ตอนที่ 15 ตามรังควาน
ตั้งแต่วันที่ฉันได้เจอคนแบบวาคิม ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองสติสตางค์อยู่ไม่ครบ และต่อให้ฉันพยายามลืมเหตุการณ์ระหว่างเขากับฉันที่เกิดขึ้น แต่ก็ไม่รู้ทำไมฉันรู้สึกเหมือนหมอนั่นเป็นปีศาจร้ายที่เป็นภาพติดตาจนฉันไม่อาจลืมสัมผัสของเขาได้เลย
ติ้ง
เสียงข้อความในมือถือจากชายปริศนาก่อนหน้านี้ที่เคยส่งข้อความมาหาฉัน ทั้งที่จริงฉันแทบจะลืมไปด้วย ต่อเมื่อเขาส่งข้อความแนะนำตัวเพิ่มเติมแล้วบอกว่า เขาชื่อเรืองฤทธิ์เป็นหมออยู่ที่คลินิกแห่งหนึ่ง ได้นามบัตรของฉันมาและต้องการซื้อเครื่องมือทางการแพทย์กับฉัน ฉันก็เลยถึงบางอ้อ เดาว่าฉันน่าจะเคยให้นามบัตรกับเขาไปตอนที่ไปเสนอขายงาน
ฉันยอมตอบรับและรีบไปตามนัด แม้จะแปลกใจนิดหน่อยที่เขาเลือกนัดเป็นเวลากลางคืนแทนที่จะเป็นเวลากลางวัน ซึ่งข้อนี้เขาอธิบายว่าคนไข้ของเขาค่อนข้างเยอะทำให้ปลีกตัวค่อนข้างยาก และในฐานะเซลล์ขายเครื่องมือทางการแพทย์อ
