‘ลี่เอ๋อร์’ เสียงเรียกดังมาจากที่ไหนสักแห่ง เฟิงลี่เบิกตาโพรงขึ้นท่ามกลางความมืด นางฝันอีกแล้ว แต่ฝันอะไรก็จำไม่ได้ เฟิงลี่คิดว่า ความฝันที่จำไม่ได้ก็คือฝันถึงเรื่องที่จะเกิดในอนาคต นางไม่อาจรับรู้ได้ล่วงหน้า แต่เสียงนั้นปลุกนางทุกครั้ง คนผู้นั้นเรียกนางว่า ‘ลี่เอ๋อร์’ น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนนุ่มทุ้ม ดังกังวาลอยู่ในหัวของนาง ที่สำคัญคือ...เป็นเสียงของผู้ชาย!! เฟิงลี่คิดว่านางฝันถึงบิดาตนเอง แต่บิดาในชาตินี้ก็เรียกนางว่า ‘อาลี่’ ส่วนบิดาในชาติก่อนก็เรียกนางว่า ‘บุตรสาวของข้า’ เขาเป็นใครกัน ชาติก่อนนางไม่เคยมีความสัมพันธ์กับชายอื่นนอกจากบิดาและคู่หมั้นอย่างหยางโหวซื่อจื่อ แต่คนเย็นชาเช่นหยางโหวซื่อจื่อไม่เคยเอ่ยเรียกนางอย่างอื่นนอกจาก ‘คุณหนูซ่ง’ เลย เฟิงลี่ยังจำสายตาเย็นชาที่เขามองมาด้วยซ้ำ คนเช่นนั้นไม่มีทางเรียกนางว่าลี่เอ๋อร์เป็นแน่!! หลังจากติดตั้งกระชังปลาเมื่อวานนี้เรียบร้อยโดยใ