I HATE YOU THE MOST

CONFRONTATION

Chapter Five

-Marta-

Mabilis lumipas ang araw at ngayon ay halos mag-aanim na buwan na ako sa mansion ng mga De Lana, at tulad paring dati ay hindi ako puwdeng lumabas kaya wala akong nagagawa kung puro cross stitch.

Marami na nga akong nagawa at lahat lang ay nasa kuwarto ko. Wala rin kasi akong mapaglalagyan sa labas dahil hindi pwdeng basta ko na lang ito isabit sa labas dahil magagalit daw si Jacinto kapag basta ko nalang ito niligay.

Palagi rin nagpupunta dito si Kuya Arman para humingi ng pera sakin pero wala akong maibigay kaya naman nakakatikim ako dito ng sampal at minsan pati sabunot ay nakakamit ko dito sa tuwing kukuha ito ng pera sakin.

Ayaw kasi nitong maniwala na walang iniwan sakin si Jacinto kung di ang mga tauhan nitong nagbabantay sakin.

“Ang bobo mo naman Marta, wag mong sabihin na hanggang ngayon hindi mo parin napapaibig ang lalaking yon. Ang tanga mo ewan ko pa kung bakit ikaw pa ang kinuha ni Papa eh wala ka naming silbi sa aming pamilya.” Sabi nito sakin bago bitiwan ang aking buhok sa pagkakasabunot nito.

“Sa susunod na linggo babalik ako dito para kunin ang pera at dapat ay nakahanda na ito kung hindi masasaktan ka lalo kapag nalaman pa ito ni Papa. Kaya kung ako sayo gumawa ka ng paraan para makuha ang loob ni De Lana na yun kung ayaw mong mismong si Papa pa ang pumunta dito." Sambit nito na lalong ikinatakot ko.

Dahan-dahan naman akong tumayo ng makaramdam ako ng pagkahilo at ng may sumagi sa aking isipan na hindi maintindihan kung isang ala-ala ba yun o isa lamang pangitain.

Hindi ko kasi malaman ang sarili ko may mga napapanaginipan akong malakas na pagsabog at maraming patay. Naglalakad ako sa isang mausok na lugar at tinatawag ang Daddy ko pero bigla na lamang merong nagtakim ng aking ilong at nakatulog ako.

Palaging hanggang don lang ang aking naaalala at bigla na lamang ako magigising. Simula ng magdalaga ako ay palaging iyon lang ang napapaniginipan ko kaya naisip ko na baka merong nangyari sakin ung bata pa ako. Hindi kaya nakidnap ako, mga pumapasok sa king isipan dahil na rin dito ay lumaki ang takot kong lumabas ng bahay.

Nasa kuwarto na ako at ginagamot ang sugat sa aking labi ng biglang bumukas ang pinto at nagmamadaling kinuha ni Raymond ang bulag at ito na mismo ang gumamot sa mga pasa na nakuha ko sa pagsampal sakin ni Kuya Arman.

“I'll do it,” Sambit nito sa nagpipigil ng galit.

“Kaya ko naman.” Sagot ko at tatangkain na kunin dito ulit ang bulak. Pero tinignan lang ako ng masama nito at dahil don ay hinayaan ko na lang ito sa nais nitong gawin sakin.

“Salamat, pero ano pala ang ginagawa mo dito?" Tanong ko habang nililigpit ang medicine kit at ibinalik sa lalagyanan nito.

“I'm hungry, I was going to cook you some pickles, but they told Yaya Sol that your big brother, the animal, has come here.” Galit ang boses nito na hinayaan ko na lang din.

Si Raymond ang palaging dumadalaw sakin bukod sa mga Kuya ko dito sa mansion, palagi kasi itong gutom kaya gustong palaging nagpapaluto ng paborito nitong adobo.

