Five

2263 Words
Kanina pa nakaalis sina tita Fiona at si Henry. Kanina pa din ako hindi kinikibo ni Xander. Pag nakikita n’ya ako na papalabas ng kwarto ko ay babalik agad s’ya papasok naman ng kwarto n’ya. Ano ba'ng problema no’n? Kakabati lang namin tapos hindi na naman s’ya namamansin. Ang hirap talaga espellingen nitong lalaking 'to. Bahala nga s’ya. Florence calling.. Ano naman kaya ang sadya ng bruhang 'to? “Oh? Napatawag ka?” Matabang na sabi ko matapos kong sagutin ang telepono. Nailayo ko ng wala sa oras ang phone ko dahil bigla bigla nalang s’ya tumili. As in ang haba ng tili n’ya. “iiiiiihhhh! Grabe talaga Chescka!” “Bakit?” I can imagine her na nag iinhale exhale. Psh. Ano na naman kaya ang sasabihin nito? “Dahil bestfriend kita, sa'yo ko 'to unang ibabalita bago ko ipagsigawan sa buong mundo!” Inilayo ko ulit ang phone sa tenga ko. Grabe naman kasi s’ya makasigaw. Di n’ya ba alam ang salitang 'kalma'? “Pwede ba? Yung boses mo pakihina? kulang nalang marinig ka sa kabilang kanto! Ano ba kasi yang sasabihin mo?” Iritang tanong ko. “Sorry naman. Naexcite lang talaga ako hehe” “Oh, e ano na nga? Bilis na may ginagawa ako.” Kahit wala naman talaga. Naku sinasabi ko talaga. Pag 'yan hindi importante baka masapak ko 'tong si Florence! Pustahan. “MAY BOYFRIEND NA AKO!” She has w-what? Teka nga, baka may tutuli lang 'tong tenga ko. Baka namali lang ako ng dinig. “Anong sabi mo?!” “May boyfriend na ako! Bingi lang bingi?” “Ano? e akala ko ba makaHenry ka?” “Nagbago na isip ko e! Mas gusto ko kasi yung boylet ko ngayon at promise seryoso na ako sa relasyon this time.” Hay, makailang ulit na n’ya sinabi 'yan. Sana tuparin n’ya na this time dahil nakaksawa na marinig ang linya n’yang 'yan. “Talaga lang ah? San mo naman kaya napulot 'yan?” “Anong napulot? Grabe ka! Ultimate crush ko kaya ‘yon since elementary! Nakita ko s’ya nung nag bar tayo nung isang araw remember?” “Oh, tapos?” “Ayun, nagkamustahan kami tapos nagkwentuhan ng mahaba kasing haba ng hair ko. At akalain mo ‘yon? Alam n’ya pangalan ko tas nag confess s’ya na matagal n’ya na pala akong gusto. Ang ganda ko noh? Tapos ayun, umamin din ako tapos..” “Tapos..?” “May..m-may nangyari sa'min.” Halos pabulong nang sabihin n’ya ‘yon pero malinaw pa rin na nareceive ng tenga ko. “ANO?!” napatayo ako mula sa pagkakaupo ko sa kama ko. “Pumayag ka?!” “Oo naman, diba sabi ko ibibigay ko lang ‘yon sa taong mamahalin at seseryosohin ko?” “Pero akala ko ba pag kasal kana?” “Wala e, nadala ako ng emotions ko. E bakit ikaw? Bakit binigay mo kahit ‘di mo mahal?” Natigilan ako. Hindi ko alam ang isasagot ko. Alang naman sabihin ko na naibigay ko ‘yon dahil nadala ako ng L. Nakakahiya kaya. “T-teka, tinatawag na ako ni mama. Kakain na daw ng hapunan.” Pag dadahilan ko. “Sige bye!” Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama. At itinabi ang phone ko. Napailing nalang ako ng pumasok ulit sa utak ko ang sinabi ni Florence. Makababa na nga lang. Nagugutom na ako. Nang bumaba ay nakita ko si mama at tito Ken na naglalampungan. Tss ang laswa pero anong magagawa ko? Inlove daw e. “Ma, nagugutom na po ako.” Tumigil sila saglit sa harutan nila saka ako nilingon ni mama. “May pagkain sa mesa anak. Bagong luto ‘yon. Dalhan mo nalang rin si Xander sa kwarto n’ya. Hindi pa kumakain ng hapunan ‘yon.” “Di pa s’ya bumababa?” Tss. Baliw ba s’ya? Baka magkasakit s’ya n’yan pag ‘di s’ya kumain! Napaka arte n’ya talaga ngayon. “Oo, siguro ay na upset s’ya nang pagalitan ng tito mo.” Tumingin s’ya kay tito at mahinang kinurot ang ilong nito. “I need to do that. Dahil mali ang ginawa n’ya. Sinaktan n’ya ang pinsan nyo.” Paliwanag ni tito Ken. Tumango na lamang ako. Nagpaalam ako sa kanila para kunin ang pagkain sa mesa. Napagdesisyunan ko na ring dalhin narin doon ang pagkain ko para doon na din ako kumain. Inilagay ko sa tray ang mga pagkain. At dahan dahang umakyat sa hagdan. Nang makarating ako sa pinto ng kwarto n’ya ay ‘di na ako nag abalang kumatok. Basta nalang ako pumasok at mabuti