สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 17
"เสร็จหรือยัง"
"ใครจะไปกล้าทำต่อหน้าคนอื่นล่ะ"
"ต่อหน้าที่ไหนหันหลังให้แล้วไง"
"แล้วมันจะต่างอะไรกัน"
"ถ้างั้นฉันจะขึ้นไปข้างบนก่อนแล้วกัน"
"คุณจะทิ้งฉันไว้ข้างล่างคนเดียวเหรอ"
"อะไรของเธอ แบบนั้นก็ไม่ได้แบบนี้ก็ไม่เอา"
"พาฉันกลับไปส่งบ้านเถอะนะ" ฟ้างามพยายามเข้มแข็ง แต่ในใจของเธอหวาดกลัวมาก เธอไม่เคยต้องมาใช้ชีวิตอะไรแบบนี้
"ถ้างั้นเธอก็ทำมันตรงนี้เดี๋ยวฉันจะออกไปยืนรออยู่ข้างนอก" สมิงดำยอมเดินออกไปยืนตากฝนเพื่อให้เธอปลดทุกข์ใต้ชายคา ถึงแม้ว่าจะรู้สึกอายมากแต่มันก็ทนไม่ไหวแล้ว เพียงไม่นานฟ้างามก็เรียกเขากลับเข้ามา
ทั้งสองกลับขึ้นมาชั้นบน ฟ้างามกลับไปนั่งอยู่มุมเดิมส่วนเขาก็นั่งหลับอยู่มุมบันไดทางขึ้น
"คุณ คุณสมิงดำ"
"อืม" คนที่กำลังจะหลับได้ยินเสียงเรียกเลยขานรับ
"คุณจะหลับแล้วเหรอ"
"ไม่หลับแล้วจะให้ทำอะไร"
"ที่นี่มีผีไหม"
"แล้วจะไปถามหามันท
