‘เฮ้อ... ใครจะเอาไอ้วันมาทำพันธุ์วะ ชาติหน้าตอนบ่าย ๆ ละกัน' เธอยังถอนหายใจทิ้งออกมาเป็นระยะ ๆ เครียดแสนเครียด นอนคิดหาวิธีปฏิเสธพ่อกับแม่ที่แสนดื้อดึงของเธอ
'ไม่มีทาง วุ้นไม่แต่งกับไอ้วันแน่ ๆ โอ๊ย...ไม่มีวัน มันเป็นไปได้ วุ้นไม่มีวันยอม ขอสาบานเลย' เธอผุดลุกผุดนั่ง และส่ายหน้าของตัวเองระรัว
พี่จิเพื่อนสนิทเดินเข้ามาในห้องถึงกลับตกใจกับอาการแปลกของวุ้นเย็น
"ว้าย...ผีเข้าหรือไงยายวุ้น" จิรวดีส่งเสียงถาม
วุ้นเย็นรีบลุกขึ้นนั่ง ส่งสายตาจ้องสบกับพี่จิ
"ยายวุ้นแกออกเวรไปแล้วนี่น่า กลับบ้านไปแล้ว แล้วแกกลับมาอีกทำไม หึ"
"พี่จิมาก็ดีแล้ว วุ้นมีเรื่องร้อนใจ อยากจะปรึกษาพี่อยู่พอดีเลยค่ะ" หญิงสาวดีใจมาก ๆ ที่เห็นหน้ารุ่นพี่ที่สนิท รีบลุกขึ้นไปจับมือของจิรวดีแน่น ส่งสายตาอ้อนๆ ขอความช่วยเหลือ
"เรื่องอะไร" จิพลอยทำตาโตด้วยความอยากรู้ วุ้นเย็นรีบฉุดมือของพี่จิพากลับไปนั่งที่เตียง
"พี่จิจ๋า พี่ช่วยหาใครมาแต่งงานกับวุ้นหน่อยสิ”
"เฮ้ย....จะบ้าเหรอแก เป็นสาวเป็นนาง แกคิดแบบนี้ได้ยังไง” จิรวดีตกใจจริง ๆ กับคำร้องขอของเพื่อนรุ่นน้อง
“ยายวุ้นเอ๊ย... ไหนลองเล่าให้พี่ฟังสิ เรื่องราวมันเป็นมายังไง แกลองเล่ามาให้พี่ฟังสิ มันหนักอกหนักใจแกมากเลยเหรอ หึ...ถึงกลับเอ่ยปากให้ฉันหาผัวให้" จิรวดีหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ
“มาก....” สายตาของวุ้นเย็นเต็มไปด้วยความหนักอกหนักใจ
"อกอีแป้นแตกแล้ว แกต้องแย่แน่ ๆ ยายวุ้นที่ต้องแต่งงานกับคนแบบนั้น แล้วแกจะทำยังไง"
"ไม่รู้จ้ะพี่จิ วุ้นเครียดมาก เครียดจะบ้าตายอยู่แล้ว วุ้นหนักใจมาก ๆ คิดอะไรไม่ออกเลยพี่ มันมืดแปดด้านเลย พี่ช่วยวุ้นคิดหน่อยนะคะ"
ทั้งสองคนจ้องหน้าของกันและกันทำท่าครุ่นคิดด้วยกันทั้งคู่
"อือ... แล้ววุ้นค้านพ่อกับแม่ไม่ได้จริง ๆ หรือ”
วุ้นเย็นรีบส่ายหน้า
“วุ้นปฏิเสธมาหลายหนแล้ว แต่วุ้นว่าครั้งนี้ พ่อกับแม่ต้องบังคับวุ้นแน่ ๆ ไม่รู้ว่าทางพ่อกำนัน แม่กำนันมาพูดท่าไหน แต่วุ้นจะเลี่ยงจะหลีกยังไง โอ๊ย...กลุ้มจัง”
“โอ้โห... พ่อแม่วุ้นนี่ช่างเป็นคนค่อนข้างดื้อน่าดูเลยนะ ทำไมมาบงการชีวิตของลูกแบบนี้ เฮ้อ...เพิ่งเคยเห็น เอ้...แต่ยังไง ๆ พ่อแม่ คงไม่มีใครใจร้ายกับลูกของตัวเองหรอก พี่ว่าวุ้นลองกลับไปพูดกับพ่อกับแม่ใหม่ดีไหม พูดดี ๆ ให้เหตุผลดี ๆ แล้วก็พูดเหมือนที่เล่าให้พี่ฟังเมื่อกี้”
วุ้นเย็นส่ายหน้าแบบหนักใจเข้าไปอีก
“พูดยากค่ะพี่ วุ้นรู้ว่าพ่อกับแม่เป็นคนยังไง”