nama't nakabukas pala ito. Nakatalikod ito sa'kin na nakahiga sa kama n’ya. Siguro'y tulog. Inilapag ko ang dala kong pagkain sa isang maliit na mesa na katabi ng kama n’ya. Umupo ako sa gilid ng kama n’ya at mahinang niyugyug ang balikat n’ya. “Uy, gising ka?” Hindi s’ya sumagot kaya nilakasan ko ng unti ang pagyugyug. “Gising na bilis! Kakain tayo.” Nagulat ako nang alisin n’ya ang kamay ko sa balikat n’ya. Gising naman pala s’ya. “Wala akong gana.” “Pero, baka sumakit tyan mo. Halika na may dala akong pagkain. Sabay na tayo gusto mo?” Nilingon n’ya ako. “Alis!” “Alam mo ang sungit mo! Ikaw na nga 'tong inaaya kumain e! Tara na!” Hinawakan ko ang kamay n’ya para hilain s’ya patayo. Nakita kong napangiwi s’ya kaya binitawan ko agad ang kamay n’ya. Nag aalalang nilapitan ko ito. “Masakit?” Tanong ko at tinignan s’ya na nakangiwi pa rin. “f**k! Will you just leave?!” Mahigpit n’yang hinawakan ang kamay n’ya. Shit! Nakuha n’ya siguro ‘yon nung nag away sila ni Henry kanina. Damn! Di man lang s’ya nagsabi agad! Nagpanic ako at naghanap ng first aid kit sa kwarto n’ya. Nakakagulat na nakita ko ito sa ilalim ng kama. “What the hell are you doing?!” Protesta n’ya ng hawakan ko ulit ang kamay n’ya. “Why didn't you tell me earlier? May masakit pala sa'yo!” Galit na sabi ko sakanya habang sinisimulang gamutin ang kamay n’ya. “Why would I tell you? You're busy flirting with him,” he tsked and look away. “I'm not flirting! Ginagamot ko lang ang sugat n’ya!” “Oh, really,” he sarcastically said. Di ko nalang s’ya pinansin at pinagpatuloy nalang na gamutin ang kamay n’ya. Napaigtad ako nang ilagay n’ya sa likod ng tenga ko ang ilang buhok na nakabalandra sa mukha ko. Napailing nalang ako. “Sa susunod wag mo na syang aawayin ulit!” I said at seryosong tinignan s’ya. “I knew it! You're on his side!” Binawi n’ya ang kamay n’ya. Mabilis kong kinuha ulit ‘yon. “Hindi ko s’ya kinakampihan! Nag aalala lang ako sa'yo. Ayokong pagalitan ka na naman ni tito! At ayokong nasasaktan ka tulad nito. Tignan mo, namamaga ang kamay mo.” Ngumuso s’ya at para bang pinipigilan ang sarili n’yang ngumiti. But failed. He ended up smiling. “What?” Iritado kong sabi sa biglaan n’yang pag ngiti. Biglang sumeryoso ang mukha n’ya. I didn't know he can do that in an instance. He change his mood easily. “Nothing, let's eat before I change my mind.” Supladong sabi n’ya at kinuha ang pagkaing dinala ko para sa kanya. Tahimik kaming dalawa habang kumakain. Hindi nalang din ako nag ingay. Don't talk when your mouth os full ika nga. “Who initiated the kiss?” Biglang tanong n’ya sa ikinahaba ng katahimikan sa pagitan namin. Mukhang nahulaan n’yang naguguluhan ako kung ano ang ibig n’yang sabihin. Tumikhim s’ya. “You kissed right? Ni Henry... who initiated?” “A-Akala ko ba nakita mo 'yong video?” “I only watch it for about five seconds. I can't stand it. Now tell me... who initiated?” Nakita ko ang pagkuyom ng kanyang palad matapos n’yang masabi ‘yon. “Sya...” hindi ako makatingin sa kanya ng diretso. Natahimik s’ya ng ilang sandali bago mag salita ulit. “You started it...” hindi 'yon tanong. “I was drunk. And...and I don't know what I'm doing. I-I just danced and I didn't expect he'll kiss me.” f**k! I know I'm not drunk that night but thank you margarita! I got a little excuse because of you. “He can't be not turned on. Your booty is on his...” 'di n’ya matuloy tuloy ang sasabihin. Marahas syang suminghap. Pabagsak n’yang ibinaba ang kanyang tinisor at kutsara sa kanyang plato. “Wala na akong gana. I'll sleep. If you're done, lock the door.” Nagulat ako sa pagbabago ng mood n’ya. Parang may kumurot sa bandang dibdib ko dahil sa panlalamig n’ya sa akin bigla. Galit ba s’ya sa akin? Dahil ba pinatos ko ang pinsan n’ya? Nagsisisi naman na ako. Hindi naman na ako uulit. Nawalan na din ako ng gana. Niligpit ko na ang aming pinagkainan at dinala lahat sa kusina. Nandoon pa rin sina Mommy at tito pero abala na sila ngayon sa mga hawak nilang papeles sa mesa. Nakakahiya naman