“นอนให้ท่ามันล่ะสิ!!” สิงหราชแดกดัน เขาสติหลุดทันที ที่ดันประตูเข้ามาเจอภาพนั้นเข้า
พราวฟ้าเงยหน้าขึ้นมองใบหน้ามอมแมมคราบน้ำตามองสบนัยน์ตานายหนุ่มด้วยสายตาตัดพ้อ
‘เพราะเขาไม่ใช่เหรอ?’
เธอเถียงในใจแต่ไม่ได้ปริปากพูด
สิงหราชชะงัก เขากำหมัดแน่น
“ต่อไป ปิดประตูให้ดี จะได้ไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก อยากมีผัวคราวละ10คนหรือไง?”
ชายหนุ่มยังไม่วายแควะ เขากราดตาปรามหนุ่มคนงานคนอื่น
“ปากเหรอนายสิงห์ คนยิ่งกำลังขวัญผวา ถ้าปลอบใจคนไม่เป็นก็กลับไปนอน ทางนี้ฉันจะดูเอง” คำฟองตวาดแว๊ด นางออกปากไล่นายเหมืองเมื่อคำพูดของเขาไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้น มีแต่ทับถมให้คนตื่นตกใจ ตกใจกลัวมากขึ้น
“หึย” ชายหนุ่มฮึดฮัด เขาหมุนตัวกลับ และยอมจากไปด้วยดี
“ไปนอนกับป้านะคืนนี้ ไม่มีอะไรแล้วล่ะ เอ้า!! พวกมึงก็ด้วย จะมายืนมองหาอะไรกัน ไปไป๊ ไปนอน พรุ่งนี้มีงานรอ”
คำฟองตวาดก้อง...พยุงพราวฟ้าลุกขึ้นยืน ประคองหญิงสาวเดินผ
