คลั่งไคล้

จูบเบาๆ

ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ ตึกๆ

เสียงหัวใจแกร่งเต้นแรงถี่ๆ ไทเลอร่างกายสั่นเทิ้มด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะค่อยๆ ก้มหน้ามองใบหน้าหวานที่เพิ่งวางระเบิดใส่เขาเมื่อครู่

ยัยตัวแสบ บอกชอบเขาแล้วหลับลงได้ยังไงเนี่ย

มาเฟียหนุ่มกระชับอ้อมกอดของเขาให้แน่นขึ้น ก่อนจะค่อยๆ ก้มหน้าลงสูดดมกลิ่นหอมของแชมพูอ่อนๆ ที่หญิงสาวใช้อย่างเบาที่สุด

หัวใจแกร่งของเขามันกำลังเหลวอย่างไม่มีชิ้นดีไทเลอพยายามข่มตาให้นอนหลับแต่ทำยังไงมันก็ไม่ยอมหลับสักที มุมปากหนายกยิ้มจนหุบไม่อยู่เขายิ่งกอดยิ่งรัดเธอจนแน่นขึ้น แน่นขึ้นเรื่อยๆ

"อื้อออออ~"

คะนิ้งครางออกมาในลำคอเพราะถูกกอดรัดจนแน่นเกินไปมันทำให้เธอหายใจลำบาก หญิงสาวเปลี่ยนเป็นวางแขนเรียวเอาไว้ที่สะโพกหนาของมาเฟียหนุ่มในท่าตะแคงข้าง โดยที่ไทเลอเองก็พยายามนิ่งที่สุดเท่าที่จะทำได้

มาเฟียหนุ่มพยายามข่มตาให้หลับ แต่ทำยังไงมันก็ไม่หลับ ก็จะหลับลงได้ยังไงในเมื่อหญิงสาวที่ตัวเองแอบชอบ แอบตาม แอบจ้อง แอบจองเอาไว้มานอนให้เขากอดอยู่อย่างนี้ มาเฟียหนุ่มมองใบหน้าหวานของคนตัวเล็กที่กำลังหลับอย่างน่ารัก แค่ได้มองเธออยู่อย่างนี้มันก็เกินกว่าที่เขาคิดเอาไว้แล้ว

ดวงตาคมจ้องมองไปที่ริมฝีปากอวบที่เผยอขึ้นเล็กน้อย ไทเลอจ้องอยู่นานนับนาทีพลางกลืนน้ำลายลงคออึกแล้วอึกเล่าอย่างยากลำบาก

"นิ้ง"

" ... "

"นิ้งครับ"

" ... "

มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงเรียกเธอเบาๆ เขาตัดสินใจแล้วเขากลับเพนท์เฮาส์ดีกว่า หากอยู่นานกว่านี้เกิดผีห่าซาตานตนไหนเข้าสิงเขาขึ้นมาคะนิ้งสุดที่รักต้องถูกเขาขย้ำอย่างไม่มีเวลาได้พักแน่

แต่เธอดันหลับไม่รู้เรื่องเลยเนี่ยสิ งั้นขอสักหน่อยคงไม่เป็นไรมั้ง

ไทเลอสูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอดเพื่อปลุกความฮึกเฮิมในตัว ก่อนจะใช้มือหนาเชยคางมนของคนตัวเล็กขึ้นอย่างเบามือที่สุด เขาต้องระวังไม่ให้เธอตื่น มาเฟียหนุ่มโน้มใบหน้าเข้าใกล้หญิงสาวจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่เป่ารดลงไป

ขอโทษนะครับ ขออนุญาตนะ

มาเฟียหนุ่มตัดสินใจกดจมูกโด่งลงบนหน้าผากมนของคนตัวเล็กเบาๆ แล้วสูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอดเมื่อเห็นว่าเธอยังไม่ตื่นจึงตัดสินใจทำมันมากกว่านั้น

ขออีกทีนะครับ ขอบคุณครับ

ไทเลอค่อยๆ เลื่อนปลายจมูกโด่งไล้ไปตามใบหน้าหวานที่สวยงามอย่างไร้ที่ติ คะนิ้งเป็นผู้หญิงที่สวยมาก สวยเกินกว่าที่เขาจะทำให้เธอมีรอยบอบช้ำแม้ว่าใจของเขาจะอยากแสดงความเป็นเจ้าข้างเจ้าของออกมามากแค่ไหนก็ตาม

เขาไล้ปลายจมูกลงมาจนถึงมุมปากบาง จ้องมองแพขนตาที่ปิดสนิท ก่อนจะตัดสินใจแนบริมฝีปากหนาไปกับริมฝีปากอวบอิมของเธออย่างอ่อนโยน

เขาหยุดค้างเอาไว้อย่างนั้นอยากจะจดจำสัมผัสนี้ให้นานเท่านาน เมื่อได้แนบริมฝีปากความต้องการมันก็ยิ่งเพิ่มขึ้นจนเขาไม่อยากจะทนไทเลอขอตอบสนองความต้องการของตัวเองเพิ่มอีกนิดด้วยการใช้ลิ้นสากไล่เลียกลีบปากบางแล้วขบเม้มเบาๆ

พี่ก็ชอบนิ้งนะครับ ชอบนิ้งมากๆ ชอบจนพี่แทบจะเป็นบ้า จนแทบคลั่งตายอยู่แล้วคนดี

มาเฟียหนุ่มค่อยๆ ผละริมฝีปากออกแล้วละเลียดลิ้มชิมรสชาติของความหวานปล่อยให้หัวใจเตลิดจนล่องลอยออกไปไกลแสนไกล แล้วขบเม้มกลีบปากล่างของเธอเบาๆ อย่างกระหาย

