“...ตื่นแล้วเหรอ”
“ค่ะ” เขาเปิดประตูเข้ามา พอเห็นฉันก็เงียบนิดหน่อยแล้วก็ถามขึ้น
“อื้ม อยากออกไปเดินเล่นรึเปล่าล่ะ”
“งานยังไม่เสร็จเหรอคะ”
“อืม อีกเยอะเลย” เขาตอบแล้วก็เดินไปที่โต๊ะทำงาน อีกเยอะเลยงั้นเหรอ
“ถ้างั้นขอออกไปเดินเล่นฆ่าเวลาแล้วกันนะคะ เบื่อ”
“...ตามสบาย”
“ขอบคุณค่ะ” เขาเงียบไปนิดหน่อยคงกำลังชั่งใจว่าจะให้ช้องนางคนนี้ออกไปเจอความสุขบ้างดีไหมล่ะมั้ง แต่ก็ยังถือว่าโชคดีที่สุดท้ายเขาอนุญาตฉันก็เลยลุกขึ้นแล้วค่อย ๆ วาง...สูทของเขาที่มาอยู่บนตัวฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
สงสัยเวทนามั้งคะในเมื่อเปิดแอร์เย็นซะขนาดนี้ อย่าหาว่าฉันเอาแต่คิดลบเลยนะ เพราะถ้าใครมาเป็นฉันโดนเขาร้ายใส่ตั้งแต่เด็กจนโต หลายรื่องไม่มีเหตุผลเอาซะเลยยังเอามาทะเลาะได้จะเข้าใจเองว่าทำไมฉันเอาแต่มองเขาในแง่ลบมาตลอด
“เดี๋ยว”
“คะ”
“เอาโทรศัพท์ไปด้วย”
“ฮะ?” หูผึ่งเลยค่ะพอได้ยินคำว่าเอาโทรศัพท์ไปด้วย จากที่