“อือ...หรือวุ้นคิดว่าพ่อกับแม่พูดไม่รู้เรื่องเหรอ"
หญิงสาวพยักหน้างึก ๆ แล้วเล่าเรื่องราวของพ่อกับแม่ให้พี่จิฟัง
“อื้อ... พี่จิไม่รู้อะไร พ่อกับแม่ของวุ้นนะ เป็นคนดื้อชนิดที่หัวชนฝา ไม่ยอมใครง่าย ๆ หรอก แกชอบบังคับคนอื่น วุ้นโดนเป็นประจำเลย วุ้นเครียดจังพี่ เจอหน้าทีไรอะนะ คุยแต่จะให้แต่งงาน ผัวดี ๆ มันหายากนะคะพี่ อีกอย่างรุ่น ๆ วุ้นเนี่ย ผู้ชายก็มีลูกมีเมียไปหมดแล้ว หรือว่าจะให้วุ้นหาผัวเด็กละ เฮ้อ... แต่ต้องไม่ใช่ไอ้วันแน่ ๆ ถ้าพ่อกับแม่หาคนอื่นให้ วุ้นอาจจะพิจารณาแต่งอยู่หรอกพี่ ถ้าคนที่พ่อกับแม่หาให้ไม่ใช่ไอ้วัน แต่นี่... วุ้นไม่อยากจะพูดว่า วุ้นเกลียดไอ้วันยิ่งกว่าขี้” หญิงสาวถอนหายใจยาว ๆ ซ้ำ ๆ กันหลายครั้ง
จิรวดีทำท่าครุ่นคิดตาม ทั้งสองจ้องหน้ากัน ต่างเงียบเสียงลง กำลังคิดหาวิธีการดี ๆ
จิรวดีทำท่าดีดนิ้วดังเป๊าะ สายตามีความแวววาว
"อะไรพี่ พี่จิคิดออกแล้วหรือคะ พี่จิจะให้วุ้นทำยังไงคะ ทำไงดีพี่... พี่ทำยังไงดี" วุ้นเย็นจับมือของจิรวดีเขย่าด้วยทำท่าดีใจ สายตาของวุ้นเย็นเต็มไปด้วยความหวัง
"ตอนนี้ วุ้นแอบชอบแอบรักใครอยู่มั่งไหม" จิรวดีถาม
"ไม่มีอะพี่” วุ้นเย็นคิดตามก่อนจะส่ายหน้าเบา ๆ
“เฮ้อ...” รุ่นพี่ถอนหายใจหนัก
“แล้วไงต่อคะพี่...วุ้นขอแผนการเลยได้ไหม" เธอถามถึงแผนการก่อน ค่อยคิดหาว่าเธอแอบชอบใคร
"เอาแผนเลยหรือ คืองี้ วุ้นก็วางแผนจับมัดคนที่วุ้นแอบชอบ ๆ ไง จับให้ได้เอาให้อยู่หมัด มัดง่าย ๆ โดยการให้คนคนนั้นมาแต่งงาน หรือวางแผนจับขึ้นเตียงทำลูกไปเลย ถ่ายรูปแบล็กเมลตัวเอง อะไรแบบเนี่ย แค่นี้วุ้นก็ได้แต่งงานแล้ว" จิรวดียกมือกำหมัด สายตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น มั่นใจในแผนการของตัวเองที่เพิ่งคิดขึ้นมาได้
“โห! แผนอะไรของพี่จิเนี่ย โอเอ็มจีเลยพี่ พี่จิคิดได้ยังไงคะ ไม่ใช่นิยายนะ เรื่องมันถึงจะได้ง่าย ๆ นะ โหย...”
วุ้นเย็นมึนไปกับแผนการนี้ หญิงสาวยกมือขึ้นปิดปาก ส่ายหน้าเข้าไปใหญ่ ถ้าพอจะมีประสบการณ์บนเตียงมามั้ง แผนการนี้น่าจะเจ๋ง แต่เธอยังเวอร์จินอยู่เลย สีหน้าและแววตาไม่เห็นด้วย และรู้สึกลำบากใจ หญิงสาวปิดตาลงแล้วใช้ความคิด ทิ้งหัวลงไปนอนบนหมอนแบบหมดอาลัยตายอยาก หมดหวังในชีวิตแล้ว
"งั้นถ้าไม่มีใครที่วุ้นแอบรัก ก็เอาคนที่ดูดีที่สุด ณ ตอนนี้ ที่เขายังโสดและเหมาะจะให้มาเป็นพ่อของลูก ก็เอาแค่จัดฉากว่าวุ้นกับเขามีอะไรกัน แบบนี้ดีไหม" จิรวดีเผยแผนการต่อไป โดยไม่สนใจสีหน้าและแววตาของคู่สนทนาเลย