บทที่ 11

1276 Words

สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 11 //18+ ตอนที่ฟ้างามนั่งมอง​ สายตาเธอไม่มีความพิศวาสในตัวเขาเลย ไม่ว่าเขาจะคลอเคลียกับเด็กแค่ไหน เธอก็ยังคงนั่งรอจนกว่าอีกฝ่ายจะว่างคุย และมันก็เกิดความท้าทายในตัวเขา..สมิงดำอยากมองเห็นแววตาหึงหวงในตัวเธอที่มีต่อเขา ผู้หญิงอวดเก่งแบบนี้ต้องเจอสะบ้าง แต่เขาต้องทำยังไงล่ะถึงให้เธอมีความรู้สึกแบบนั้นได้ "ออกไป" ทุกอย่างหยุดลงแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยพร้อมกับไล่สาวๆ ที่นั่งอยู่ข้างๆ ให้ออกไปให้หมด จนผู้หญิงพวกนั้นไม่พอใจฟ้างามหนักขึ้นไปอีก เล่นมานั่งจ้องขนาดนี้ใครเขาจะมีอารมณ์ล่ะ ยังทำให้คนอื่นพลอยเดือดร้อนไปด้วย "นั่งไกลขนาดนั้นจะคุยกันรู้เรื่องเหรอ" หลังจากที่เคลียร์พื้นที่ข้างๆ ได้แล้วสมิงดำก็เรียกเธอมานั่งด้วย ฟ้างามไม่เล่นตัวอีกต่อไป เพราะเธอรู้แล้วว่าการต่อต้านมันไม่ได้มีผลดีต่อเธอเลย แถมยังทำให้เดือดร้อน หญิงสาวยอมเดินเข้าไปนั่งข้างๆ แต่เธอก็ไม่ได้ด้อยค่าตัวเอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD