าโพรเจกต์ไหน เขามาประชุมกับเรา พอเจอกันเราก็จำกันได้ว่าเป็นคนที่นนท์เคยนัดด้วย ตอนแรกนนท์ก็ไม่ได้อะไร เพราะเราตกลงกันแล้วว่าแยกย้าย แต่พอดีวันนั้นเราเจอกันที่ห้องน้ำตอนพักกลางวัน แล้วก็นั่นแหละ คุยกันไปหยอกกันมา ก็เลยทำกันที่ห้องน้ำเลย ตอนนั้นนนท์เสียวแทบแย่ กลัวคนมาเห็น แต่โชคดีที่พักเที่ยงคนลงข้างล่างกันหมด”
คุณนนท์เล่าแล้วผมก็จินตนาการตามในทุกฉาก ยิ่งสถานที่เป็นสถานที่ที่ผมคุ้นเคย ผมยิ่งจินตนาการมันได้ดี หลังจากฟังเรื่องนี้จบผมก็สรุปในใจได้เลยว่าคุณนนท์น่ะ โคตรแสบ
“คุณอย่าเงียบสิครับ คุณพลคงไม่ได้กำลังคิดว่าจะไล่นนท์ออกหรอกนะ”
“เปล่าครับ แค่ตกใจอยู่เพราะไม่คิดว่าที่ที่คนเยอะแบบที่บริษัทจะทำได้”
“ได้สิครับ คุณพลอยากลองไหมล่ะ”
“ตาคุณนนท์ครับ ผมขอเป็นคำถามสุดท้ายแล้วนะครับ เริ่มง่วงแล้ว” ผมตัดจบ จริง ๆ อยากรู้เรื่องคุณนนท์มากกว่านี้ แต่พอดูนาฬิกาก็คิดว่าควรพักผ่อนได้แล้ว ที่สำคัญคือตอนนี้ผมเริ่มจะเมาแล้ว ถ้าปล่อยให้คุณนนท์ถามต่อยาว ๆ เดี๋ยวคุณนนท์ถามอะไรสุ่มเสี่ยงผมก็กลัวว่าจะเผลอตอบไปด้วยความเมา หยุดทุกอย่างไว้แค่นี้ก่อนดีกว่า
“อ่า เสียดายจัง กำลังสนุก แต่ไม่เป็นไร นอนก็นอน งั้นนนท์ถามคำถามสุดท้ายนะ”
“ครับ”
“เล่าเรื่องครั้งแรกของคุณพลกับผู้ชายให้ฟังหน่อยสิครับ ขอแบบละเอียด ตั้งแต่เริ่ม จนถึงสอดใส่ จนถึงเสร็จเลยนะครับ”
คุณนนท์กำชับเพราะกลัวผมจะเล่าผ่าน ๆ แต่ประเด็นคือ
“เล่าตอนทำกับผู้ชาย แต่เป็นภายนอกได้ไหมครับ”
“ไม่เอาครับ นนท์อยากฟังแบบที่มีการสอดใส่”
“แต่ว่า...”
“คุณพลอย่าโกงนนท์สิครับ เล่าเลย ห้ามดื่มด้วย”
“แต่คือ ผมยังไม่เคยสอดใส่”
“ว่าไงนะครับ”
“เอ่อ”
ผมเพิ่งมารู้ตัวตอนตอบออกไปแล้ว ฉิบหายจริง ๆ บอกแล้วว่าอย่าเล่นตอนเมา
“คือผมพูดผิด ผม...”
“เกมนี้ห้ามโกหกนะครับ คุณพลจะโกหกนนท์เหรอ” คุณนนท์มองผมแบบจับผิด สุดท้ายผมเลยต้องยอมแพ้
“อื้ม ก็ตามนั้นครับ ผมยังไม่เคยสอดใส่กับผู้ชาย”
“อ้าว แฟนทั้งสองคนของคุณพลเป็นผู้หญิงเหรอครับ สรุปคือคุณพลไม่ได้ชอบผู้ชายเหรอครับ แล้วที่นัด...”
