37.เพราะหึงไง

334 Words

เสียงเคาะประตู ก่อนที่ลูกหยี จะเดินเข้ามา "คุณปีเตอร์คะ นี่ ค่ะร่างแบบ สำหรับครื่องเพชรชุดแรก " เธอบอกกับเขา พร้อมกับยื่นให้เขาดู "นั่งก่อนสิ " เขาสั่งให้เธอนั่ง "ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวต้องออกไปดูงานต่อ " "ทำไม นั่งกับผม มันอึดอัดมากหรือไง ทีนั่งกับไอ้หน้าอ่อน ส่งยิ้มเล็กยิ้มน้อย ให้กับมัน " "นี่คุณ " "ทำไม ผมพูดแทงใจดำ คุณหรือ" "เปล่า ลูกหยี ว่า คุณปีเตอร์ว่างอยู่นะคะ ถึงได้มีเวลา รู้เรื่องของคนอื่น " "ครับ ผมยอมรับ ว่าผมว่าง และมันผิดด้วยหรือ ที่ผม จะเอาเวลา ของผมดูลูกน้อง ที่ใช้เวลางาน มาแอบอู้ " "คุณปีเตอร์ มันจะมากไปแล้วนะคะ " "มันไม่มากหรอกครับ สำหรับคุณ " ลูกหยี เห็นว่า ปีเตอร์ เริ่มกวนประสาทเธอ และไม่อยากมีเรื่องกับเขา ในการเริ่มงานวันแรกสำหรับเธอ เดี๋ยวจะเป็นลางไม่ดี เธอคิดแบบนี้ "เอาล่ะ นี่ก็เที่ยงแล้ว ออกไปกินข้าวกับผม " "ฉันเนี่ยนะ " "ใช่ ผมอยู่กับคุณในห้องส

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD