“ก็...ตั้งแต่ไอ้หน้าอ่อนนั่นเดินมาหาคุณ จริง ๆ ผมมาถึงตอนนั้น กำลังจะเข้าไปทักคุณแต่ก็เห็นไอ้นั่นเดินมาเลยนั่งอยู่แถวนั้น...ด้านหลังคุณ”
“ได้ยินหมดเลยสินะ”
“เปล่าครับ ได้ยินคุณพูดแต่ไม่ได้ยินเรื่องทั้งหมดในใจของคุณ” ฉันชะงักไป คำพูดของเขาทำให้ใจของฉันพองโตขึ้น เขาไม่ได้ตัดสินใจเชื่อทุกอย่างที่ได้ยิน เขากำลังบอกกับฉันว่าเขา...อยากรู้เรื่องของฉันมากกว่านั้น พอคิดแบบนี้ฉันก็ได้ยกเบียร์ขึ้นดื่มอีกครั้ง พร้อมกับค่อย ๆ เกากีตาร์เป็นเสียงดนตรีเบา ๆ ขณะที่กำลังเริ่มเล่าตราบาปในชีวิตฉันให้เขาฟัง
“ผู้ชายคนนั้น...พ่อแม่ของเรารู้จักกัน เราเติบโตมาด้วยกัน เขาดูแลฉันดีมาก”
“_”
“ฉันชอบเขา และฉันก็รู้สึกว่าเขาก็ชอบฉันเหมือนกัน” ฉันหลบสายตาของหมอติณณ์ อยู่ ๆ ก็ไม่กล้ามองตา มันรู้สึกแปลก ๆ ยังไงก็ไม่รู้
“เขาเป็นคนเจ้าชู้นะ แล้วก็...จะว่ายังไงดีล่ะ...รักสนุกมั้ง” ฉันชะงักไปพร้อมกับยกเบียร์ขึ้นดื่ม ฉัน
