“เดี๋ยวเถอะนะ เดี๋ยวแกจะโดน อย่ามาทำนิสัยแบบนี้นะขุนเขา”
“หึ ๆๆ ไม่ต้องมาขู่เลยครับอา ระวังไว้เถอะเดี๋ยวมีคนได้โดนก่อนผมแน่ถ้ามาห้ามกันมาก ๆ”
“...ช้องกลับไปพักผ่อนที่บ้านก่อนลูก” ผมพูดจบอาณีก็หันไปมองคนที่เอาแต่นั่งทำหน้างงแล้วก็บอกเธอเสียงเครียด
หึ ๆๆ จะไม่ให้เครียดได้ไงในเมื่อผมไม่ได้พูดเล่นเลย อาณีรู้ดีว่าผมพูดเล่นรึเปล่า
“ค่ะอาณี” ช้องนางก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ กับผู้ใหญ่ว่านอนสอนง่าย ทีกับผมแม่งโคตรดื้อ
แต่ผมไม่ได้หมายความว่าเธอทำตัวดีแค่เฉพาะกับผู้ใหญ่หรอกนะ เธอน่ารักของเธอแบบนี้ล่ะแต่เธอแค่ดื้อกับผมที่ใจร้ายกับเธอแค่คนเดียว ก็จะให้ใจดีได้ไงวะ ใจดีไปเดี๋ยวก็คิดว่าเป็นพี่ชายที่แสนดีน่ะสิ ไม่เอาหรอกผมไม่ต้องการ
อาณีไม่พูดอะไรต่อนอกจากรอให้ช้องนางออกไปถึงได้หันมาจ้องหน้าผมที่รอให้อาเปิดการสนทนาต่ออยู่ก่อนแล้ว
“เชิญครับคุณณี”
“อย่ามากวนประสาทอานะขุนเขา” หึ ๆๆ ทีตอนนี้เลิกตะคอกโวยวายแ
