“...ตื่นแล้วเหรอ” “ค่ะ” เขาเปิดประตูเข้ามา พอเห็นฉันก็เงียบนิดหน่อยแล้วก็ถามขึ้น “อื้ม อยากออกไปเดินเล่นรึเปล่าล่ะ” “งานยังไม่เสร็จเหรอคะ” “อืม อีกเยอะเลย” เขาตอบแล้วก็เดินไปที่โต๊ะทำงาน อีกเยอะเลยงั้นเหรอ “ถ้างั้นขอออกไปเดินเล่นฆ่าเวลาแล้วกันนะคะ เบื่อ” “...ตามสบาย” “ขอบคุณค่ะ” เขาเงียบไปนิดหน่อยคงกำลังชั่งใจว่าจะให้ช้องนางคนนี้ออกไปเจอความสุขบ้างดีไหมล่ะมั้ง แต่ก็ยังถือว่าโชคดีที่สุดท้ายเขาอนุญาตฉันก็เลยลุกขึ้นแล้วค่อย ๆ วาง...สูทของเขาที่มาอยู่บนตัวฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ สงสัยเวทนามั้งคะในเมื่อเปิดแอร์เย็นซะขนาดนี้ อย่าหาว่าฉันเอาแต่คิดลบเลยนะ เพราะถ้าใครมาเป็นฉันโดนเขาร้ายใส่ตั้งแต่เด็กจนโต หลายรื่องไม่มีเหตุผลเอาซะเลยยังเอามาทะเลาะได้จะเข้าใจเองว่าทำไมฉันเอาแต่มองเขาในแง่ลบมาตลอด “เดี๋ยว” “คะ” “เอาโทรศัพท์ไปด้วย” “ฮะ?” หูผึ่งเลยค่ะพอได้ยินคำว่าเอาโทรศัพท์ไปด้วย จากที่