บทที่ 15
ห้องพักของภพธร
เสียงกริ่งที่ดังเตือนว่ามีคนมาหา ทำให้ภพธรที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ นุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวเอาไว้ผืนเดียวเดินไปเปิดประตู เพราะคิดว่าต้องเป็นน้องสาวที่พักอยู่ห้องติดกันมาหา
เปิดประตูให้แล้วก็เดินกลับเข้าห้องโดยไม่ได้มองด้วยซ้ำ
“ว่าไงตัวแสบ”
ตุบ!
“โอ๊ย!”
มือใหญ่เอื้อมไปจับบริเวณสะบักหลังที่ถูกทุบ แม้จะไม่ได้เจ็บมากมายแต่ก็ร้องลั่นไว้ก่อน
“ทุบพี่ทำไมเนี่ยน้องจูน” โวยวายก่อนจะหันไปมอง “พี่เจ็..” ดวงตาทรงลูกอัลมอนด์เบิกโตด้วยความแปลกใจ เมื่อเห็นคนที่มาหาถนัดตา เธอไม่ใช่น้องสาวของเขาแต่เป็นยายทึ่มที่คอยกวนใจให้คันยิบ ๆ “มาได้ไงเนี่ย”
“ก็เดินมาน่ะสิ!” สุริษาตอบเสียงห้วน ใบหน้าแดงวาบ ๆ เพราะชุดน้อยชิ้นที่เผยให้เห็นสัดส่วนทรมานใจ “แต่งตัวให้เรียบร้อยหน่อยไม่ได้หรือไง!”
คนถูกตำหนิเห็นความกระดากอายของอีกฝ่ายจึงอมยิ้ม อย่างน้อยหุ่นของเขาก็ทำให้เธอวอกแวกได้บ้างแหละ
หึ ๆ
“ป