"อย่าเกลียดพี่นะครับ พี่อดทนได้เท่านี้จริงๆ"

ไทเลอแนบหน้าผากหนากับหน้าผากมนของเธอเขาหลับตารับสัมผัสจากเธออย่างเอาแต่ใจเธอคงจะเหนื่อยมากที่ดูแลเขาที่แสนดื้อแบบนี้ แม้ใจจะอยากรู้ว่าเธอไปที่คลับทำไมแต่เอาไว้ก่อนเรื่องนี้เขาสืบได้ไม่ยาก

"พี่กลับแล้วนะครับ"

เขาพูดกระซิบเบาๆ แล้วจูบซับที่ใบหน้าหวานของเธอเบาๆ ราวกับกลัวเธอจะมีรอยช้ำ มาเฟียหนุ่มค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นแล้วหันมองเธอที่นอนหลับสนิทอีกครั้งอย่างเสียดาย

เขามองเธออยู่อย่างนั้นภายใต้ความมืดของห้องนอนนานนับนาที มุมปากหนาฉีกยิ้มกว้างยกมือขึ้นแตะปากของตัวเองเบาๆ แล้วนั่งยิ้มก้มหน้าราวกับดีใจที่ได้ทำอะไรที่อยากทำมาเนิ่นนาน

ก่อนจากกันในวันนี้เขาขออีกสักทีจะเป็นพระคุณ มาเฟียหนุ่มกลับไปทิ้งตัวลงนอนข้างหน้าเธออีกครั้งแล้วโน้มใบหน้าคมคายเข้าใกล้เธอ เขากดจูบไปที่ริมฝีปากของเธออย่างละมุนละไมราวกับต้องการกักเก็บความทรงจำนี้เอาไว้

มือหนาลูบไล้ที่แผ่นหลังบางโดยที่ดวงตาก็ยังจ้องมองเธออย่างไม่ละสายตา เธอยังนอนนิ่งอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าถูกเขากระทำไปถึงไหนต่อไหนแล้ว เด็กน้อเด็ก

"พี่กลับจริงแล้วนะครับ"

จุ๊บ~

ไทเลอจูบที่หน้าผากมนของเธอ ไล้ลงมาจนถึงแก้มนวล ปลายคางและกลับมาจบที่ริมฝีปากรูปกระจับอย่างเสียดาย เขาไม่อยากทำอะไรตอนที่เธอไม่รู้ตัวเพราะหากจะถึงเวลานั้นจริงๆ ก็อยากให้เธอเต็มใจและรู้สึกร่วมไปด้วยกัน

ก่อนกลับไทเลอแอบเปิดลิ้นชักหัวเตียงของหญิงสาวเบาๆ หย่อนกล่องถุงยางอนามัยเอาไว้ และยังมีนาฬิกาข้อมือราคาแพงของเขาอีกที่ตั้งใจวางทิ้งเอาไว้ก่อนจะค่อยๆ เดินออกไปอย่างเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้

"เรียบร้อยไหมครับนาย"

"เรียบร้อยอะไรของมึง แล้วเอามาทำเหี้ยไรกล่องถุงยาง"

"เอ้า ผมคิดว่านายจะใช้"

"หึ กับคนนี้กูต้องสดเท่านั้น"

พูดจบไทเลอเดินนำหน้าลูกน้องคนสนิททั้งสองคนลงไปข้างล่างโดยมีรถยนต์คันหรูของเขามาจอดรออยู่แล้ว ไทเลอมองไปที่ห้องของคะนิ้งเห็นทุกอย่างยังอยู่ในความมืดอย่างปกติเขาจึงก้าวขาขึ้นรถไป

"ธาม อาวุธล็อตใหม่เป็นไงบ้าง"

"เหลือแค่ขั้นตอนทดลองใช้ครับนาย"

"เตอร์ แล้วยาล็อตใหม่นี่ยังไง ทุกอย่างโอเคไหม"

"ครับ"

"ดี กูไม่ชอบความผิดพลาด แล้วคาสิโนละ"

"ทุกอย่างปกติครับนาย"

ไทเลอพยักหน้ารับรู้ก่อนจะหยิบไอแพดขึ้นมาดูตารางงาน ผลประกอบการของงานอย่างเงียบๆ แต่ดูเท่าไหร่ก็ไม่รู้เรื่องเพราะหัวสมองของเขามันคิดถึงแค่กลิ่น หอมๆ ริมฝีปากนิ่มๆ ของเธอ สัมผัสของเธอมันดีอย่างบอกไม่ถูกไทเลอมองออกไปนอกกระจกรถยนต์แล้วระบายยิ้มมุมปากราวกับกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งความสุข

"มีอะไรดีๆ เหรอครับนาย"

" ... " ไทเลอไม่ตอบแต่กลับระบายยิ้มออกมาเอง

.

.

.

- คอนโดคะนิ้ง -

แกร่ก~

เสียงปิดประตูห้องดังขึ้นหลังจากที่มาเฟียหนุ่มเดินออกไปแล้วคะนิ้งรีบหยัดกายลุกขึ้นนั่งยกมือเรียวขึ้นจับที่หน้าอกตรงตำแหน่งหัวใจข้างซ้ายที่มันเต้นระรัวอย่างตื่นเต้น

"ไอ้พี่ไทค์ คนบ้า"