เตียงยวบยาบ วิรามรรีบพลิกกายกลับ กระถดหนี แต่ก็ต้องไปจนมุมที่หัวเตียง “อย่าลืมข้อตกลงของเราสิครับ ไหนว่าจะตามใจผม ผมว่าไงก็ว่าตามนั้น ผมอยากให้ทำยังไงต้องเชื่อฟัง” วิรามรคิดว่าหล่อนเจอคนเจ้าเล่ห์เข้าแล้ว นายคนได้คืบจะเอาวา กำลังตีความข้อตกลงแบบไร้ขอบเขตจำกัด แต่ก็เอาเถอะ หล่อนจะยอมให้สักครั้ง ทุกอย่างจะได้ยุติเสียที “ก็ได้ ทีนี้บอกมาว่าฉันจะต้องทำอะไร” “เดี๋ยวก่อนนะ ตอนนี้ยังนึกไม่ออกว่าจะให้ทำยังไง ขอผมทำก่อนละกัน” พูดจบร่างสูงกำยำก็เข้าถึงร่างกระถดหนี จัดแจงเปลื้องชุดนอนออกจากร่างงามโยนทิ้งไปก่อนซุกไซ้ใบหน้าเข้ากับซอกคอ ข้างแก้ม หยุดที่ริมฝีปากนุ่มแสนหวาน แรกทีเดียววิรามรเม้มไว้แน่น กระทั่งนึกถึงเงื่อนไขข้อตกลง จึงได้ยอมเผยอปากอิ่มรับเอาลิ้นอุ่นจัดให้เข้าไปสำรวจโพรงปากอบอุ่นของตน ดอนยิ่งกว่าถูกใจ เมื่อหญิงสาวยอมจูบตอบอย่างไม่เกี่ยงงอนเป็นครั้งแรก เขาเริ่มสอดมือหนาควานหาเ