โอเค ลุยๆ

1066 Words
เสียงมือถือของหมอดังขึ้น หมอรีบหันมามองหน้าเธอ แล้วพูด “ผมขอตัวไปรับสายก่อนนะครับ แล้วจะไปเข้าห้องน้ำด้วย” “อะ ได้ค่ะ ดีเลยค่ะ เพื่อสุขภาพอนามัยที่ดีของคุณหมอ อย่าลืมล้างหม้อ เอ๊ย...ล้างมือด้วยนะคะ” เธอพูดผิด ทำเอียงอาย แต่คุณหมอคิดว่าเธอเป็นคนตลกดี วันนี้วุ้นเย็นทำตัวเปิ่น ๆ ตั้งหลายครั้ง เขามักเห็นในที่ทำงานเสมอ ซึ่งมันขัดกับใบหน้าหวาน ๆ ของเธอเหมือนกัน ที่จริงเธอน่าจะดูเรียบร้อยมากกว่านี้ “แน่นอนสิครับ ฮา...” เขาหัวเราะรับมุก ‘วุ้นเย็นชอบทำน่าขายหน้าอีกแล้ว’ เธอเขกหัวตัวเอง   เมื่อคุณหมอเดินลับตาไป ‘ยายวุ้น แกรอบ้าอะไรอยู่ เอายาที่บดใส่ลงไปในแก้วของคุณหมอสิ’ ‘แก้วใบไหน’ จังหวะนั้น พนักงานเดินเข้ามาเสิร์ฟน้ำที่สั่งไปพอดี ‘แก้วกล้วยปั่นนั่นแหละ’ ‘เอาจริงหรือ’ ‘ก็เอาจริงนะสิ หรือแกจะแต่งงานกับไอ้วัน’ ‘ไม่เอา ไม่มีทาง’ ‘ใส่ยาเดี๋ยวนี้’ เธอรีบหยิบมันออกมาจากกระเป๋า ก่อนจะรีบเทยาเหล่านั้นลงไปแบบมือไม้สั่น สายตามองไปรอบ ๆ แบบมีพิรุธ   “ไปนานจังคะ” วุ้นเย็นทักเขาทันทีที่หมอซันเดินกลับเข้ามา “อ๋อ...พอดีที่บ้านโทรเข้ามานะครับ เลยคุยยาวนิดหนึ่ง ให้คุณวุ้นรอนาน ต้องขอโทษด้วย” “ไม่ค่ะ ไม่นานค่ะ” เธอรีบปฏิเสธ คุณหมอนั่งลง วุ้นเย็นนั่งใจจดใจจ่อ รอดูว่าหมอซันจะยกแก้วนั้นขึ้นดื่มเมื่อไหร่ ไม่กี่อึดใจ คุณหมอก็ยกแก้วน้ำปั่นขึ้นดื่ม ดูดแรง ๆ หายไปเกือบครึ่ง วุ้นเย็นพ่นลมหายใจออกมาแบบโล่ง ๆ รู้สึกดีใจที่คุณหมอไม่สงสัย แล้วทั้งสองคนก็รับประทานอาหารด้วยกันด้วยความเอร็ดอร่อย และคุยกันอย่างออกรส เขาและเธอเปิดอกคุยกันในเรื่องส่วนตัวและเรื่องที่ไม่เคยคุยมาก่อน ทำให้ดูสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น ‘อะไรกัน ไม่เห็นได้ผลเลย คุณหมอไม่แสดงอาการอะไรให้เห็นเลย’ เธอได้แต่สงสัย สังเกตคุณหมอซันแล้ว เห็นเขาก็ยังเป็นปกติ ไม่ได้ส่งสายตาหรือทำท่าหื่นใส่เธอเลย ‘ก็นั่นนะสิ หรือว่าผิดสูตรวะ’ ‘ไม่นะ ควายยังล้มเป็นตัว รายไหนรายนั้น มันได้ผลน่า มือหนึ่งแบบวุ้นเย็นไม่เคยทำอะไรพลาด ข้อสอบเรื่องยาเนี่ย ฉันได้ที่หนึ่งของห้องเลยนะ’ ‘ย่ะ อีบ้า... แล้วแกใส่อะไรไปให้คุณหมอกินกันแน่ เห็นยังเฉย ๆ ’ เธอโต้เถียงและด่าทอกันเองในสมอง   “น้อง ๆ เก็บเงินครับ” หมอซันกวักมือเรียกพนักงานมาคิดเงิน “จะกลับแล้วหรือคะ” เธอเห็นว่าเขาเพิ่งอิ่ม แต่ทำไมรีบกลับ “ใช่ครับ อีกอย่างผมมีธุระต้องไปทำต่อด้วย” ‘ทำยังไงดี’ วุ้นเย็นเริ่มเป็นกังวล แผนการไม่เป็นไปตามที่คิดเสียแล้ว “เอ่อ...