“อื้อออออ อ่าว”
มัลลิกาที่พึ่งตื่นนอนถึงกับแปลกใจ ที่เธอตื่นขึ้นมาบนที่นอนทั้งๆที่เธอจำได้ว่าเธอนอนอยู่บนโซฟาแท้ๆ ก่อนที่หญิงสาวจะกวาดสายตามองไปรอบๆห้องเพื่อหาร่างใหญ่ แต่กลับไม่เจออะไร จนเหลือบไปเห็นนาฬิกาที่วางอยู่ เธอถึงกับต้องเด้งลุกจากที่นอนอย่างไว เมื่อมันบ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว
หญิงสาวรีบลุกขึ้น จนลืมไปว่าร่างกายไม่พร้อม เธอรีบกลับลงไปนอนอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันลุกขึ้นเดินตรงไปยังห้องน้ำ เพราะวันนี้เธอต้องไปทำงาน
“โซเฟียขอโทษนะคะที่ฉันมาสาย”
มัลลิกากระวีกระวาดวิ่งเข้าไปในที่ทำงานก่อนจะรีบเอ่ยขอโทษ โซเฟียหันมามองมหญิงสาวที่ยืนหอบเหนื่อยอย่างนึกขัน เพราะดูท่าคนตรงหน้าคงไม่รู้ว่าฟรานซิสได้แจ้งเรื่องนี้กับเธอแล้วว่าวันนี้มัลลิกาอาจไม่เข้ามาทำงาน
“ไม่ต้องขอโทษฉันหรอก บอสบอกว่าเธออาจไม่เข้าวันนี้ แต่โชคดีจังที่เธอมา ฉันต้องออกไปทำงานข้างนอกพอดี ฉันฝากงานที่ออฟฟิตด้วยนะ”
โซ
