01
505 Words
มะไฟ TALK
วันนี้ฉันมาเรียนตามปกติของฉันโดยการปั่นจักรยานมาแต่เช้า กว่าจะถึงก็น่าจะประมาณ7:30โรงเรียนก็ไกลพอควรอยู่ แต่มันก็ไม่ได้ลำบากหรอกถ้าจะปั่นจักรยานไป
"ลั๊นๆๆๆลา ลั๊นๆๆๆลา" ฉันปั่นจักรยานไปร้องเพลงไปตามปกติของฉัน
เอี๊ยดดด โครมมม
ตุบบ" โอ้ยยย ขับรถประสาอะไรวะ ไม่มีตาดูรึยังไง" ฉันตะโกนด่าออกไปเมื่อตัวเองโดนชนที่ท้ายรถจักรยานจนล้มลงไป
"...." มีใครก็ไม่รู้เดินลงมาดูฉัน แต่มันแค่ดูจริงๆนะ ไม่ช่วยอะไรเลย ใส่แว่นตาดำชุดสูทสีดำทำหน้าเก๊กคิดว่าหล่อนักหรือยังไง
"นี่ลุง ไม่คิดจะช่วยหน่อยหรอ ชนแล้วไม่ขอโทษยังจะมายืนมองอีก "
" ใครลุงมึง กูไม่ใช่พี่ของพ่อมึง! "อ้าวว พูดแบบนี้ก็สวยดิเพ่ เล่นกับอีไฝแม่จะศอกเข้าปลายคางเข้าให้
"หยาบคายชะมัด แล้วไม่คิดจะช่วยหน่อยหรอ"
"ทำไมกูต้องช่วยละ" ลุงพูดพร้อมกับเอามือกอดอกทำหน้านิ่งๆ
" เอ้า!! ลุงชนหนูลุงก็ต้องช่วยสิ"
" จะเอาเท่าไหร่ละ กูจะจ่ายให้"
" จ่าย จ่ายอะไร! "
" ก็จ่ายเงินค่าเสียหายไง อยากได้ไม่ใช่หรอเงินอะ"
"นี่ลุง.. จะบอกอะไรให้นะ ที่หนูพูดเนี่ยก็แค่อยากจะให้ลุงมีความรับผิดชอบมากกว่านี้ นี่อะไรขอโทษซักคำก็ไม่มี แล้วยังจะมาพูดจาแบบนี้อีก"
"... "
" เออๆแล้วแต่เหอะ ไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด"ฉันไม่สนใจหรอก ไม่ง้อด้วย ฉันปัดเสื้อผ้าให้สะอาดก่อนจะคว้าจักรยานจูงออกมา มันปั่นไม่ได้แล้วละ แม่งแว่นก็ตกแตกตาลายไปทั่วเลยทีนี้ จะเรียนรู้เรื่องอีกมั้ยละ
บรื้นนน อ้าววเห้ยยย มันไปจริงๆด้วย หืมมม แม่งขับรถปาดหน้าออกไปเฉยเลย รู้งี้นะรับเงินมาก็จะดีหรอก จะได้เอาไปตัดแว่นใหม่ รู้มั้ยกว่าจะได้ตัดแว่นมาต้องลอมตังเกือบปีถึงจะได้
ฉันว่าวันนี้ถึงโรงเรียนสายแน่นอนเลย รถก็พังอีก โอ้ยยยซวยแต่เช้าเลยกู
"อ้าววมะไฟ ทำไมสภาพเป็นแบบนี้ละ" เสียงคุณครูถามขึ้นเมื่อเห็นสภาพฉันจูงจักยานเข้าโรงเรียน
"สวัสดีค่ะอาจารย์ พอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะ เลยมาช้า" ฉันยกมือไหว้อาจารย์ก่อนจะเล่สเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟัง
"แล้วจะเรียนไหวมั้ยละ แว่นก็พังจะมองเห็นหรอ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูเรียนไหว"
"อื้มๆ งั้นก็เข้าเรียนเถอะ ป่านนี้เพื่อนคงรอแล้ว"
"ค่ะอาจารย์"ฉันยกไหว้อาจารย์ก่อนจะเดินเข้าไปในชั้นเรียน อย่าให้เจออีกนะ ไอ้ลุงเปรตตัวลาย แม่งถ้าเจออีกนะจะสับศอกเข้าให้เลย
- Writer
