บทที่33 ดูถูกข้าได้แต่อย่าบังอาจเอ่ยถึงสำนักข้า2

2114 Words

“ผู้อาวุโสมากประสบการณ์สั่งสอนผู้น้อยนั้นถูกแล้ว แต่อย่าได้กล่าวถึงสำนักของผู้น้อยเลย ท่านไม่ได้รู้จักสำนักเราดี” เอ้อซาที่อายุน้อยที่สุดเอ่ยขึ้นมา ก่อนที่ทุกอย่างจะระเบิดเมื่อได้ยินคำถัดมาของหมอหยู “กระจอก? นี่ข้าไม่ได้ว่าสำนักเจ้าอยู่หรอกหรือ กระทั่งปัญญาจะปกป้องชื่อเสียงสำนักตนเองยังไม่มี สำนักเจ้าคงผลิตแต่ศิษย์ขลาดเขลาออกมา” “ท่าน! ปากของท่านแม้กรอกล้างด้วยยาล้างแผลของศิษย์พี่หกก็คงไม่อาจทำให้สะอาดได้” เอ้อซาตะโกนอย่างเดือดพล่าน หมดมาดความสุขุมทั้งหมด หมอหยูอ้าปากจะตอบโต้ กลับโดนศิษย์สำนักโอสถเล็กๆสวนกลับมารัวๆ “ท่านวิเศษวิโสมาจากที่ใด คิดว่าตนเองเก่งนักหรืออย่างไร กระทั่งนักปรุงโอสถยังไม่ได้เป็น เทียบไม่ได้แม้กระทั่งกับพี่สาวของข้า นางสอบผู้ปรุงโอสถได้ตั้งแต่อายุ12หนาว!” อู่เหยาหมายถึงเฟิงลี่ แม้เขาจะอายุมากกว่าแต่เขาก็ติดเรียกนางว่า ‘พี่สาวเจ้าสำนัก’ ไปแล้ว “เจ้าสำนักของพวกเราเป

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD