เรื่องเล่าของหญิงชรา

9.เรียนทำขนมหวาน

พ.ศ. 2510 ทรัพยากรในการเรียนรู้การทำขนมไทยมีจำกัดเมื่อเทียบกับปัจจุบัน อย่างไรก็ตามยังสามารถเรียนรู้ศิลปะการทำขนมไทยด้วยวิธีดั้งเดิมได้ เช่น การเรียนรู้จากผู้ใหญ่ในชุมชน การเรียนทำอาหาร อ่านหนังสือและตำราเกี่ยวกับอาหารไทย

วิธีดั้งเดิมในการเรียนรู้การทำขนมไทยคือการค้นหาแม่ครัวไทยหรือผู้อาวุโสในชุมชนที่มีประสบการณ์ซึ่งสามารถถ่ายทอดความรู้และทักษะได้ วิธีการปฏิบัติจริงนี้จะให้ข้อมูลเชิงลึกอันล้ำค่าเกี่ยวกับความซับซ้อนในการเตรียมขนมไทย รวมถึงการใช้วัตถุดิบแบบดั้งเดิมและเทคนิคการทำอาหาร นอกจากนี้ การเข้าร่วมชั้นเรียนทำอาหารที่จัดโดยเชฟชาวไทยหรือศูนย์ชุมชนอาจเป็นวิธีที่ดีในการเรียนรู้ศิลปะการทำขนมไทย ชั้นเรียนนี้น่าจะครอบคลุมพื้นฐานการเตรียมขนมไทย ทั้งการใช้วัตถุดิบ เช่น กะทิ น้ำตาลปี๊บ ข้าวเหนียว

ตลอดจนเทคนิคการทำขนมไทยยอดนิยม เช่น ข้าวเหนียวมะม่วง วุ้นกะทิ ใบเตย และ เค้กข้าวหวาน นอกจากนี้การอ่านหนังสือและตำราเกี่ยวกับอาหารไทยจะช่วยให้เข้าใจส่วนผสมและเทคนิคที่ใช้ในการทำขนมไทยได้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น แม้ว่าทรัพยากรดังกล่าวอาจมีจำกัดในปี พ.ศ. 2510 แต่ก็ยังมีหนังสือและสิ่งพิมพ์ที่สามารถให้คำแนะนำเกี่ยวกับศิลปะการทำขนมไทยได้ โดยรวมแล้วแม้ทรัพยากรในการเรียนรู้การทำขนมไทยในปี พ.ศ. 2510 อาจมีจำกัดเมื่อเทียบกับปัจจุบัน แต่ก็ยังสามารถเรียนรู้ศิลปะการทำขนมไทยด้วยวิธีดั้งเดิมได้ เช่น การเรียนรู้จากผู้ใหญ่ในชุมชน การเข้าชั้นเรียนทำอาหาร หรือ อ่านหนังสือและตำราเกี่ยวกับอาหารไทย วิธีการเหล่านี้จะให้ข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่าเกี่ยวกับส่วนผสมและเทคนิคที่ใช้ในการทำขนมไทย ช่วยให้สามารถสร้างสรรค์ขนมไทยที่แท้จริงและอร่อยได้

In 1967, there were limited resources available for learning to make Thai desserts compared to today. However, it was still possible to learn the art of Thai dessert making through traditional methods such as learning from elders in the community, attending cooking classes or workshops, or reading books and cookbooks on Thai cuisine.

One of the traditional ways to learn Thai dessert making would be to seek out an experienced Thai cook or elder in the community who could pass down their knowledge and skills. This hands-on approach would provide invaluable insight into the intricacies of Thai dessert preparation, including the use of traditional ingredients and cooking techniques.

Additionally, attending cooking classes or workshops hosted by Thai chefs or community centers could have been a great way to learn the art of Thai dessert making. These classes would likely have covered the basics of Thai dessert preparation, including the use of ingredients such as coconut milk, palm sugar, and sticky rice, as well as the techniques for creating popular Thai desserts like mango sticky rice, coconut pandan jelly, and sweet rice cakes.

Furthermore, reading books and cookbooks on Thai cuisine would have provided a deeper understanding of the ingredients and techniques used in Thai dessert making. While the availability of such resources may have been limited in 1967, there would have still been books and publications available that could provide guidance on the art of Thai dessert making.

Overall, while the resources for learning to make Thai desserts in 1967 may have been limited compared to today, it would still have been possible to learn the art of Thai dessert making through traditional methods such as learning from community elders, attending cooking classes, or reading books and cookbooks on Thai cuisine. These methods would have provided valuable insight into the ingredients and techniques used in Thai dessert making, allowing for the creation of authentic and delicious Thai desserts.