คุณหมอจะไปไหนคะ” หญิงสาวถามออกไปทันที เธอนึกเป็นห่วงเพราะยาที่ใส่เข้าไปในแก้วของเขา อาจจะทำให้เขารู้สึกอะไรแปลกระหว่างทาง แล้วจะเป็นอันตรายตอนที่เขาขับรถ หรือเขาจะไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ “กลับบ้านครับ” “เฮ้อ....” เธอแอบโล่งใจ เพราะบ้านของหมออยู่ในเมืองไม่ไกลจากร้านอาหารแห่งนี้มากนัก ‘เอายังไงต่อดี ยายวุ้น’ เธอลนลาน คิดแผนการต่อไปอีก พนักงานเดินเอาบิลเข้ามาเก็บเงิน เธอรีบแย่งโฟลเดอร์เก็บเงินไปดูเอง “วุ้นจ่ายเองค่ะคุณหมอ” หญิงสาวออกอาการประหม่า “แน่ใจนะครับ” เขาสัพยอกเล่นอีก พร้อมรอยยิ้มสดใสที่กระชากใจสาว ๆ เธอหันไปยิ้มหวานที่สุดเท่าที่ในชีวิตเคยยิ้มออกมากลับไปให้คุณหมอ “แน่สิคะ วุ้นบอกว่าจะเลี้ยงคุณหมอเอง วุ้นก็ต้องเลี้ยง ถึงแม้ว่าวุ้นจะเงินเดือนน้อยกว่าคุณหมอเยอะค่ะ แต่ดีใจนะคะ ที่คุณหมอให้เกียรติมากินข้าวด้วย วันหลังเราสองคนมากินด้วยกันอีกนะคะ” เธอเปิดทางให้คุณหมอเต็มที่ “ผมเต็มใจครับ วันหลังวุ้นเย็นต้องให้ผมเลี้ยงคุณกลับบ้างนะครับ” “ค่ะ”   ที่ลานจอดรถ วุ้นเย็นยกมือโบกลาตามหลังรถคุณหมอที่แล่นออกไปก่อนเธอจะขึ้นรถเสียอีก ‘ไม่เห็นได้ผลเลยแก’ เธอทำหน้าเซ็ง ๆ อยู่ตรงนั้น ‘ขับรถตามคุณหมอไปสิ’ ‘ตามไปทำไม’ ใบหน้าของวุ้นเย็นมันช่างหมดอาลัยตายอยาก ‘ยายวุ้น ขับตามคุณหมอไปก่อนเถอะน่า ยังไง ๆ คืนนี้แกห้ามกลับบ้าน แกต้องเอาหมอซันทำผัวให้ได้ มาถึงขนาดนี้แล้ว’ ‘แกมีแผนแล้วเหรอ’ ‘ยังไม่มี และก็ไม่รู้เลยว่าจะทำยังไง’ ‘เหอะน่า ตามหมอไปก่อน ค่อยคิดที่หลัง’ ‘เอายังงั้นเหรอ โอเค... ได้ ลุย...ลุย...  เอาก็เอา... แต่ว่า คุณหมอจะคิดไหมว่าฉันเป็นสาวหน้าด้าน’ ‘ด้านได้ อายก็อดย่ะ’ เธอสตาร์ตรถ ใส่เกียร์ขับตามรถของหมอซันไปที่บ้านของเขา ด้วยความที่รถบนถนนเยอะเลยทำให้คลาดกัน แต่เธอก็นึกทางไปบ้านคุณหมอออก หญิงสาวขับตามลงไปในซอยเล็ก ๆ ก่อนจะเลี้ยวเข้าไปในป่ามะพร้าว ทางเป็นดินลูกรังไม่ค่อยดีเท่าไหร่ สองข้างทางมืดไปหมด ‘มืดก็มืด ฉันกลัวนะ’ เธอเริ่มถอดใจ ‘ไม่ต้องกลัว ลุย.....’ เธอสั่งตัวเอง หญิงสาวขับรถต่อไป เห็นไฟในบ้านของคุณหมอยังเปิดสว่าง เธอรีบปิดไฟหน้ารถ ก่อนจะขับเข้าไปจอดให้ใกล้บ้านของคุณหมอที่สุด ‘ลงไปดูผลงานของแก หากยังไม่ได้ผลแต่ต้องวางยาคุณหมอใหม่’ ‘น่ากลัวจัง มืดด้วย แล้วถ้าหมอซันจับได้ล่ะจะทำยังไง ถ้าเขาถามว่ามาทำไม ฉันจะตอบว่ายังไง’ ‘แกอย่ามาทำให้เสียเรื่อง ลงจากรถไปก่อนไป ฉันเชื่อว่ายากำลังออกฤทธิ์แล้ว’ ‘แต่ฉันไม่เชื่อว่ายานั้นจะใช้ได้’
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD