ต้องการอะไรจากเฟรนด์อีก
☆☆>>>>>♡
“เออมึงจะเอาอะไรไหม พวกกูออกไปหาอะไรกินก่อน รีบมาหามึง เลยยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงนี่ก็จะเย็นแล้วนะ”แบงค์บอกก่อนจะชวนพิณออกไปกินข้าวข้างนอก
“นี่รีบมาเผือกซะมากกว่าห่วงกูดิพวกมึงอ่ะ”เฟรนด์ไม่วายเหน็บเพื่อนทั้งสองคน นี่เฟรนด์ยังไม่มั่นใจเลยว่าเพื่อนเขามันห่วงเขาจริง ๆ หรือแค่อยากรู้เรื่องภากรกันแน่ฮึฮึ
“อันนั้นมันก็ใช่ แต่ว่ามึงยังเล่าไม่จบนะ หายป่วยเมื่อไหร่ ต้องรีบเล่ามา วันนี้ยกให้หนึ่งวันแล้วกัน”พิณกล่าวออกไปอย่างคาดโทษ ไม่ยอมง่าย ๆ แน่ เรื่องที่เขาอยากรู้ ต้องได้ยินจากปากเฟรนด์
--------#######-------
แกร่ก !!
“สวัสดีครับคุณภากร/สวัสดีค่ะคุณภากร”พิณกับแบงค์ตกใจที่อยู่ ๆ ภากรก็เข้ามารีบทักทายภากรแทบจะพร้อมกัน
“สวัสดี นี่มานานรึยังครับ”ภากรทักทายเพื่อนของเฟรนด์อย่างเป็นกันเอง พิณกับแบงค์ถึงกับลอบถอนหายใจอย่างโล่งอก นีท่าจะกลัวภากรมากจร