Madalas din nitong makita si Kuya Arman at Kuya Albert na nanghihingi sakin ng pera at nasasaktan ako sa tuwing wala akong maibigay dito. Pagkakataon pa ng na iton mismo ang nagbigay ng pera sa mga Kuya ko para lang wag akong saktan.

Pero ang pinagtataka ko ay kung bait parang takot ang mga ito kay Raymond, bagay na hindi ko maintindihan.

“Wala kabang katulong sa bahay n’yo ang alam ko mayaman ka at malaki ang mansion pero lagi ka rito nakikikain anong gagawin mo sa yaman mo kung hindi gagastuhin masyado kang kuripot Raymond.” Sagot ko na ikinatawa na lang nito.

“Alam mo masyado ka na ring palasagot noh, kung pinagluluto mo na lang ako baka mabusog pa ako.” Sabi nito at inakbayan ako pababa ng hagdan at para rin pumunta ng kusina.

Pero nagpaliko na kami dun ay siya naman pagpasok ng lalaking may kasama ring babae. Nagulat pa ako dahil kilala ko ang kasama nitong babae at ang lalaki ay ang aking asawang halos anim na buwan ding hindi nagparamdam mula ng umalis.

“Dude,“ Sabi ni Raymond at lumapit sa kaibigan, ako naman ay nakatayo lang at hindi makagalaw dahil tinitigan agad ako ng masama ng babaeng kasama nito. Ang titig nito ay nagsasabing magpanggap ako hindi ito kilala. Kaya bagsak ang balikat papunta ng kusina.

“Babe, your mansion is beautiful, I will definitely like to live here.” Narinig ko pang sabi ni Ate Erica, Yes si Ate erica ito hindi kami sabay lumaki sa amnsion dahil may sarili agad itong bahay kahit na bata pa lang kami noon.

Sa mga party lang sa mansion kapag nakikita ko ito at alam ko rin na ito ang poborito ng aming pamilya kaysa sakin. At mukhang pati si Jacinto ay nakuha na rin nito napapailing akong isipin na wala talaga ang may gusto sakin.

Napahawak ako sa aking mata ng may tumulong luha mula roon nasa ganoong akong pag-iisip ng biglang umakbay muli sakin si Raymond andito na pala ito ng hindi ko namamalayan.

“Jowa ng asawa mo,” Bulong nito sakin na nginitian ko na lang.

“Alam ko” Sagot ko na ikinatawa na lang naming dalawa.

“What's funny? Biglang salita ni Jacinto habang nakaangkla si Ate Erica sa kanya at matalim pa rin ang tingin sakin.

“Marta and I just found something funny.” Sagot na lang ni Raymond dito na lalong ikinasimangot ng mukha nito.

“How long have you two been close?” Tanong ni Jacinto habang pinaghihila ng bango si Ate Erica at kami naman ni Raymond ay nagkatinginan.

“From leaving you and not thinking that you are married.” Sagot ni Raymond na ikinalingon ko dito na siya namang galit ang makikita sa mukha ni Jacinto, nagtataka man ako dahil sa tingin ko ay wala itong karapatang magalit kung ito nga ngayon may kasamang ibang babae eh, hindi naman ako nagaklit pero aaminin kong masama ang loob ko dito.

“Oh, dude don't be mad I'm just telling the truth here. Then don't worry about Marta, she accepts that you have babes.” Dag-dag pa nito sa kaibigan niya, mabuti nalang at dumating na ang pagkain tumulong na ako sa pagsisilbi sa kanila at ng matapos ang lahat at naayos ang mga ulam ay sumabay na ako sa mga katulong na lumabas.

Alam ko namang hindi nila mapapansin ang pag-alis ko kaya naman minabuti ko na lang muna manahimik kahit sandali. Alam kong magkakaroon ng gulo ngayon lalo pa andito si Ate Erica, hindi ko alam ang kung bakit ito andito at kung bakit kasama nito si Jacinto. Pero isa lang ang alam ko gulo ang hatid nito sa pamilya ng mga De Lana.