“หืม เป็นอะไรไป เจ้าไม่ผิดเลย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพวกเราด้วยซ้ำ ไม่ต้องคิดมากไปพวกนอกด่านไม่สามารถต่อต้านกำลังแคว้นต้าจงได้หรอก ไม่ต้องกลัว” จงอี้หยวนเอ่ยปลอบอย่างร้อนรนเมื่อเห็นเด็กหญิงตรงหน้าร้องไห้ออกมา
“เสี่ยวลี่ ไม่ต้องกลัวพี่จะปกป้องเจ้าเอง พวกนอกด่านทำอะไรเราไม่ได้หรอก ไม่เป็นไรนะ” ซ่งเฟิงลูบหัวน้องสาวเบาๆ ขณะที่ส่งสายตาปรามเมื่อเห็นจงอี้หยวนจะเข้ามาใกล้น้องสาวเขา ‘น้อยๆหน่อยเถอะเจ้าคุณชายใหญ่’
“ข้า...ฮึ่ก ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้ตั้งใจร้องไห้ น้ำตามัน...แสบตาเลยไหลออกมา” เฟิงลี่ใช้แขนเสื้อเช็ดหน้า ก่อนจะเห็นผ้าเช็ดหน้ายื่นมาตรงหน้าแวบๆ ที่เห็นแวบๆเพราะมันหายไปอย่างรวดเร็ว
ผ้าเช็ดหน้าสีฟ้าสะอาดถูกฉวยไปจากมือคุณชายจง และตอนนี้มันอยู่ในมือซ่งเฟิงที่กำลังเช็ดหน้าเช็ดตาให้น้องสาวอย่างเป็นห่วง ก่อนจะเหวี่ยงทิ้งไปอย่างไม่ใยดี และไม่รู้ว่าไปตกอยู่ที่ไหนแล้ว
นั่นทำให้จงอี้หยวนรู้ตัวว่าตนเองห