kung iistorbuhin ko sila. Tungkol sa work ang ginagawa nila for sure. “Mommy, tito...” mahina kong tawag sa kanila. Napatingin naman sila sa akin. “Tapos na po kaming kumain...” “Oh, that's good darling. You go now to sleep.” Ibinalik ni Mommy ng tingin sa papeles na hawak n’ya. “Uh...” hindi ko alam kung paano ko sisimulan baka kasi hind sila pumayag. Mukhang napansin ni tito Ken na hindi pa ako umaalis kaya't napatingin syang muli sa akin. “What is it hija? Do you want anything?” Malambing na tanong n’ya. Napakamot ako sa aking batok. “Uh... ano, p-pwede po bang matulog muna ako sa kwarto ni Xander? Sira po kasi ang aircon ng kwarto ko.” Tinitigan ako nila ng matagal. Halos mangatog ang aking binti. Nakakaintimidate ang kanilang mga titig. Sana naman pumayag sila. Pero, ayos lang din naman kung hindi. Sumubok lang naman ako. “You bought your own pillow there. Xander doesn't want to share his four pillows.” Nag angat ako ng tingin kay tito. I can't believe it! Pumapayag na s’ya? Pumapayag s’ya! “Opo...” “Don't snore Corrine, you're brother might kick you out of his room.” Paalala ni Mommy. Ngumuso ako. “Mom, I don't snore!” “I'm just kidding hija, just glad you two look close already. Dati kasi ay halos 'di kayo mag pansinan.” “Uhm, akyat na po ako Mom, tito. Goodnight po.” Paalam ko sa kanila. Kumuha ako agad sa aking kwato ng dalawang unan. Ang totoo ay 'di naman talaga sira ang aircon ko. Gusto ko lang matulog sa tabi ni Xander dahil galit pa rin s’ya sa akin dahil sa ginawa ko sa pinsan n’ya. If my body will only be the key to make it up to him then, okay... Dahan-dahan akong pumasok sa kanyang kwarto. Tanging lampshade na lang ang ilaw sa loob. Pumwesto sa kanyang likod. Pinagmasdan ko lang ang kanyang malapad na likod. Ano ba ang gagawin ko? Should I wake him up? Baka pagod na s’ya dahil magdamag n’ya akong inangkin kagabi. Kahit ako din naman ay napagod. Pero kung gusto n’yang gawin ulit namin 'yon ngayon para lang makabati na kami, ibibigay ko ‘yon sa kan’ya ng walang pag-aalinlangan. Niyakap ko na lang s’ya. Bukas na lang siguro, kakausapin ko s’ya. “What the f**k!” Biglang bumangon s’ya. “Cheska! You scared me! Ano’ng ginagawa mo dito?” Bumangon din ako at dinampian s’ya ng magaan na halik sa labi. Kitang-kita ko ang panlalaki ng kanyang mata sa ginawa ko. “Gusto mo ba akong angkinin ngayong gai? Sayo-sayo ako Alexander…” “What are you doing? Go to your room!” Pagalit na sabi n’ya. Tinataboy n’ya ba ako? I can't believe this! I feel offered! Nilunok ko na nga ang pride ko pero tinanggihan n’ya pa ako? This can’t be. Hindi ako tatanggap ng pagtanggi. Walang pag-aalinlangan kong binaba ang zipper ng ang night dress sa mula sa likod. It fell gracefully to the ground. Kumandong ako sa kan'yang hita at hinalikan s’ya sa kanyang leeg. Pataas sa kanyang panga. Tinulak n’ya ako. Dismayado akong nagulat. “Cheska, what's happening to you?” “Just take me okay? I'm doing this so you'll forgive me! I'm sorry if I kissed your cousin! I was drunk! I don't know what I'm doing!” “And this is your way of sorry?” Nanliit ang kanyang mga mata. Ibinuka ko ang bibig ko para sana magpaliwanag pero kalaunan ay natanto kong wala na akong balang paliwanag. Idinaan ko na lang sa irap ang pagkapahiya. That was a desperate move. Akala ko’y bibigay siya ngunit nagmukha lang akong engot. “It's not like that...” hindi ko s’ya matingnan. This is dumb. I should not have done that. Sana natulog na lang ako sa aking kwarto. Sana 'di na ako nagpunta dito. Bumuntong hininga s’ya. Marahan n’ya akong itinulak pahiga. Kinubabawan n’ya ako pagkatapos ay hinalikan n’ya ang ibabaw ng aking dibdib tapos ay sa aking labi. “No...” he said. Hinagilap n’ya ang aking damit at s’ya na mismo ang nagsuot nito sa akin. “Why? Don't you want us to-” “I said, no...” Pumikit s’ya at kinalma ang sarili. Hinaplos n’ya ang aking buhok. Hinalikan n’yang muli sa aking labi. “We will not do that tonight. We'll just cuddle.”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD