Chapter 4
1525 Words
CHAPTER 4
Danger
It's unexpected.
I should'nt done it...with him. With my brother. Ilang beses na may nangyari sa amin kagabi.
Ngayon, litong lito ako kung anong kagagahan ang ginawa ko. Pareho kaming nadarang nang apoy. Kahit ako mismo hindi ko makontrol ang sarili ko.
Isang malaking kamalian iyon. Dahil pagkatapos 'nun, parang walang nangyari. I was enrolled in an elite high school. Last year ko na sa high school. Pakiramdam ko, naiiba ako sa mga studyanteng naroroon. Dahil ako? Hindi ko naranasan ang maging normal tulad nila. Maaga akong namulat sa karahasan. Hindi ko rin naranasan ang tumawa at ngumiti nang taos puso tulad nila. Parang isang dayuhan ako gitna nang napakaraming studyante.
Huminga ako nang malalim at hinawakan nang mabuti ang aking shoulder bag.
Maaga ang umpisa nang aming klase. Sa nakaraang isang linggong pag aaral dito, naging mailap ako sa lahat. Pakiramdam ko kapag makikipagkaibigan ako sa kanila, magbabago ang lahat sa akin. Natatakot akong makipagkaibigan.
Papasok palang ako nagbubulong bulungan na sila. I'm used to it.
"Ganda talaga.."
"Ang kinis niya,gusto kong pormahan kaso mukhang maldita.."
"Mayaman 'yan, ang mahal nang sasakyan na sumusundo diyan."
Tahimik akong naupo sa aking silya. Hanggang sa dumating ang aming guro sa lahat nang subject ngayon. Iba ang patakaran nang eskwelahan na 'to. Mataas ang standard nang bawat guro nila. High tech ang ibang kagamitan. May sari saring taga linis ang bawat buildings. Sa loob nang isang linggo may apat na oras lang kami na klase.
"Good morning sir!" nasundan iyon nang tilian nang mga babaeng ka klase ko. Natulos ako sa aking kinatatayuan. Hindi ako makagalaw habang titig na titig sa aming guro ngayon.
His eyes bored to me. He smirked and locked his lips.
"Good morning," presko niyang sabi. Napakurap kurap ako at nang makahuma ay unti unting umupo.
Why on Earth he's here?! Oo nga pala! Last namin na pagkita ay graduating siyang BSED!
Felix Mondragon is here!!
Hindi siya nagpaligoy ligoy at binigyan kami agad nang tumataginting na up to one hundred sa exam! Hell!
Arogante parin siya. Nakahalukipkip habang iniisa isa kaming inieenspeksyon at wala raw cheating!
Nang malapit na siya sakin, hindi ko maiwasan ang kabahan kaya nahulog ko 'yung ballpen ko!
Shit!
Pinulot ko 'yun. At.. "Miss Maxima, are you nervous?" hindi ko alam na nasa gilid ko na siya. Napapatingin samin ang mga kaklase ko lalo na nang ituko niya ang isang kamay sa aking desk.
"No s-sir.."
"You should be , princess ." he whispered at umalis saking tabi. Halos mawalan ako nang hininga dahil doon.
Halos kumalat ang pait sa aking sistema ng maalala ang nangyari sa amin ni Diego. It's like a nightmare for me.
Ayokong gawin iyong malaking bagay. I can pretend that I'm good.
Nang matapos ang walang katapusan na istriktong pagtuturo ni Felix, nag dismiss na kami nang alas dos nang hapon. Sinadya kong hindi magmadali. Naunang lumabas ang aking mga kaklase. Tila sinasadya nitong bagalan rin ang kilos.Nang maubos na ang mga kaklase dito sa loob ay tinitigan ko siya. He smirked again and laughed.
"What now?" nilahad pa nito ang dalawang kamay sa ere, naghihintay na yakapin ko siya.
Naningkit ang aking mga mata, "Nag alcohol ka ba?"
Humagalpak siya sa tawa at hinagod na naman ang kanyang batok, isa sa mga nakagawian niya.
"Wa'g kang mag alala princess, wala akong corona virus. Ano na? Wala ba akong yakap diyan?"
"Wala," umirap ako at sinikop lahat nang aking gamit at gusto nang lumabas pero narinig ko ang mabilis niyang mga yapak at niyakap ako sa aking likod.
He sighed. "Hindi mo'ko hinintay. You left me.." he sounds serious now.
"Marami nang nag bago Felix, hindi ako ang unang nang iwan."
His hug tightened. "Let's start again,"
I rolled my eyes, ''Seriously Felix? Ang hilig mo sa bata. I'm just twelve before, hindi ko pa alam ginagawa ko noon nang ligawan mo'ko." Napangiwi ako.
Humalakhak siya at pinakawalan ako, "I'll drive you home.."
"No,"
"Come on Bloom, I know what happened, wala kang isesekreto sakin."
Oo nga pala, myembro ang isang to nang napakaimpluwensyang agency dito sa bansa. Bukod doon, gusto rin niyang maging guro.
Gusto kong humingi nang tulong at umiyak nang sobra sa kanya but how? Alam kong wala rin siyang magagawa at ayokong mapahamak siya.
"W-Wag mo na akong ihatid." mahinahon ang boses ko.
"I am always here for you. I am here for you Bloom."
Hindi maalis saking' isipan ang pagkikita namin ni Felix. Alam ko na may binabalak na naman siya. Kilalang kilala ko na iyon noon pa man!
Sa mansyon, wala akong masyadong nakakasalamuha. Hindi ko masyadong nakakausap si Don Cleo at Diego. They are busy as hell habang ako? Bagot na bagot na ako dito.
Nang bumaba ako galing kwarto, sa hagdan palang nakita ko na ang isang babaeng nag aabang sa aming sala. Ngumiti ito nang makita ako.
"Sino ka?" I may sounds rude pero iyon naman talaga ang gusto kong tanungin.
Kinagat niya ang labi. Ang alam ko,hindi basta bastang nakakapasok dito. Unless kung kakilala o konektado sa kanila.
Mahinhin siyang ngumiti sakin at naglahad nang kamay. "I'm Ivana, I'm waiting for Diego. Dito na raw ako maghintay sabi niya."
Nagpalpitate yata ang kilay ko. How dare him! Pagkatapos nang nangyari sa amin?! Well, ano ba 'tong nginangawa ko? Hindi dapat ganito!
"Oh," ngumiti rin ako ng pilit. "Ganon' ba? Hintayin mo lang siya huh? Alam mo naman 'yon, marami pang inaatupag bukod sa...alam mo na? Girls! Needs niya!" tumawa ako ulit.
Halatang naooffend siya sa mga sinabi ko kaya nagkunwari akong nagulat.
"Oh, sorry. Girlfriend ka ba ni kuya?"
She awkwardly smile,"Uh no, w-we're friends. Ikaw pala 'yung nawawala niyang kapatid? You know, the organization knew about it."
So , kasapi nga nila ang babaeng 'to? Kaya pala.
"Oo, maiwan na kita ha? Feel at home!"
Gigil ako na pumunta sa pool area nang mansyon na ito. Hindi man ako lumingon alam kong may mga bantay ako. Hindi ako nag iinarte. Hindi ko lang ma dukdok sa isipan ko na may nangyari sa amin at ngayon, halos balewalain niya ako! At may babae pa siyang pinapapunta dito?
I should not care! Damn!
Napalunok ako at napapikit. Gusto ko nalang ibalik ang dati kong buhay. Ang hindi ako nakakaramdam nang ganito. Noon, magaspang man ang buhay ko pero hindi ako nakakaramdam ng ganitong sakit.
Tila naakit ako sa kumikinang na swimming pool sa aking harapan. Pinilas ko ang aking dilaw na dress at bumagsak ito sa aking paanan. Nagpalutang lutang ako sa pool habang nakatitig sa mga bituin sa itaas.
I will find my father if I have time. Ngayon, kahit anong gawin ko hindi ako makatakas. Mas naging mahigpit ang aking mga bantay.
"Bumangon kana, lalamigin ka."
Halos mapatili ako nang marinig ang boses na iyon. Parang kinalampag ang aking dibdib. Matalim ko siyang tiningnan at inirapan.
Hanggang sa umahon ako at hindi tinanggap ang inalok niyang tuwalya ay naiinis parin ako sa kanya.
"Get dress, may bisita tayong darating.."
Umirap ako at mapanuya siyang binalingan. "Oh, may bisita ka pala sa loob. Who is she? Isa rin sa mga kinakalantari mo? After you f****d me parang wala lang nangyari?" Humalakhak ako. "Oo nga pala wala lang iyon. It's a big sin! You can f**k all you want and I can f**k who I want!"
Wala na akong pake kung may makarinig! I don't f*****g care! Mas mabuti na iyong itakwil nila ako!
His jaw clenched, nangatog ang aking tubod nang hilahin niya ako at kinaladkad. Halos mahulog ang ulo nang nga kasambahay sa kakayuko bilang pag samba sa pesteng tao na 'to.
"Ano ba! Let me go! You f*****g ass hole!" nagpumiglas ako pero mas humigpit ang kanyang hawak. Halos balibagin niya ako papasok sa aking kwarto at hinagod ang kanyang buhok.
Kinuha ko ang plorera sa aking gilid at walang pasubaling hinampas iyon sa kanya,nakaiwas siya. Umingay ang nagkandabasag na mga bahagi nang kawawang plorera.Hinila niya ako ulit at pininid sa dingding.
"Stop!!" He hugged me.
"Pagkatapos mo akong babuyin ha? Parang hangin ako saiyo? Ilang taon ko 'yung iningatan!"
"Hindi kita pinilit! You gave it to me willingly!"
The f**k?
Hindi ko alam kung maiiyak ako o makakapatay ako nang tao. Sa sari saring emosyon kusang kumawala ang aking luha.
"Let me g-go...f-for get about what I've just say.." Tanging sinabi ko nalang para makawala. I felt suddenly tired.
Huminga siya nang malalim, "I'm sorry,baby. Listen..."
Pilit niyang hinagilap ang aking mga mata. When our eyes met, parang masusunog na naman ako.
Pakiramdam ko, kapag nagtatagpo ang aming tingin at kapag ganito kami kalapit sa isa't isa...palagi akong makakagawa ng kasalanan.
"I like you so much.." He whispered. Natahimik ako, umawang ang aking labi. "f**k! Bloom I like you! Kung hindi ako lalayo sayo baka itanan kita ngayon! That's why I am avoiding you but fuck...." hinalikan niya ang aking leeg at panga. "Kaya kong kalabanin ang ama natin maging legal tayong dalawa."
"I can't take it..." he added.
Nakaramdam ako nang kaba. Parang naging banta ang kanyang mga binitawang salita. Hindi ko nakikitang kaya niyang kalabanin ang libo libong kasapi nang kanilang grupo. We're in danger.
- Writer
