เล่ห์รักกลลวงมาเฟีย

22.บังคับ

"คุณปีเตอร์ คุณไม่สิทธิ์ ที่จะทำกับลูกหยี แบบนี้นะ "

"พอเถอะ ตันหยง ผมละเบื่อ ดูคุณเล่นละครมานานแล้ว "

ลูกหยี รู้สึกอึ้งไม่น้อย ที่จู่ๆ ปีเตอร์ ก็พูดแบบนี้ ขึ้นมา หรือว่า เขาจะรู้

"คุณหมายถึงอะไร "

"ผมก็หมายถึงว่า ไม่ว่า คุณจะเป็นลูกหยี หรือ ตันหยง คนที่ผมนอนด้วยคืนนั้น มันก็คนเดียวกัน ที่นั่งกับผม อยู่ตอนนี้ " เสียงของปีเตอร์บอกกับตันหยง ด้วยความมั่นใจ

"คุณรู้ "

"ใช่ ผมรู้ และมั่นใจด้วย "

"ตั้งแต่เมื่อไร "

"ก็งานเลี้ยงคืนนั้น และตอนนี้ ด้วย รู้ไหม เพราะอะไร ก็เพราะชุดที่คุณใส่ไง ... คุณลืมไปหรือเปล่า ว่าพี่สะใภ้ ผมคือใคร " ปีเตอร์บอกกับเธอ และยิงคำถามกับเธอเช่นกัน

"เอาล่ะ ผมไม่อยากจะทะเลาะ กับคุณ " เขาบอก พร้อมกับพาเธอมาสถานที่แห่งหนึ่ง ที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี และถ้าไม่จำเป็น เธอไม่อยากจะมาด้วยซ้ำไป

"ปีเตอร์ ตันหยงอยากกลับบ้านค่ะ " เธอบอกกับเขา ด้วยเสียงอ่อน เพราะไม่ว่าเธอจะปิดบังเขาแค่ไหน เขาก็จำได้อย่างดี ก็เมียของเขานิ จะจำไม่ได้อย่างไรเนอะ

"ผมหิว.. ข้าว เราไปกินข้าวกันก่อน "

"ตีสามเนี่ยนะ !!"

"ใช่ หรือ คุณไม่หิว "

เสียงปีเตอร์ถามอีกครั้ง และไม่รอคำตอบด้วย จนรถวนมาจอดที่หน้าร้าน เขาเดินลงไป พร้อมกับเดินมาอีกฝั่ง และเปิดประตูรถ ให้ตันหยง ออกมา

"ตันหยง อยากกลับบ้าน ตันหยงเหนื่อย และง่วงนอนด้วย " เธอบอกกับเขาด้วยน้ำเสียงรำคาญ เพราะเห็นว่าท่าที ของปีเตอร์ไม่ยอม ที่จะปล่อยเธอไป

"ผมบอกกับคุณ ว่าอะไร ตันหยง และผมจะไม่พูดซ้ำ เป็นครั้งที่สอง " เขาขู่เธออีกครั้ง ก่อนที่จะจับแขนเธอ ให้ออกจากตัวรถ

ตันหยงเห็นว่า เขาทำจริง และเริ่มกระชากเธอ ออกมา

"เจ็บนะ "

"ก็ผมบอกคุณแล้ว "

ตันหยงเห็นท่าไม่ดี เธอจึงออกมาจากรถ และเดินตามเขาเข้าไปในร้าน โดยที่เขายังจับมือเธอเช่นกัน

"ฉันไม่หนี หรอกค่ะ "

เธอพยามกระชากมือออก แต่เขายิ่งจับแน่นไปอีก

เมื่อเข้ามาในร้าน เธอเห็นว่า ทุกอย่างเปลี่ยนไปมาก เมื่อก่อนเป็นแค่บาร์ และบ่อนคาสิโน ตอนนี้ แบ่งเป็นโซนร้านอาหาร แต่ยังคงมีบ่อนคาสิโน เช่นเดิม

ปีเตอร์พาเธอมานั่ง และเริ่มสั่งอาหารอ่อน ๆ เพราะตอนนี้ มันเริ่มจะตีสี่ แล้ว แต่เขาสังเกต ตันหยง ไม่ท่าที จะง่วงนอน ดั่งตามที่เธอบอกกับเขาเลย

เมื่ออาหารมาเสิร์ฟ ที่โต๊ะ ตันหยงจึงตักมันกิน อย่างเอร็ดอร่อย

ก็ใช่สิ เธอหิวเหมือนกัน เพราะตั้งแต่เข้างาน และเธอเริ่มเดินแบบ จนเลิกงาน ไม่มีอะไรตกถึงท้องเธอ สักมื้อเลย

ปีเตอร์นั่งมองเธอตักอาหารเข้าปาก แล้วยิ้มออกมา เขารู้ว่า เธอคงหิว จึงรีบพาเธอมากาอะไรลงท้อง เสียก่อน

ทั้งคู่นั่งกินไป นั่งมองหน้ากันไป แต่ไม่มีเสียงพูดออกมาสักคำเดียว

"ฉันอิ่มแล้วค่ะ "

"อืมม "

เขามองเธอแล้วยิ้มออกมา

"ยิ้มอะไร "

"เปล่านิ"

"อยากกลับบ้านแล้ว " เธอบอกกับเขา

"ครับ "

ว่าแล้วทั้งคู่ ก็ลุกจากโต๊ะอาหาร และเดินออกมาที่ลานจอดรถ

ปีเตอร์เปิดประตู ให้เธอเข้าไปนั่งอีกครั้ง

"ตันหยง ไม่รบกวนคุณดีกว่า ตอนนี้ มันก็จะตีห้าครึ่งแล้ว ใกล้สว่างแล้ว ตันหยง กลับเองดีกว่า ค่ะ ขอบคุณค่ะ สำหรับอาหารมื้อนี้ " พร้อมกับเอื้อมไปหยิบช่อดอกไม้ ของเอกนัฐ และเดิน ไปรอรถแท๊กซี่ แทน

