“หึ! ง่ายดีนะคะ พี่ขุนมีแต่ได้กับได้ ส่วนเดียร์มีแต่เสียกับเสีย แค่ขอได้อะไรสักอย่างบ้าง แค่ขอโอกาสแค่นั้นเอง เหมือนเดียร์จะได้อะไรบ้างหลังจากที่เสียของสำคัญไป แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรเลย”
“พี่ขอโทษนะเดียร์ แต่พี่ไม่อยากให้เดียร์เสียเวลา สิ่งที่พี่พูดมันอาจจะทำร้ายความรู้สึกเดียร์มาก แต่พี่ก็ยังยืนยันคำเดิมว่าพี่ไม่คิดว่าพี่จะรักใครได้อีกแล้วนอกจากคน ๆ นั้นของพี่”
“...”
“เข้าใจพี่นะ”
“แล้วใครเข้าใจเดียร์คะ”
“เดียร์ พี่รู้ว่าเดียร์เป็นผู้หญิงฉลาด”
“แล้วยังไงคะ ฉลาดแล้วเกี่ยวอะไรกับเรื่องของเรา”
“คนฉลาดจะรักตัวเองมากพอ”
“...”
“พี่ขอโทษนะ แต่พี่ว่าเดียร์จะเจอความสุขมากกว่าดันทุรังทำอะไรเพื่อพี่”
“...”
ติ๊ด!
“เฮ้อ!”
เธอไม่พูดอะไรนอกจากเงียบแล้วตัดสายไปเอง พอเธอวางสายผมจะทำอะไรล่ะครับนอกจากถอนหายใจ
ไม่ได้สบายใจหรอกที่ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งเสียใจ แต่ไม่ว่ายังไงก็ต้องทำ เพราะสุดท้ายไม่ว่