“ผมชอบผู้ชายครับ แฟนคนที่สองก็เป็นผู้ชาย แต่เราไม่ได้ชอบการเป็นรับทั้งคู่ เลยยังไม่เคยถึงขั้นสอดใส่กัน”
“งั้นวันนั้นที่นัดคือคุณกะให้นนท์เปิดซิงคุณเหรอ”
“คุณนนท์” ผมถึงกับตอบไม่ถูก ใครใช้ให้คุณนนท์ถามตรงขนาดนี้เนี่ย แล้วผมควรจะตอบยังไงต่อ ทำไมคำถามสุดท้ายมันยากขนาดนี้นะ
“ให้ตายเถอะ รู้งี้นนท์นัดกับคุณแบบปิดหน้าดีกว่า ไม่ต้องรู้ว่าใครเป็นใคร ป่านนี้คุณมีประสบการณ์ครั้งแรกที่สุดยอดมาเล่าแล้ว”
“คุณนนท์”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ นนท์ล้อเล่นครับ”
“ดูตลกไหมครับที่ผมอายุเท่านี้แล้วยังไม่เคยทำ” ผมตัดสินใจถามออกไป ไม่แน่ใจว่าคุณนนท์คิดยังไงกับเรื่องนี้ ถึงตัวผมจะไม่ได้รู้สึกว่ามันแปลกอะไร แต่ผมอยากรู้ว่าคุณนนท์คิดยังไง
“ไม่แปลกหรอกครับ จะเคย หรือไม่เคย หรือจะเคยกับเพศอะไรก็ไม่แปลกทั้งนั้นแหละ แล้วจากที่ฟังก็แปลว่าคุณพลทำแต่กับแฟน พอแฟนรับให้ไม่ได้ ก็ยังไม่ไปทำกับคนอื่นอีก น่ารักจะตาย อย่าคิดมากนะครับ ที่นนท์ตกใจเพราะคุณพลดูฮอตมากจนนนท์คิดว่าไม่น่ามีใครปล่อยคุณให้รอด ไม่ได้ตกใจเพราะคิดว่ามันแปลก”
คำตอบน่ารักของคุณนนท์ทำเอาผมหลุดยิ้มออกมา ได้ฟังแบบนี้แล้วก็อดรู้สึกดีไม่ได้ อย่างน้อยคุณนนท์ก็ไม่ได้มองว่าผมแปลกแหละนะ
“คุณพลครับ นนท์สงสัยอีกอย่างหนึ่ง แบบนี้คุณพลไม่อยากลองบ้างเหรอครับ มันดีนะครับ อ่า อันนี้นนท์ก็ไม่เคยรุกเองหรอกนะ แต่เห็นพวกรุกที่เคยทำด้วยบอกว่ารู้สึกดี”
“ก็ อยากนะครับ แต่ผมไม่ได้ชอบทำกับคนอื่นนอกจากแฟน”
“แล้วทำไมคุณนัดน้องกระต่ายล่ะครับ” คำถามของคุณนนท์ยากจนไม่รู้จะตอบยังไง แล้วคุณนนท์ก็คงเห็นหน้าตาที่ดูกลัดกลุ้มของผม จึงข้ามเรื่องนี้ให้
“งั้นช่างเถอะ ไม่ต้องตอบนนท์ก็ได้ว่าคุณนัดน้องกระต่ายทำไม แต่นนท์อยากบอกคุณว่า ถ้ายังอยากลองอยู่ คุณจะเรียกน้องกระต่ายมาช่วยคุณเหมือนเดิมก็ได้นะ”
“คุณนนท์หมายถึงอะไรครับ”
“ให้นนท์ช่วยไหมครับ นนท์สัญญา ว่าคุณจะมีครั้งแรกที่น่าประทับใจ” คุณนนท์เขี่ยนิ้วที่กล้ามอกผมเบา ๆ เหมือนหยอกล้อ แล้วยิ้มโชว์ฟันกระต่าย ท่าทางดูน่ารัก ไร้เดียงสา แต่ประโยคสนทนากำลังชวนผมมีเซ็กซ์
นี่มันอะไรกันวะเนี่ย
“ยังไม่ต้องตอบนนท์ตอนนี้ก็ได้ครับ แต่เอาเป็นว่าถ้าอยากลองเมื่อไร อย่าลืมนึกถึงน้องกระต่ายคนแรกนะครับ”
อยากอ่านเม้นจังเลย ใครใจดีเม้นให้หน่อยนะคะ จะได้รีบมีกำลังใจมาต่อเร็วๆ
ปล.เราแก้จังหวัดจากชลเป็นเชียงใหม่นะคะ
เม้ามอย หวีดกันได้ที่ #รักร้ายของกระต่ายแสนซน
- Writer