ปีเตอร์ เห็นการกระทำของเธอ ยิ่งทำให้เขาโกรธ ขึ้นมาอีก

"ผมบอกคุณ ว่าจะไปส่ง "

"ไม่ต้องไง นี่คุณปีเตอร์ ตันหยง ชักจะสงสัย เรื่องของคุณกับ ตันหยงแล้วซิ คุณต้องการอะไรกันแน่ ที่ตามราวี ตันหยง มาเรื่อยเลย "

เป็นอีกคำถามหนึ่ง ที่ตันหยง ถามปีเตอร์ เล่นเขาอึ้ง ไปเหมือนกัน ว่าทำไม่ต้อง ทำกับเธอแบบนี้ด้วย เมื่อก่อนหน้านี้ เขาเคยสัญญาว่า จะเลิกตามเธอ

แต่พอเขาเห็นว่า เธอกลับมีผู้ชายอื่น ข้างกาย ยิ่งทำให้เขาไม่ชอบใจ ยิ่งนัก

"ก็ได้ ถ้าคุณอยากจะกลับเอง ก็ตามสบาย " เขาบอกกับเธอ และปล่อยให้เธอยืนรอรถไป ส่วนตัวเขา ก็กลับไปขึ้นรถของตนเอง และเคลื่อนออกไป

ตันหยงมองรถของเขาออกไป อย่างสุดสายตา มันยิ่งทำให้เธอโล่งใจ ที่เธอต้องทำแบบนี้ เพราะกลัวใจของตัวเอง ที่จะกลับไปรัก คนอย่างเขาอีก เธออุตส่าห์ลงทุนกับตัวเอง เปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อจะลืมเรื่องเลวร้ายในคืนนั้น

เวลานี้ถึงมันจะเป็นเช้าวันใหม่ของวัน แต่มันยังมืดอยู่ ตันหยง เรียกใช้ บริการแก๊ปคาร์ และเพียงไม่กี่นาที รถก็มารับเธอ

เอกนัฐ มาเยี่ยมน้องสาว ที่โรงพยาบาล จึงสอบถามเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น จึงรู้ว่า น้องสาวของตนแอบไปรับงาน เดินแบบ อีกครั้ง เพราะมันเป็นความไฝ่ฝันของเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะได้เดินมาแล้ว หลายครั้ง แต่ครั้งนี้ ทำไมถึงมีเรื่อง

ยี่หวา เล่าเรื่องทั้งหมด ว่าเธอโดน รุ่นพี่นางแบบ อย่างนารา ตบตีเธอ จนตัวเธอล้มฟาดกับโต๊ะ ผู้เป็นพี่ชาย อย่างเอกนัฐ จะจัดการเรื่องนี้ แทนน้องสาวของตน และปล่อยให้เธอได้พักผ่อนเต็มที่

ตันหยงจ่ายเงินให้กับการบริการรถ แล้วเธอก็รีบเข้าบ้านไป ตอนนี้ ร่างกายของเธอ อ่อนเพลียไปหมด อยากจะพักผ่อนให้เต็มที่แล้ว

ตลอดทางที่ผ่านมา ตันหยงไม่ทันสังเกต ว่ามีปีเตอร์ สะกดรอยตามเธอมา ไม่สิ เรียกว่า มาส่งเธอแบบเงียบๆ จนทำให้เขารู้ว่า เธอพักที่ร้านของเธอนั่นเอง

"นึกว่าจะพักที่คอนโด " เสียงของเขาบ่นออกมา พร้อมกับสั่งให้ลูกน้องออกรถ

ตันหยงกว่าจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็สว่างพอดี เธอรีบลงไปสั่งลูกน้อง และลากตัวเองขึ้นมานอนพัก

เสียงพูดคุยของพนักงาน ที่ดังออกมา เล่นเอาคนที่กำลังเดินลงมา ต้องตกใจ กับข่าวที่ออกมา

"เกิดอะไรขึ้น "

"ข่าว ซุบซิบ นางแบบค่ะ "

พลอย ยื่นโทรศัพท์ ให้เจ้านายสาว ของเธออ่านดู ซึ่งเป็นข่าวที่เขียนว่า นางแบบ หรือนางร้าย ตบตี นางแบบรุ่นน้อง จนอ่วม ถึงกับเข้าโรงพยาบาล

ชาวโซเชียล ถึงกับต้องเดาต่างๆ นาๆ กับเรื่องที่เกิดขึ้น

"มิน่าล่ะ เธอจึงต้องเดินแบบแทน "

"ว่าแต่คุณลูกหยี รู้หรือเปล่า คะ ว่า นางแบบที่พาดหัวข่าว นั้น เป็นใคร "

"ไม่รู้นะสิ "

"อีกข่าวหนึ่งค่ะ คือข่าวของคุณลูกหยี ที่รับช่อดอกไม้ช่อโต จากนักธุรกิจหนุ่ม ชาวต่างชาติ ที่หลายๆ คน ให้ความสนใจ เขาเชื่อว่า อะไรนร้าาา "

"ปีเตอร์ "

"ใช่ ๆ คุณปีเตอร์ "

"ว่า แต่งานนี้ ทำไม ถึงได้เดินแบบล่ะคะ "

"หรือว่า เรื่องที่เกิด "

"ใช่แล้วจ๊ะ พลอย " ลูกหยี ย้ำคำตอบอีกครั้ง เพื่อให้ลูกน้องของตนได้เข้าใจ