บทที่17
หัดอ้อนบ้างก็ดีNC
“นามิอยากอ้อนค่ะ”
“พวกมึงออกไปให้หมด”
“ครับนายท่าน!”
บอดี้การ์ดนับสิบคนรีบออกจากห้องราวกับหนีตายเรียวมะมองหุ่นทรวดทรงองค์เอวของนามิแล้วใจสั่นเธอสวยมากหุ่นดีมากแถมยังรู้จักหัดเอาอกเอาใจเขาด้วย
“เธอพูดว่าไงนะ”
“นะ นามิอยากเอาใจนายท่านค่ะ” เธอก้มหน้าลงเพราะความเขินแต่ยิ่งเขินเขายิ่งชอบ
เรียวมะเดินเข้าไปหาเธอช้าๆ จนเขาสังเกตเห็นมือเธอสั่นระริกเธอทั้งตื่นเต้นทั้งกลัวแต่เรียวมะก็สนองด้วยการดึงถาดในมือเธอออกแล้วดึงเธอเข้ามาประชิดตัวเขา
“รู้ไหมว่าการเอาใจที่ว่ามันคืออะไร”
“กะ ก็รินสาเกแล้วก็นวดให้นายท่านไงคะ”
“แค่นั้นเองเหรอ” เรียวมะกัดปากตัวเองเบาๆ เขามันเขี้ยวเธอจนอยากจะฟัดในห้องทำงานแต่ห้องนี้เป็นห้องกระจกคงทำอะไรไม่ได้มากนอกจากคลอเคลียจนคนตัวเล็กขนลุกขนชัน
“นะ นายท่านต้องการอะไรคะ”
“เธอบอกอยากเอาใจ?” เขาเลิกคิ้วถามอีกครั้ง
“ค่ะ นามิอยากเอาใจนายท่าน”
“
