Kabanata 30
Jarry’s POV
Magkasama pa rin kaming tatlo nina Harold at Alex. Wala kaming imikang tatlo, hanggang sa makaabot kami sa loob ng aming classroom. Nagbalik na nga kami sa aming upuan. Nauna kaming nakaupo ni Harold at nang akala naming nakaupo na rin si Alex sa kanyang upuan. Nabigla kami nang nakatayo pa pala siya sa gilid naming at may dala-dalang bag na nakasabit pa rin sa kanyang likod.
“Ahh, Lee…Harold, maraming salamat pala sa inyo at pinayagan niyo akong makatabi kayo kanina at makasama sa canteen, nahihiya pa kasi ako sa buong paligid, wala pa akong mga kaibigan at kilala. Kayo pa lang.” nakayuko lang si Alex sa harap namin na parang nahihiya.
“Wala namang problema sa akin iyon, siyempre…kaklase ka namin, kaya dapat lang
